  llery Queen and the Perfect Crime US
(1941)
Bron: The Devil to Pay 68 min, zwart-wit |
| Film Bulletin by Leyendecker, 23 augustus 1941 " ELLERY QUEEN AND THE PERFECT CRIME' PRIMA CAST VERPRUTST IN WARRIGE FILM De laatste in de detectiveserie van Larry Darmour heeft helaas een verkeerde naam, want de misdaad is verre van perfect en de film is de minst spannende van de reeks tot nu toe. Bovendien wordt een prima cast verspild aan een warrig script dat geen van de spelers de kans geeft om echt histrionisch te schitteren. De regie van James Hogan introduceert te veel vreemde personages en ondanks het aantal verdachten ontbreekt het aan verrassings- en suspense-elementen. De komische momenten, tussen de jonge Queen en zijn officieuze secretaresse, Nikki Porter, behoren tot de helderste momenten in de film. Dit zal ondermaatse opbrengsten krijgen waar gespeeld wordt. Na een hele reeks voorrondes komt het verhaal pas echt op gang wanneer een verraderlijke financier (Douglas Dumbrille) vermoord wordt aangetroffen in zijn studeerkamer. Onder de verdachten zijn zijn zoon (John Beal), die ruzie had met zijn vader over zijn oplichterspraktijken; een vroegere partner (H. B. Warner), die onlangs had ontdekt dat Dumbrille hem berooid had achtergelaten; een onstuimige schoonzuster (Spring Byington), die zijn geld zou kunnen erven, en de advocaat die een romantische belangstelling voor haar aan de dag heeft gelegd. Wanneer inspecteur Queen en zijn zoon Ellery zich met de zaak gaan bezighouden, ontdekken ze dat Dumbrille eigenlijk door een vergiftigde pijl is gedood en de echte moordenaar komt als een totale verrassing voor het publiek - maar zorgt voor een zeer zwakke ontknoping. Ralph Bellamy, Margaret Lindsay, Charley Grapewin en James Burke, de vaste figuren die deze schermmysteries oplossen, spelen hun vertrouwde rollen aanvaardbaar. Het beste in de cast zijn John Beal, in een oprechte vertolking van de ongelukkige zoon, en de veteraan, H. B. Warner. Zowel Spring Byington als Linda Hayes worden gehinderd door de onverschillige regie van James Hogan." The Film Dialy "Reviews of the New Films" 10 juli 1941 " "QUEEN MYSTERIE THRILLER BEWIJST GOEDE BEHANDELING VAN ROUTINE PLOT; OKÉ VOOR DUALS. Derde van een serie van 13 (sic) "Ellery Queens" die Larry Darmour uitbrengt via Columbia, "And the Perfect Crime" is een goede, schone running mate voor duale biljetten. Een uitzonderlijk goede cast, een goed garen van Eric Taylor, en een slimme regie van James Hogan maken de koop rond. Ralph Bellamy is een goede keuze voor de titelrol en Margaret Lindsay is een prima tegenspeelster. Charley Grapewin en James Burke, een komisch politieduo zouden grote favorieten moeten zijn bij de fans nadat een paar van deze films zijn uitgebracht. Mond-tot-mond reclame zal deze film geen kwaad doen - en de ongewoon goede cast zou genoeg tickets moeten verkopen via "lobby's" of krantenadvertenties. Ellery Queen (Ralph Bellamy) is aan het vissen met zijn vader en sergeant vriend (James Burke) wanneer er een moord wordt gepleegd waarbij zijn vrienden John Beal en H. B. Warner betrokken zijn. Warner is beschuldigd van moord op een zakenpartner die hem heeft opgelicht in een machtsdeal. Na alle routineverdenkingen, het openen van gordijnen, geschreeuw en valse aanwijzingen, wordt de moordenaar ontmaskerd en gaat Bellamy vissen. Regie, Goed. FOTOGRAFIE, Goed. " |
        |
| Boven: volledige set van acht zgn. lobby kaarten |
