 en Spelletje Patience
(1933)
 Op het kantoor van inspecteur Thumm, die bij
zijn recherchewerk krachtdadig wordt bijgestaan door zijn knappe maar eigenzinnige dochter
Patience, verschijnt een zeer opzichtig man die tegen goed geld een dunne envelop in
bewaring geeft. In die envelop is een belangrijk
|
|
| "Een hoogst origineel
en fascinerend verhaal, vol spannende episodes, met een heerlijke
liefdesaffaire en een uitstekende studie die er voor de goede orde bij wordt
gegooid" --
Elizabeth C.
Moore,
The Philadelphia
Inquirer. "Ze hadden een klein "lane" moeten open laten voor een comeback." -- W.C. Rogers, The Niagara Falls Gazette. |
|
   |
|
| Boven van links naar rechts: zowel stofkap als harde kaft voor Viking Press, Grosset & Dunlap en Little, Brown & co. (Klik op de kaften zelf om die verschillen te zien) * | |
| Schenectady
Gazette, "The Literary Guide Post" door John Selby, 16 september 1933 "NEW YORK — Meer nog dan dan waarschijnlijkheid moet een detectiveverhaal zachtmoedigheid vertonen. Het is bedoeld om te amuseren, niet om te onderwijzen, en een glad oppervlak is verre te verkiezen boven waarheidsgetrouwheid. Maar wanneer men ook aannemelijkheid kan hebben naast de rede met de prettige bijkomstigheid van een goed onderbouwde logica, heeft men dubbel geluk. Barnaby Ross, die zijn gezicht achter een masker blijft verbergen, hoewel dat niet nodig is, heeft opnieuw een mysterie gebracht dat voldoet aan de voorgaande specificaties, of die misschien zelfs overtreft. Dit keer heet het verhaal 'Drury Lane's Last Case', en hoe charmant de lezer die dove oude acteur ook mag hebben gevonden, hij zal waarschijnlijk opgelucht zijn dat Drury aan de kant wordt geschoven terwijl hij nog interessant is, en zich niet door een ellenlange reeks boeken moet slepen, de volgende steeds minder interessant dan zijn voorganger. Ook deze keer gaat het mysterie ver terug in de geschiedenis — naar Shakespeare. William zelf is hier een figuur, op de enige manier die mogelijk is na het verstrijken van al die jaren; verder is er ook een groep oudere Indiana-schoolleraren in een motorbus, een mysterieus heerschap, in een heftig gekleurde baard die helemaal niet is wie je denkt dat hij is, en de hemel weet alleen hoeveel anderen van min of meer belang voor het verhaal . Het zou laf zijn om een groot deel van het plot te verraden; de mysterieuze meneer Ross heeft zichzelf hier behoorlijk overtroffen, zij het opgemerkt, hij is er in het bijzonder in geslaagd zijn mysterie buiten de mainstream te brengen. Er is een merkwaardig papier die te maken heeft met de reputatie van een reeds lang overleden heer en het lot van een ander. Het papier raakt verstrikt in de draden van een modern plot. Ook mensen raken verstrikt in die draden, en het resultaat blijft twijfelachtig tot het laatste deel van het laatste hoofdstuk. En als iemand beweert dat dit allemaal wel heel erg Barnaby Ross-achtig klinkt, kan men alleen antwoorden dat het dat inderdaad ook zo is." |
|
      |
|
Net als in het Het Geheim van de Laatste Letter nogal zwaar leunend op Inspecteur Thumm's dochter Patience, zoals de
Nederlandstalige titel al doet vermoeden. Dit
keer valt men nogal verrassend terug op de verhalende trend in de derde
persoon en waarschijnlijk de meest intrigerende en begeesterend
verhaal uit de hele serie, vol van verrassende
 wendingen, omkeringen en
onverklaarbare voorvallen. Een sleutelpunt wordt echter vrij opvallend
vrijgegeven maar niemand uit het verhaal gaat er op in tot lang nadat de
lezer dit reeds heeft gedaan. Enkele losse draden en niet verklaarde
voorvallen en de "verrassende" identiteit van de moordenaar, reeds in de lezer's achterhoofd van in het begin, wordt steeds minder een verrassing.
Het blijft echter een hele opgave om tot dezelfde conclusie te komen
gebaseerd op de logische aanwijzingen die allen duidelijk aanwezig zijn.
EQ's schrijfkunst beleeft een hoogtepunt en de bewering als zou de
uitwerking van karakters en emotie onvoldoende aan bod komen in zijn
vroegere werk wordt met deze bijdrage platgewalst. Een prachtige climax! |
|
| Boven rechts: Mystery League - N°1 oktober 1933. | |
   |
|
| New York Evening Post,
"Post Mortem" door Norman Klein, 1933 "Wat jammer. Mensen, je moet Barnaby Ross schrijven, telegraferen of bellen en hem uitschelden. Geen Lane meer, die nobele oude Shakespeareaan? Eh-hu. .. . In ieder geval, morbide, vul je boezem met hartslagen en laat de krampen in je nek trillen terwijl je dit leest, 'de tragedie van 1599'. Scène: Meestal rond New York. Verhaal: zigzag. Spanning: Glorieus volgehouden. De misdaad: je ziet het terwijl je leest. Een schatje: Honingharige Patience Thumm." |
|
|
|
 Andere artikels over dit boek (1) Reading Ellery Queen - Drury Lane's Last Case Jon Mathewson (jan 2014) (2) A Battle of Bibliophiles Ho-Ling (feb 2016) (3) The Tragedy of Zzzzzzz Brad Friedman (23 okt 2018) |
|
| * Geïnteresseerde lezers moeten weten dat de icoontjes/kaften die op deze site worden toegevoegd vaak lange uitgebreide informatie hebben, die niet noodzakelijk in de tekst zelf wordt herhaald. Die informatie kwam ooit standaard als pop-up te voorschijn door met de muis de foto aan te wijzen. Firefox gebruikers kunnen deze handigheid activeren via een add-on genaamd "Popup ALT Attribute". Na installatie resulteert het aanwijzen van de iconen of kaften in een pop-up met extra of verduidelijkende informatie over de afbeelding. |
 Copyright © MCMXCIX-MMXXIV Ellery Queen, een website rond deductie. Alle rechten voorbehouden. |
