Reginald St. George Koury, beter en beroemd bekend als “Rex Koury,” werd geboren als zoon van George Koury (Syriër) en Dora Mary Cameron (Iers) in Groot-Londen, Engeland op 18 maart 1911. Hij bracht zijn eerste twee levensjaren door in Egypte, voordat zijn ouders naar Amerika emigreerden aan boord van de United States Mail Steamer St. Louis van Southampton en Cherbourg naar New York, aankomst op 16 augustus 1913 waarna ze zich zouden vestigden in Elizabeth, New Jersey.

Daar begon hij in 1919 met pianolessen en nam in 1924, op dertienjarige leeftijd, zijn eerste serieuze orgellessen nadat hij zijn eerste film had bijgewoond en meer gefascineerd raakte door de begeleiding op pijporgel dan door de film zelf.

Op veertienjarige leeftijd wist Koury de organist van het plaatselijke Cranford Theater in New Jersey te overtuigen om hem de filmtrailers gratis te laten begeleiden. Terzelfdertijd werd hij organist in de St. John’s Church in Elizabeth, New Jersey. In deze periode studeerde hij bij de toonaangevende theaterorganist van het land. Zijn optredens werden zo goed ontvangen dat zijn taken al snel werden uitgebreid. Vanaf dat moment nam hij zich voor om organist te worden (1927–1929) en mocht zich dan ook op 16-jarige leeftijd de jongste professionele theaterorganist van het land noemen.  ...

Boven: Gunsmoke is een Amerikaanse westernserie voor radio en televisie, gecreëerd door regisseur Norman Macdonnell (R) en schrijver John Meston. De verhalen spelen zich af in en rond Dodge City, Kansas, tijdens de kolonisatie van het Amerikaanse Westen. Het centrale personage is de wetsdienaar Marshal Matt Dillon, vertolkt door William Conrad (L) op de radio en James Arness op televisie. Rex Koury (midden) componeerde het themalied. Hier is hij te zien terwijl hij de “Bud Shank Flute”-prijs ontvangt van DownBeat Magazine (2 feb 1957).

In het achtste en laatste seizoen van de radioserie The Adventures of Ellery Queen (ABC, 27 nov 1947 – 27 mei 1948) was hij de vaste organist.

De Dood schoot met Scherp (originele titel: The American Gun Mystery) uit 1933 is de zesde roman van Ellery Queen en een van de meest ambitieuze experimenten van de auteur om het detectiveverhaal uit de Golden Age te verplaatsen naar een Amerikaanse setting die zowel groots als theatraal is. De roman opent in het New York Colosseum, een sportarena gevuld met 20.000 toeschouwers, allemaal samengekomen om Tony Mars’ spectaculaire rodeo te zien. Onder hen bevinden zich inspecteur Queen, Ellery en Djuna, samen met de Hollywoodactrice Mara Gay en Kit Home, de geadopteerde dochter van Buck Horne, een legendarische cowboy-schutter die een comeback probeert te maken. Tijdens het hoogtepunt van het evenement rijdt Horne de arena binnen, gevolgd door veertig andere ruiters—maar het zijn er éénenveertig in plaats van veertig. Op het moment van het gesynchroniseerde schieten zakt Buck plotseling dood neer, door het hart geschoten voor de ogen van de enorme menigte. De onmogelijke misdaad is meteen duidelijk: éénenveertig cowboys, twintigduizend getuigen, en toch kan niemand de dader aanwijzen.

Ellery Queens verhaal is opgebouwd als zowel puzzel als spektakel. Overal duiken aanwijzingen op: de groeven in de riem van een dode man, het revolver met ivoren handvat waarvan het “gevoel” een cruciale rol speelt, de verbogen sloten van een mysterieuze groene kist, en het verdwenen wapen zelf—een centraal element dat met vindingrijkheid wordt behandeld (Michael E. Grost). Het onderzoek beslaat niet alleen de rodeo maar ook de verweven wereld van showbusiness, gokschulden, Hollywoodconnecties en een nieuwsscoop van de moord. Het mysterie wordt nog complexer wanneer, precies op de plek waar Buck Horne stierf, later opnieuw een ruiter wordt neergeschoten met hetzelfde revolver tijdens een heropvoering van het evenement (Margaret Germond). ...

