Vijf mannen maken een trektocht door een van Amerika's fraaie natuurparken. Eén van hen wordt door een schot uit een hinderlaag getroffen en valt dood neer. Is hij het slachtoffer geworden van de onbekende figuur door wie ze menen te worden achtervolgd? Is er sprake van een loslopende gek?

Gek of moordenaar? Dat was de vraag en het was politie-inspecteur Omar Collins die met het antwoord was gekomen. Alles wat hij moest weten was: het slachtoffer - Earl Genneman, de rijke president van Genneman Labs; de plaats delict - midden in een druk staatspark; het moordwapen - een jachtgeweer dat nog steeds zoek was; de getuigen - Myron Retwig, Red Kershaw, Bob Vega, en Buck James, allen vrienden of werknemers van de overledene; het motief - onbekend; de verdachten - iedereen! Toen kreeg hij een lauwe tip van een echt cool lijk, en een paar aanwijzingen begonnen op hun plaats te vallen. Maar het was pas toen de derde partij opdook dat de inspecteur zeker was dat hij de moordenaar op het spoor was. En tegen die tijd wist Collins dat hij nog maar weinig tijd had om zijn gek van een nieuwe moord te weerhouden...!
Aanvankelijk leek het alsof alleen de gekken-theorie de brute jachtgeweermoord kon verklaren die op de vriendelijke groep rugzakwandelaars lag te wachten. Maar inspecteur Omar Collins, mager, somber kijkend, zwartharig, was een nauwgezet man. Hoe verder hij ging, hoe minder hij geloofde in de gekken-theorie.

Earl Genneman, eigenaar van een succesvol farmaceutisch bedrijf, wordt vermoord, klaarblijkelijk uit een hinderlaag, terwijl hij met een aantal vrienden en werknemers op rugzaktocht is. Het is aan inspecteur Omar Collins van het Fresno County Sheriff's kantoor om de moordenaar te vinden.

Lijst van verdachten in het begin. "Ghostwritten" door Jack Vance. Vance-specialist Richard Chandler vroeg zich af of er aanwijzingen in de romans zelf waren die hun ware eigenaar weggaven. Hij begint met te zeggen dat alle drie de verhalen die Vance schreef voor Queen zich afspelen in Californië met een zeer sterk gevoel van plaats. Hoewel hij The Madman Theory benoemt als één van de minst bevredigende Vance EQ mysteries, vond Chandler dat er duidelijk aanwijzingen over het auteurschap aanwezig waren. Wat te zeggen bvb. van Bain's Sporting Goods (verwijzend naar de Joe Bain mysteries) of de volgende passage?

From Suggs Meadow the trail rose once more. The timber grew smaller and more redolent of pitch and resin. The sun passed behind the mountain, the far slope glared bright. Collins rode in shadow tinted with cold blue skylight.

Er is echter een prachtige passage die voor mij zo 'redolent' van Vance:

He shrugged, touched switches. The trains halted; the fountains stopped playing before the palace of Glinda the Good; the lights went out in the Emerald City.

Toen ik dit las, probeerde ik me de Vance passage te herinneren waar het me zo aan deed denken. Het duurde een paar minuten voordat ik het me herinnerde:

The game ended. No further manikins roamed the Carabas.
No Dirdir hunted an empty Zone. The players stiffly descended from their booths; those who had won free of the Zone took their winnings. The Dirdir returned to Khusz beyond the South Stage.

The Dirdir werd voor het eerst gepubliceerd in 1969

("The Case of the Missing Vance", Richard Chandler in Cosmopolis N° 37, April 2003)

Nevins vroeg zich al af of Vance wist dat de Oz boeken tot Fred Dannay's favorieten behoorden en deelde hij gewoon Fred's liefde? De verwijzing naar "The Land of Oz" in The Madman Theory was geen toeval, gezien Vance's eigen herhaalde en enthousiaste verklaringen over Baum, alsmede de duidelijke parallellen tussen Vance's favoriete Oz-boek (The Emerald City of Oz) en verschillende van zijn eigen verhalen.