| Ralph Bellamy maakt zijn derde van vier verschijningen als de meester-detective Ellery Queen. De voornaamste slechterik van dienst is de malafide makelaar John Mathews, wiens Wall Street manipulaties ervoor zorgden dat Ray Jarden al zijn geld verloor. Mathews' bochtenwerk lijkt wel zeer koelbloedig daar zijn eigen dochter Marian verloofd is met Jarden's zoon Walter. Wanneer deze laatste verdwijnt vraagt Mathews Ellery Queen de jongeman op te sporen. Kort daarna wordt een van de voornaamste figuren vermoord en moet Ellery al zijn deductieve kwaliteiten aanwenden, geen geringe taak gezien hij hier opnieuw als "onnozele" wordt opgevoerd. Dit is waarschijnlijk de beste in de serie van Columbia Queens, daar het vrij rechtlijnig het verhaal uit het boek volgt, zelfs met de totaal gewijzigde locatie en figuren. Nog steeds teveel de Thin Man imiterend om de detectivefans echt te bevredigen. Zoals één criticus al aanbracht kan het hier niet echt om een "perfecte misdaad" gaan, gezien Ellery ze kon oplossen en vast staat dat niks perfect is in deze inbreng aan de Queen-serie. Ook hier werd van het filmverhaal een boek uitgebracht (waaraan EQ niet meewerkte). |
        |
| Harrison's Reports 26 juli 1941 "Een routinematig moordmysterie-melodrama van programma-kwaliteit. Volgens de formule die voor dit soort films geldt, plaatst het plot verschillende personen in een verdacht daglicht, waardoor men blijft gissen naar de identiteit van de moordenaar. Het verhaal is enigszins betrokken en omdat de personages te spraakzaam zijn, vertraagt de actie af en toe. Er is een beetje komedie en een romance :- John Beal verlaat het huis wanneer hij verneemt dat zijn vader (Douglas Dumbrille) zijn aandelen in een elektriciteitsbedrijf short heeft verkocht, waardoor al zijn vrienden die in het bedrijf hadden geïnvesteerd, waaronder H. B. Warner en diens dochter (Linda Hayes), geruïneerd worden. Warner is geschokt als hij hoort wat Dumbrille heeft gedaan, want hij was in de veronderstelling dat ook Dumbrille was geruïneerd. Beal, die verliefd was op Miss Hayes, biedt Warner zijn hulp aan, maar die weigert. Wanneer Dumbrille wordt vermoord, worden verschillende personen verdacht: eerst Beal, dan Spring Byington, de zuster van de dode man, en zelfs Warner. Maar het blijkt dat de moordenaar Walter Kingsford was, Warners butler, omdat ook hij zijn spaargeld had verloren. Met zijn naam gezuiverd, is Beal in staat om met Miss Hayes te trouwen. ... De moord maakt het ongeschikt voor kinderen." Motion Picture Daily door Roscoe Williams - 10 juli 1941 "Het derde Ellery Queen moordmysterie van producent Larry Darmour geeft de showman een hoed vol kassanamen voor zijn feesttent - Ralph Bellamy, Margaret Lindsay, Charley Grapewin, Spring Byington, H. B. Warner, James Burke, Douglas Dumbrille, John Beal, Linda Hayes, Sidney Blackmer en Walter Kingsford, om de toppers op te noemen. In dit opzicht is de film de beste van de drie. Omgekeerd heeft deze productie een mindere totale waarde als vermaak voor het publiek, het ontspoort een beetje in het midden van de film wanneer de poging om alle leden van de cast verdacht te maken te ver gaat, en het flopt volledig, om zo te zeggen, bij de ontknoping, wanneer de detective die door Ellery Queen fans verwacht wordt om het mysterie op een verrassende manier op te lossen slechts één van de aanwezigen is in een algemene ontrafeling die echt veel te veel onopgehelderd laat. Het verhaal gaat over de moord op een kapitalist, wiens activiteiten zowel vrienden als klanten financieel te gronde hebben gericht, en over omstandigheden, aanwijzingen en vermoedens die alle leden van de cast activeren in hun pogingen de moordenaar te vinden. De verdenking is bij zo velen zo overtuigend dat zij niet op bevredigende wijze wordt weggenomen door de oplossing die de finale biedt. Showmannen die de nadruk leggen op de namen van de spelers in de exploitatie zullen waarschijnlijk de beste resultaten behalen. De regie is in handen van James Hogan." |
|
|
 Andere artikels over deze film (1) IMDb (2) Archive.org - volledige film |
 Copyright © MCMXCIX-MMXXIII Ellery Queen, een website rond deductie. Alle rechten voorbehouden. |
