|
|
  harles
Lane (26 jan 1905
- 9 juli 2007) |
|
Broers: John Gerstle Levison; Robert Mark Levison, George Lewis Levison Huwelijk: (1) Ruth Ransom Covell (12 apr 1931 - 30 nov 2002, haar overlijden) Kinderen: Tom (b. 29 apr 1941) en Alice |
|
Lane werd geboren als Charles Gerstle Levison
in een Joodse familie
in San Francisco, Californië, als zoon van Alice (meisjesnaam Gerstle) en Jacob B. Levison.
Charles' vader, was een manager bij de Fireman's Fund
verzekeringsmaatschappij, en dusdanig ook medeverantwoordelijk voor de
heropbouw van San Francisco na de aardbeving van 1906 waarvan Charles lang
één van de laatste overlevenden was. Lane was eerst ook actief in de verzekeringswereld en 's avonds ook sporadisch in theater producties toen acteur Irving Pichel hem het advies gaf zijn geluk in Pasadena te beproeven, hij ging er deel uitmaken van het Pasadena Playhouse gezelschap. Daar werd hij na verloop van tijd ook door een Warner Bros. talentenjager opgemerkt en voor de eerste keer, zonder naamsvermelding op het scherm aan het werk gezet. Hij was zeer kort te zien terwijl hij een stationsperron oploopt in de stomme film City Girl (1930) (Zie foto hieronder links) met daarna een "echte" rol als hotelbediende in zijn eerste film, een Edward G. Robinson - James Cagney melodrama, genaamd Smart Money in 1931. (Zie foto hieronder bovenaan rechts) |
  Boven links: Charles Lane was zeer kort te zien terwijl hij een stationsperron oploopt in de stomme film City Girl (1930) Boven rechts: Charles Lane een "echte" rol als hotelbediende in zijn eerste film, een Edward G. Robinson - James Cagney melodrama, genaamd Smart Money in 1931. |
  Boven links: Op 12 april 1931, huwde Lane Ruth Covell, afkomstig uit Washington D.C. , hun huwelijk zou 70 jaar stand houden. Boven rechts: Bebe Daniels als Dorothy Brock en Charles Lane als auteur van "Pretty Lady" in 42nd Street uit 1933. |
|
Op 12 april 1931, huwde Lane Ruth Covell, afkomstig uit Washington D.C. , hun huwelijk zou 70 jaar stand houden. (Zie foto hierboven links)
Mr. Lane kreeg veel
acteerwerk tussen de jaren 30 en 90, specifiek in de rol van hotelbediendes,
bankbediendes, reporters, advocaten, rechters, belastingsambtenaars, gemene
zakenmensen, de machtige zowel als de onopvallende. Soms was hij niet meer
dan een gezicht in de menigte met maar enkele zinnen als dialoog,
wat hem meteen ook in de mogelijkheid stelde om van filmset naar filmset te
trekken en op één dag in wel drie films op te treden. Er waren regisseurs die een boontje voor hem hadden. Zo verscheen hij in niet minder dan negen films geregisseerd door Frank Capra, waaronder Mr. Smith Goes to Washington (1939) (Zie foto hieronder rechts). Het was diezelfde Mr. Capra die hem als de rol van belastinginner gaf in You Can’t Take It With You (1938), waarvan Lane ooit zei dat dit zijn favoriete rol was. Eén van Lane's meest gekoesterde bezittingen was een brief van deze geroemde regisseur waarin stond, "Ik ben er van overtuigd dat iedereen iemand heeft waar hij op kan leunen wanneer een verhaal of scene dreigt in stukken te vallen. Wel, Charlie, jij bent mijn Nr.1 kruk." |
  Boven links: Lane als rechter in The Bride Walks Out (1936). Boven rechts: Lane verscheen in niet minder dan negen films geregisseerd door Frank Capra, waaronder Mr. Smith Goes to Washington (1939). |
|
Lane was een fervent ruiter en betreurde dat hij in geen enkele van de films
waarin hij optrad op een paard mocht rijden. Hij beweerde dat hij zelfs
diverse western acteurs de knepen van het paardrijden had aangeleerd. Zijn
magere fysiek, wat ruwe gezicht en de autoritaire of hautaine manier waarop
hij door zijn bril kon kijken naar zijn medeacteurs waren wellicht ook de
reden waarop hij een opéénvolging van gelijkaardige rollen kreeg als
advocaat, rechter, gerechtsdienaars en aanverwante rollen. Dit was , zo gaf
hij ooit in een interview aan, “stom en oneerlijk”
om steeds weer opnieuw hetzelfde typer rollen te worden aangeboden.