Ellery Queen’s Het Egyptische Teken (1932) wordt algemeen beschouwd als een van de vreemdste en meest huiveringwekkende werken van de auteur, een roman die al door tijdgenoten werd omschreven als “Ellery Queens raarste avontuur.” Het verhaal opent met een macabere ontdekking in het afgelegen West-Virginiadorp Arroyo, waar op kerstochtend het onthoofde lichaam van een excentrieke schoolmeester wordt teruggevonden, gekruisigd aan een wegwijzer. Zijn armen zijn vastgenageld aan de dwarsbalk, zijn enkels aan de staander, zodat het tafereel een groteske “T” vormt. De trage knecht van de man is spoorloos verdwenen, en de enige andere directe aanwijzing is de letter “T”, in bloed gekrabbeld op de deur van het slachtoffer. Vanaf het eerste moment wordt Ellery Queen meegesleept in een misdaad die tegelijk ritueel, symbolisch en onvoorstelbaar wreed lijkt.

Maar dit is slechts het begin. In de loop van het daaropvolgende jaar vinden nog een reeks even gruwelijke moorden plaats, die allemaal een echo zijn van de eerste: mannen worden vermoord, hun hoofden verwijderd en hun lichamen gekruisigd in de vorm van een “T.” Het steeds terugkerende symbool — het kruispunt, de wegwijzer, het lichaam zelf — wijst op een dieper patroon, maar de betekenis blijft zowel de politie als de detective ontglippen. Ellery volgt het spoor van de afgelegen heuvels van West Virginia naar Long Island en New York, waar een rijke tapijthandelaar op identieke wijze aan zijn einde komt. Zijn onderzoek brengt niet alleen verbanden tussen de slachtoffers aan het licht, maar ook met een zonaanbiddende nudistencultus die in mysterie en dreiging gehuld is. Naarmate de moorden voortgaan, wordt het steeds duidelijker dat religieuze en symbolische elementen de kern van de misdaden vormen, maar pas met de vierde dood vindt Queen de ontbrekende aanwijzing die hem in staat stelt het raadsel te ontrafelen.

Beschikbaar vanaf 1 augustus:

The Adventures of Ellery Queen
“The Adventure of Madison Standish, Suspect”

Madison neemt de trein van Chicago naar New York om in te vallen voor Nikki Porter, de assistente van Ellery Queen. Tijdens de reis wordt ze in haar compartiment geconfronteerd met een bankrover die haar dwingt als smokkelaar voor zijn buit te dienen. Maar wanneer die overvaller dood wordt aangetroffen, beschuldigt de politie Madison van moord. En alsof dat nog niet erg genoeg is, denken de andere leden van de bende dat zíj met het geld is verdwenen! Kan Ellery Queen de waarheid achterhalen? Kun jij het? Net als in de originele serie nemen we een pauze in het verhaal voordat de dader wordt onthuld, waarin collega’s uit de audiowereld — Shannon Perry, Drew Frohmann en Sarah Golding — als “leunstoel-detectives” hun gok mogen wagen.

https://www.madisonontheair.com/elleryqueen58/

Geschreven en geproduceerd door: Chrisi Talyn Saje
Audio-engineering en muziekcompositie door: Jeremy Saje

Vanaf de allereerste pagina zet The Greek Coffin Mystery een sombere en intrigerende toon. De zaak begint met de dood van Georg Khalkis, een rijke en internationaal gerenommeerde kunsthandelaar. Zijn overlijden lijkt aanvankelijk eenvoudig — hartfalen — tot zijn testament op mysterieuze wijze verdwijnt na de begrafenis. Deze raadselachtige wending brengt inspecteur Richard Queen en zijn zoon, Ellery Queen, op het toneel, wiens scherpzinnige analytische geest meer dan ooit op de proef zal worden gesteld.

Wanneer de Queens worden ingeschakeld om te helpen, doet Ellery een stoutmoedig voorstel: de enige plek die nog niet is doorzocht naar het verdwenen testament is... de doodskist zelf. De beslissing om Khalkis’ lichaam op te graven, brengt meer aan het licht dan wie ook had kunnen vermoeden — de kist bevat niet één lichaam, maar twee. Deze schokkende ontdekking zet een complexe en wervelende speurtocht in gang, die uitmondt in een van Ellery Queens meest indrukwekkende en hersenkrakende onderzoeken.

