Het Lippenstiftmysterie is onderhoudend verhaal van misdaad, intrige en buitengewone detectie. Een drukke middag, buiten één van Fifth Avenues meest mondaine grootwarenhuizen, terwijl honderden voorbijgangers een demonstratie bekijken van moderne meubels uitgestald in een vitrine, drukt de presentatieverzorger op een knop die een verborgen klapbed uit de muur laat draaien --het bed zwaait uit de muur- en uit zijn donkerste krochten valt een verwrongen, levenloos lichaam van een mooie vrouw....

Ellery Queen beweegt zich levendig en zeer verfrissend doorheen dit verhaal -- een slanke, cynische jongeman met het genie om de gewone zaken te doorzien en tot volwaardige oplossingen te komen. De oude inspecteur, zijn vader, neemt ons opnieuw mee doorheen het ingewikkelde onderzoek, maar het is opnieuw Ellery die borg staat voor de oplossing van een van de meest stimulerende en onthutsende detectiveverhalen ooit geschreven. De ontknoping is even verrassend als onafwendbaar.

Het grootwarenhuis was gekend voor zijn kwaliteit die het een rijk cliënteel aanbood. Maar dit keer kon het op geen enkele manier trots zijn op hun laatste etalageversiering: het met bloed besmeurde lijk van de eigenaars' vrouw. Ellery Queen ontdekt binnen de kortste keren dat dit handelspaleis een addernest was waar angst, jaloezie, verdachtmakingen en haat welig tierden. Om elke hoek werd hij verrast door een mysterieuze mastermind die er op uit was het warenhuis om te toveren tot de koopjeshoek voor moord.

Het feit alleen dat er zo maar eventjes zeven drukken van deze uitgave bestaan, drie voorpublicaties alvorens aan de herdrukkers te worden overgeleverd toont aan hoe diep de indruk was die Ellery maakte en hoe snel. De stofkaften van die eerste uitgaven zijn nu zeer schaars en hun prijs in dollars loopt op tot hoog in de vier getallen.... Net als zijn voorganger heeft Het Lippenstiftmysterie (1930) een bijzonder sterk initieel onderzoek. Het omvat 25 hoofdstukken of twee derden van het boek en illustreert overduidelijk EQ's verbazingwekkende kunde in het opbouwen van een detectiveverhaal. De misdaad en de gebeurtenissen er rond ontwikkelingen zich tot meer en meer complexe en logische patronen; Ellery beweegt doorheen de verschillende stadia van de deductie die zo elk op zich tot een beter begrip van de misdaad zelf leiden. Het verhaal op zich bezit een zekere schoonheid; het onderzoek naar de sleutels of de hier mee gepaard gaande tijdtabellen zijn  voorbeelden in het creëren van een fascinerend verhaalpatroon. EQ houdt van het spelen met de grenzen van plaats, tijd en kennis. Hij is gefascineerd met kamers waar nog niemand is binnengegaan, lijnen die nog niet overschreden zijn, appartementen die werden bewaakt en in het oog gehouden. Hij is ook begaan met zij die van de zaken afweten en zij die dat niet weten, die dan op hun beurt vaak afhangen van wie aan de gebeurtenissen deelnam en wie niet. Deze gegevens worden dan als bakens uitgezet in de complexe, logische meetkunde van zijn verhaallijnen. De beperkingen van het verhaal, waardoor het nog steeds wordt geclassificeerd als een oriënterend werk heeft te maken met de oplossing. De latere EQ verhalen zullen vaak verrassende wendingen in hun oplossingen hebben; maar dit boek zit na twee derden zonder adem en zijn oplossing voegt daar maar één enkele aanwijzing aan toe, afgezien van de identiteit van de moordenaar. Alhoewel logisch en eerlijk, is het toch niet de zeer creatieve finale van de grote EQ boeken. EQ geeft op verschillende plaatsen in het boek gedeeltelijke oplossingen zodat de lezer reeds zijn deel van deductie en onthulling heeft opgesoupeerd alvorens de finale wordt aangevangen.

Het meubilair in Het Lippenstiftmysterie is waarschijnlijk Art Deco, alhoewel ze nooit zo wordt genoemd in het boek. EQ noemt het veeleer "modernistisch" en geeft een levendige en juiste beschrijving van de manier waarop zijn tijdgenoten er tegenaan keken, zowel artistiek als sociologisch. Neemt men hierbij het enorme enthousiasme vandaag de dag om de Amerikaanse Art Deco erfenis te vrijwaren, getuige de Deco verenigingen die her en der ontstaan, dan verdient dit boek het eigenlijk om wat beter bekend te zijn. EQ was zeer geïnteresseerd in de wereld rond zich heen. Zijn boeken vormen dan ook een belangrijke getuigenis van een belangrijk tijdperk in het Amerikaanse leven.

Boven rechts: Advertentie voor The French Powder Mystery in The New York Evening Post (17 juli 1930) 

In hoofdstuk 22 worden een aantal van de grote avonturen (en soms detective) schrijvers van een vroegere generatie (Doyle, Jack London, Robert W. Chambers, George Barr McCutcheon, Richard Harding Davis) aangehaald.

De uitdaging aan de lezer is aanwezig net als het grondplan en de lijst van figuren die in het boek voorkomen.