  llery Queen, Master Detective US
(1940)
Producer:
Larry Darmour Bron: The Door BetweenWerktitel: "John Braun's Body", "Ellery Queen, Number One" 69 min, zwart-wit Nat'l release: 26-28 november 1940 |
| Catchlines: "Famous super-sleuth comes to the screen" "Fiction's most liked detective comes to the screen" |
| Showmen's Trade Review
30 november 1940 "KIJKERS REACTIES: (FAMILIE) GOED GETIMEDE MIX VAN LACHSALVO'S EN KOUDE RILLINGEN MOET DEZE SERIE IN ÉÉN KEER IN DE GUNST VAN HET PUBLIEK BRENGEN. BOX OFFICE REACTIE: GOEDE CAST PLUS EX PLOITATIE VAN ELLERY QUEEN FOLLOWING ZAL HET BOVEN HET GEMIDDELDE DOEN UITSTIJGEN. Korte inhoud: Wanneer een conferentie van artsen de diagnose van zijn stafarts, Michael Whalen, bevestigt dat Fred Niblo, een gezondheidscultusartiest, een ongeneeslijke ziekte heeft, gaat Ann Shoemaker, Niblo's vrouw, naar Charles Grapewin, politie-inspecteur, voor hulp bij het vinden van hun dochter, Marsha Hunt. Zij had het huis verlaten toen ze opnieuw toestemming kreeg om met Whalen te trouwen. Ralph Bellamy (Ellery Queen), de zoon van Grapewin, spoort haar op in het appartement van Margaret Lindsay, schrijfster van mysterieverhalen. Hij verwart Margaret met Marsha, en de eerste vergezelt hem om Marsha te laten ontsnappen. Zij vindt Niblo dood met een doorgesneden halsslagader in een afgesloten kamer. Onder de verdachten bevinden zich alle afdelingshoofden van Niblo, die door een nieuw testament, dat ontbreekt, van elk deel van zijn bedrijf zijn afgesneden. Bellamy komt achter zijn vergissing en probeert Margaret te helpen door haar mee te nemen naar zijn appartement om zich voor te doen als de nieuwe kok. Iemand vervangt het lichaam in het mortuarium door een standbeeld. De volgende ochtend wordt het lichaam teruggevonden, maar de ambulance wordt gestolen en Margaret wordt als gevangene meegenomen. Bellamy zet de achtervolging in, redt het meisje in de geparkeerde ambulance en ze achtervolgen de voortvluchtige, die Bellamy's auto meeneemt. De identiteit van de moordenaar wordt vastgesteld wanneer hij door een hek crasht. Bellamy regelt dat Margaret zijn secretaresse wordt. Commentaar: De opening van deze eerste Ellery Queen-film is een beetje traag door het vestigen van de vier personages die verder zullen gaan - Bellamy als Ellery Queen, Margaret Lindsay als zijn secretaresse, Charles Grapewin als zijn vader, de inspecteur en James Burke als de praktische detective die Ellery Queen's theorieën afkeurt. Dit verleden, het stapt in een combinatie van actie en lach die een goede publieksreactie zal krijgen in elke grootte huis, en bouwt echte goodwill voor de latere film van de serie. Door munt te slaan uit de grote aanhang die dit programma in de ether en in gepubliceerde verhalen heeft verworven, kunnen de Queen-films een winstgevende start maken, en de goede productie van Larry Darmour en de goed getimede regie van Neumann zullen ze terugbrengen voor meer. Of hij nu gebruikt wordt om een film in evenwicht te houden of als hoofdrolspeler, deze film zal zichzelf goed laten zien. De acteerprestaties van het hoofdkwartet zijn goed verdeeld, met een lichte voorsprong voor Charles Grapewin's vertolking van de politie-inspecteur. Sluit aan bij het radioprogramma. Gebruik de gebruikelijke stunts voor mysteries. (69 min)" |
|
|
| Boven: volledige set van acht zgn. lobby kaarten |
|
De eerste van de 4 bedoelde films uit de Ellery Queen serie die door Larry Darmour voor Columbia werd gemaakt ging in productie op 16 september 1940 met als voorlopige werktitel "John Braun's Body", op 30 november datzelfde jaar beleefde het zijn première. (Nota: datum's variëren tussen 26 en 30 november)Om deze nieuwe serie B-filmavonturen met EQ te beginnen, nam schrijver Eric
Taylor het verhaal en plaatste het ergens anders, hij nam elke gelegenheid
ten baat om de komische elementen te benadrukken en bovendien onthulde hij
één van het boek's grote
verrassende wendingen reeds vroeg in de film. De meesterspeurder wordt
omgevormd tot een 'baviaan' in deze eersteling die zich vooral toelegt op de moord van een
miljonair. Waarom de studio verkoos om van de briljante, analytische Queen een hopeloze
stuntelaar te maken, niet eens in staat om zijn eigen schoenveters te knopen laat staan
een moord op te lossen is nog het grootste mysterie van allemaal. Het verhaal komt goed op