“Het bood me weinig andere kansen,” zei hij nog, "Maar" zo
voegde hij er aan toe, “het maakte het verdelen van de rollen voor de
studio wel een stuk makkelijker.” In de drie eerste Ellery Queen films (1940-1941) geproduceerd door Larry Darmour voor Columbia, werd Doc Prouty gespeeld door Charles. (Zie foto hieronder links en rechts) Hierna kwam de rol van Doc Prouty niet meer in de films voor. Charles kreeg nog eenmaal een rol als lijkschouwer in een andere Ellery Queen film: A Close Call for Ellery Queen (1942). |
  Boven links: Lane in Ellery Queen Master Detective (1940). Boven rechts: Charles Lane (als Doc Prouty) houdt Margaret Lindsay (L) vast in Ellery Queen's Penthouse Mystery (1941). |
|
Zijn carrière werd onderbroken door WO II, waarin hij dienst deed bij de kustwacht en zijn medebemanningsleden op transport zich meerdere malen amuseerden met het vertonen en hervertonen van één van zijn films. Gedurende zijn hoogdagen, en die van Hollywood, zou hij werken van 9 tot 5 bij welke studio hem ook zou boeken (hij werkte voor vele zo niet alle studio's), om daarna terug naar Pasadena te rijden waar zijn vrouw en kinderen op hem wachten. |
  Boven links: Charles Lane speelde Repkin tegenover John Wayne's Captain Jim Gordon in Flying Tigers (1942). Boven rechts: In Capra's It's a Wonderful Life speelde Lane een vastgoedmakelaar (1946). |
|
Lane vergat bijna routineus de namen van de films waarin hij optrad. “Wanneer ik in de wagen stapte, en die startte om naar huis te rijden was ik de meeste namen al vergeten,” vertelde hij The New York Times in 1947. Meer dan eens kwam het voor dat hij verbaast was zichzelf op het scherm te zien van een film waar hij toegang voor had betaald. Zijn salaris in 1947 was $750 per week. Van de jaren 50 werd Lane ook een vertrouwde aanwezigheid op het kleine scherm. Over de jaren maakte hij dan ook verschillende gastoptreden in series als Perry Mason (1958), The Twilight Zone (1960) en The Munsters (1966). Hij kreeg een terugkerende rol als de kundige huisbaas in The Beverly Hillbillies (1963-71) en de gierige spoorwegbeambte in Petticoat Junction (1963-68). Hij werd bevriend met Lucille Ball toen deze nog een RKO koormeisje was, een vriendschap die stand hield. Jaren later werd hij dan frequent gevraagd voor een rol in I Love Lucy waar hij onder meer te zien was in één van de reeks meest bekeken afleveringen met de geboorte van kleine Ricky, in 1953. Terwijl Lucy’s man, Ricky Ricardo (Desi Arnaz), buiten de materniteit nerveus op nieuws wacht, vertrouwt Lane hem ook als vader in spe toe dat hij reeds 6 dochters heeft. De verpleegster komt hem zeggen dat zijn vrouw net drie dochters ter wereld heeft gebracht en Lane struikelt de kamer uit terwijl hij “negen meisjes!” uitroept. Die aflevering uit 1953 trok zowat het grootste tv publiek in die tijd, zonder twijfel geholpen door het feit dat Ball en Arnaz diezelfde avond hun zoon op de wereld zetten. |
  Boven links: In de aflevering van The Lucy-Desi Comedy Hour' genaamd "Lucy Goes to Mexico" (1958) (seizoen 2, episode 1) was Lane te zien als douaneambtenaar. Boven rechts: Bob Sweeney (L) en Charles Lane (R) in "The Trailer" een aflevering uit 1959 van de populaire TV-reeks Fibber McGee and Molly. |
|
In 1963, was Lane ook te zien in de mega-komedie It's a Mad, Mad, Mad, Mad World, waarin hij een luchthavenmanager speelde. (Op het commentaar van de DVD gaf filmhistoricus Michael Schlesinger fijntjes mee, "Je kon geen komedie maken zonder dat Charles Lane er deel van uitmaakte.") In 1973 overleed zijn moeder Alice in haar huis in San Francisco op 100 jarige leeftijd. |
