  ead man's Tale
(december 1961)
 Toen Barney Street, in Nederland verbleef gedurende Wereldoorlog II werd zijn leven er gered door een Duits soldaat. Nu was Barney dood; zijn landgoed $2,000,000 waard en in zijn testament liet hij alles na aan Hacha, de Duitse soldaat. Barney's vrouw, Estelle, had haar zinnen op het geld gezet. Als Hacha nu eens dood was, dan zou zij recht hebben op het geld. Anders...? Dus zond ze Steve Longacre naar Europa. Steve, die ooit nog een van Barney's bendeleden was, naam ook zijn jongste broer Andy mee. Samen zochten ze het spoor van Hacha naar Nederland over Zwitserland, Wenen en tenslotte tot in Praag. Andy vroeg zich af wat ze hem zouden zeggen als ze hem uiteindelijk vonden. Steve wist dit maar al te goed. Als hij nog in leven was, dan stond hen maar één ding te doen. Het was aan Steve om dit persoonlijk uit te voeren! Vind Milo Hacha of anders! |
|
| Tot op heden niet in het Nederlands vertaald teruggevonden, werd in opdracht van geschreven door Stephen Marlowe
en geredigeerd door Manfred Lee. Op zijn best zou dit een "redelijke"
spionageroman genoemd kunnen worden met echter niets van de gebruikelijke
Ellery Queen attributen. Criticus Boucher probeerde de
lezers op een zo aardig mogelijke manier te waarschuwen: "Trouwe
Queen-fans moeten misschien gewaarschuwd worden dat 'Dead Man's Tale'...
geen enkele gelijkenis vertoont met enig ander boek van Ellery Queen.
Geen deductieprobleem, geen bekende personages, geen eruditie buiten het
verhaal, geen complexiteit in het plot. ... Mogelijk probeert de meester een
nieuwe groep lezers aan te spreken, die dit misschien een leesbare, zij het
nauwelijks urgente achtervolgingsthriller zullen vinden, die ... onwaarschijnlijke
doelen nastreeft." (24 december 1961) In een interview met Ted Fitzgerald uit 1997 gaf Stephen toelichting over het "Ellery Queen"-boek: "Na mijn allereerste reis naar Europa als toerist schreef ik een roman gebaseerd op de reisroute die ik had afgelegd. Ik gaf het aan Scott Meredith om te verkopen, maar een jaar ging voorbij en niemand leek het te willen. Op een dag belde Scott me en zei: ‘Herinner je je dat boek dat je schreef genaamd 'Dead Man's Tale'? Nou, ik heb het verkocht.’ Ik zei: ‘Geweldig. Wie geeft het uit?’ vroeg ik. Hij stamelde even en vertelde me toen dat het onder iemand anders’ naam zou verschijnen. ‘Waarom?’ vroeg ik natuurlijk. Hij zei: ‘Kijk, ik kon het op geen enkele andere manier verkopen.’ ‘Onder wiens naam verschijnt het dan?’ ‘Ellery Queen.’ Ik zei: ‘Nou, Scott, dat wil ik niet.’ Er volgde een lange stilte, waarna hij zei: ‘Steve, ik heb een probleem, want ik heb een contract ondertekend waarin staat dat je het zou doen.’ Wat hij niet had moeten doen. Na nog een lange stilte zei ik: ‘Oké, Scott, alleen deze ene keer.’ ‘Maar Steve, ik heb een contract voor vier boeken ondertekend waarin je dit zou doen.’ Ik antwoordde toen heel beslist: ‘Scott, dat ga ik niet doen.’ Hij zei: ‘Jeetje, je brengt me echt in een lastig parket. Wat als ik drie schrijvers vind om de boeken voor je te ghostwriten?’ Ik was jong en hongerig. Ik had waarschijnlijk nee moeten zeggen, maar dat deed ik niet. Hij vond drie behoorlijk goede professionele schrijvers, die ik niet zal noemen, om het werk te doen. Het eerste boek werd gepubliceerd (het boek dat ik had geschreven). Toen kwam het tweede binnen en ik kreeg de kans om het door te nemen. Ik vond het behoorlijk goed. Het werd doorgestuurd naar Fred Dannay, die Scott belde en zei: ‘Ik denk dat Steve Marlowe achteruitgaat.’ Ik geloof dat de anderen ook werden gepubliceerd, maar ik hoorde dat Fred nooit zo tevreden was met hen als met mijn eerste boek. Ik denk dat ik een deel van het geld heb gekregen, maar niet veel. Het was niet mijn idee, het was Scott’s idee. Scott was een zeer succesvolle agent, maar hij had net zo goed schoenen, percelen of huizen kunnen verkopen. Voor hem ging het om de eenheid die hij verkocht. Dit is niet helemaal wat een agent zou moeten zijn. Een agent zou om boeken moeten geven. Scott beweerde dat hij dat deed, maar dat deed hij niet. Toen dat steeds duidelijker werd, heb ik hem uiteindelijk verlaten." (New Deadly Pleasures) Marlowe heeft nooit meer een boek onder de naam Ellery Queen geschreven. |
|
       |
|
|
|
 |
|
| * Geïnteresseerde lezers moeten weten dat de icoontjes/kaften die op deze site worden toegevoegd vaak lange uitgebreide informatie hebben, die niet noodzakelijk in de tekst zelf wordt herhaald. Die informatie kwam ooit standaard als pop-up te voorschijn door met de muis de foto aan te wijzen. Firefox gebruikers kunnen deze handigheid activeren via een add-on genaamd "Popup ALT Attribute". Na installatie resulteert het aanwijzen van de iconen of kaften in een pop-up met extra of verduidelijkende informatie over de afbeelding. |
 Copyright © MCMXCIX-MMXXV Ellery Queen, een website rond deductie. Alle rechten voorbehouden. |