gang als in een deftige gezondheidsinstituut een rijk propagandist van de lichaamscultuur,
John Braun (voormalig Ben-Hur regisseur Fred Niblo) wordt vermoord. Deze had net gedreigd
|
 |
|
Ralph Bellamy tekende voor vier Ellery Queen films en kreeg
hiervoor
$ 25 000 per film. Larry Darmour was de eigenlijke producer maar was er
nooit. Rudolph Flothow was er echter altijd. "Regisseur" Kurt
Neumann/James Hogan
moest niet veel meer doen dan te zorgen dat de film op tijd klaar
geraakte. Bellamy ging wel naar New York voor een rondleiding met Lee en
Dannay. Ze namen hem mee om de werking van verschillende politiekantoren
te laten zien. Bellamy beschreef de Queen-films als "vluggertjes" die op
maar tien dagen werden gefilmd. Het filmverhaal zelf werd later door
niet Queen handen te boek gezet en later nog heruitgebracht als
Lijk
aan de Haal. Hun eerste korte filmervaring was minder gelukkig, alhoewel de neven wel hielden van de manier waarop Ralph Bellamy's Ellery gestalte gaf in de eerste reeks. "Maar het geheel leek met gekken gevuld" bekloeg Dannay zich. "Ik zeg nog tegen Manny — al moet ik voor de rest van mijn leven grachten delven, dit doe ik nooit meer." (Dannay, 1979) |
        |
| Harrisons's Reports
21 december 1940 "Deze film is geen bijzonder gunstige start voor de nieuwe 'Ellery Queen' serie. Het is het zoveelste moord-mysterie melodrama, ontwikkeld volgens de formule, met weinig verrassingen. Het is ook niet uitmuntend, noch wat de productiewaarden, noch wat de vertolkingen betreft. Maar het maakt meer kans bij de kassa dan de gewone film van dit type, ten eerste vanwege de populariteit van de Ellery Queen' -romans, en ten tweede vanwege het radioprogramma dat draait om het personage van Ellery Queen. Met een tikkeltje romantiek" ... "The Movies...the 40s" "Gemiddeld boeiend moordmysterie waarin Ralph Bellamy wordt geïntroduceerd als Ellery Queen van radio- en romanfaam; de speurder verbergt een meisje waarvan hij weet dat ze onschuldig is en gaat dan op zoek naar de echte moordenaar. (Volwassenen & Jongeren) Ellery Queen's eerste zaak op celluloid is een onopvallende maar bekwame aangelegenheid die een mooie aanzet vormt voor de serie. De film heeft zijn slepende momenten, maar over het geheel genomen zou het materiaal moeten voldoen. Samen met zijn vader, politie-inspecteur Queen, verbergt Ellery een jonge vrouw, Nikki Porter, in het appartement dat hij deelt met de inspecteur, terwijl de politie jacht maakt op het meisje voor de moord op een fysio-culturist. Ellery - en het publiek - weten dat Nikki onschuldig is, ook al werden haar vingerafdrukken op de plaats van het misdrijf gevonden. De verdwijning van het testament van de vermoorde man, en later de verdwijning van zijn lijk, dragen bij tot een taaie knoop van verwikkelingen die Ellery uiteindelijk ontknoopt met de hulp van Nikki. De film heeft een nuttige griezelige invalshoek, evenals een contingent komedie. Ellery Queen wordt geloofwaardig neergezet door Ralph Bellamy, en Margaret Lindsay is een verfrissende tegenpool en verdachte als Nikki Porter. Een solide karakterisering wordt bereikt door Charley Grapewin als inspecteur Queen. De achterban heeft niet veel te doen, maar vooral Michael Whalen, Marsha Hunt en Fred Niblo leveren prestaties van standaard kaliber." |
|
(Deel 1: Bron Film Daily Motion - LiliPowers) |
 |
| (Deel 2: Bron Film Daily Motion - LiliPowers) |
 Andere artikels over deze film (1) IMDb |
 Copyright © MCMXCIX-MMXXII Ellery Queen, een website rond deductie. Alle rechten voorbehouden. |
Fotografie:
James Brown Jr.
om al
zijn erfgenamen uit het testament te schrappen. Onderzoekers van dienst zijn de
detectiveschrijver Ellery Queen, zijn vader de politie-inspecteur en een
ander detective schrijfster Nikki Porter. Lindsay kent een paar goede momenten als Nikki
Porter, maar er is veel te veel gekeuvel en te weinig intrige.
Achtereenvolgens
verdwijnen het stoffelijk overschot, het testament, een set radiologiefoto's en een
ziekenwagen! Op de een of andere manier kan Ellery de
puzzelstukken bijeen krijgen en de misdaad ophelderen. Lichtvoetigheid
voerde het hoge woord en de "grappige" scènes waarin het lijk steeds maar gestolen en verplaatst wordt overschaduwen
het verhaal. Ellery is zo verrukt over Nikki dat hij haar uiteindelijk ook een gedurf
voorstel doet: "