  Boven links: Elizabeth Montgomery en Charles Lane in een aflevering van 1967 van Bewitched. Boven rechts: George Hautecourt, de advocaat in The Aristocats werd door Charles Lane van een stem voorzien (1970). |
  Boven links: Charles Lane maakte verschillende keren zijn opwachting als rechter Anthony Petrillo in Soap (1978). Boven rechts: Robin Williams (L) als Mork tegenover Charles Lane als Rechter Baker in een "Mork and Mindy episode genaamd "Little Orphan Morkie" (1980). |
|
Mr. Lane bleef tot een stuk in de jaren 80
aan het werk. Zijn laatste rol in een film was die van een priester met
smaak voor marijuana in
Date
With an Angel (1987). Er werd ook naar Lane's persoon gerefereerd in The Simpsons: op het audiocommentaar van de aflevering "Marge in Chains", (6 mei 1993) zegt de regisseur Jim Reardon dat het Lane's glansprestatie in It's a Wonderful Life verantwoordelijk was voor de inspiratie voor het karakter van de valse, humorloze blauwharige advocaat die in deze en andere afleveringen zou te zien zijn (onder links). |
  Boven links: Er werd ook naar Lane's persoon gerefereerd in The Simpsons (1993). Boven rechts: Lane in de remake van een Disneykomedie uit 1970 genaamd The Computer Wore Tennis Shoes (1995). |
|
Hij zei televisie vaarwel in 1995 wanneer hij te zien was in een remake van een Disneykomedie uit 1970 genaamd The Computer Wore Tennis Shoes. Zijn vrouw Ruth Covell, met wie hij in 1931 in het huwelijk trad overleed op 30 november 2002. Hij bleef zelf in het Brentwood huis wonen dat hij samen met Ruth had gekocht(voor $46,000 in 1964).
Hij verloor nooit zijn geestdrift. In 2005, toen vrienden
en bewonderaars uit de industrie samen kwamen om zijn 100ste verjaardag te
vieren, liet hij zich alle applaus welgevallen en verklaarde vanuit zijn
rolstoel, “Mocht u geïnteresseerd zijn, ik ben nog beschikbaar.” Charles stierf op een maandag in Los Angeles. Hij werd 102. Tot het weekend voor hij stierf werkte hij een een viering van zijn leven, een project met kindster Jane Withers met wie hij nog in drie films had opgetreden. |
 Boven: Mr. Lane in zijn huis in Los Angeles kort voor zijn 100ste verjaardag. (Credit Damian Dovarganes Associated Press, 2005) |
| Zijn dood werd aangekondigd door zijn zoon, Tom Lane, die zei dat hij maandag om 21:00 nog met zijn vader sprak. "Hij lag in bed met zijn ogen wijd open," zo zei hij. "Dan sloot hij de ogen en stopte met ademen." Naast zijn zoon wordt Lane overleefd door een dochter, Alice Deane; en kleindochter Lucy Graves. |
|
Notities: Alle vermelde data voor films zijn voor de officiële release in de VS. Alle vermelde data voor TV programma's zijn die van eerste uitzending. Alle vermelde data voor (radio)toneelstukken zijn voor de periode waarin de acteur erbij betrokken was. De feiten in het rood moeten nog bevestigd worden. |
Klik op Uncle Sam als je denkt ons te
kunnen helpen...!
 |
|
Andere referenties
|
|
Dit profiel van de acteur hierboven maakt deel
uit van
Ellery Queen a website on deduction.
Deze acteur speelde de rol van Doc Prouty in
de filmreeks van Columbia. Vele van de profielen op deze site zijn samengesteld na zeer nauwgezet onderzoek van diverse bronnen. "Please quote and cite ethically!" |
|
Pagina aangemaakt 4 februari 2018 Laatste update 24 juli 2020 |
t
e r u g n a a r L i j s t v a n
V e r d a c h t e n
|
|
Inleiding | Plattegrond | Q.B.I. | Liist Verdachten | Wie? | Q.E.D.
| Moord en
scene | Nieuw |
Auteursrecht Copyright © MCMXCIX-MMXXIV Ellery Queen, een website rond deductie. Alle rechten voorbehouden. |