Wat volgt is een detectiveroman van zeldzame diepgang en structuur. In tegenstelling tot klassieke mysteries die opbouwen naar één enkele ontknoping, biedt The Greek Coffin Mystery op gedurfde wijze vier afzonderlijke oplossingen, elk het sluitstuk van een apart deel in de roman. Deze zijn geen willekeurige wendingen — ze vormen een evoluerend kader dat het wezen van wetenschappelijke redenering weerspiegelt: observatie, hypothese, herziening en uiteindelijke synthese. Michael E. Grost vergeleek Queens methode treffend met die van Newton, die voortbouwt op Kepler en Tycho Brahe — een gelaagd proces van rationeel denken dat uiteindelijk leidt tot de waarheid.

De vindingrijkheid van deze structuur verheft The Greek Coffin Mystery tot een hoogtepunt binnen het detectivegenre. De uiteindelijke oplossing is verbluffend - zo zeer zelfs dat sommige lezers, ...

Ellery Queens The Dutch Shoe Mystery (1931) is het derde en laatste van zijn leerwerken, en het bevestigt definitief zijn status als meester van de klassieke detectiveroman. Wat begint als een ogenschijnlijk rechtlijnig ziekenhuisdrama, ontrafelt zich al snel tot een complexe puzzel die zowel intellectueel bevredigt als die vreemde, bijna bovennatuurlijke sfeer oproept die zo kenmerkend is voor Queens vroege werk.

Het verhaal begint in de steriele, witte gangen van het Dutch Memorial Hospital—een setting die veel meer biedt dan louter achtergrond. Het wordt een symbolische ruimte van orde, rationaliteit en, paradoxaal genoeg, verborgen chaos. Wanneer Abigail Doorn, een rijke filantroop en een van de rijkste vrouwen van Amerika, naar de operatiekamer wordt gereden voor een delicate ingreep, is iedereen verbijsterd wanneer blijkt dat ze al dood is—met een draad gewurgd, enkele ogenblikken voor de procedure. De operatiezaal, waar men zich had voorbereid op een levensreddend mirakel, wordt in plaats daarvan een plaats delict. Ellery Queen, toevallig aanwezig tijdens een bezoek aan een vriend, neemt onmiddellijk het onderzoek in handen en stort zich in een mysterie doordrenkt van motieven, gelegenheden en psychologische complexiteit.

Michael E. Grost stelde dat de kracht van The Dutch Shoe Mystery vooral schuilt in de openingshoofdstukken. De eerste tien hoofdstukken zijn bijzonder strak opgebouwd en presenteren niet alleen de centrale moord, maar ook een levendig ensemble verdachten, een intrigerend grondplan (een handelsmerk van de detectiveroman uit de Golden Age) en Queens minutieuze deductiestijl. Queens surrealistische flair komt tot uiting in de schokkende presentatie van het lijk en de allesoverheersende witheid van de ziekenhuisomgeving. De sfeer wordt bijna abstract, en roept beelden op van Malevich’* White on White, als visuele metafoor voor zuiverheid die door geweld wordt geschonden. Dit “white-out”-motief verleent de roman een visionaire kwaliteit die zeldzaam is, zelfs binnen de meest fantasierijke detectiveverhalen.

Van hun eerste creatieve stappen aan de Wharton School — waar ze stiekem toneelstukken schreven terwijl ze officieel bedrijfskunde studeerden — tot het winnen van prestigieuze prijzen zoals de Golden Globe en de Edgar Award, bleef hun vriendschap de motor achter hun succes. Ze brachten iconische personages tot leven, waaronder de onvergetelijke Columbo, en stonden aan de wieg van baanbrekende televisiemomenten zoals That Certain Summer, het eerste Emmy-winnende programma over homoseksualiteit op televisie.

Hun liefde voor het mysteriegenre kreeg ook vorm in de creatie van de unieke televisieversie van Ellery Queen (NBC, 1975 – 1976), waarin ze het klassieke detectiveverhaal een innovatieve draai gaven: de kijker werd rechtstreeks uitgenodigd om het raadsel zelf op te lossen. Hoewel de serie slechts één seizoen liep, werd ze later beschouwd als een cultklassieker en een gewaardeerde herinterpretatie van het literaire icoon.

Achter de schermen waren hun carrières doordrenkt van innovatie, humor en een diepe liefde voor verhalen. Ze schreven, produceerden en regisseerden met flair, en hielden hun publiek decennialang in de ban.

De dood van Levinson in 1987 brak Link’s hart, maar ook dat verwerkte hij in verhalen — gedreven door het gevoel dat zijn vriend nog steeds over zijn schouder meekeek.

Deze tweedelige biografie is een meeslepende blik achter de schermen van het gouden tijdperk van televisie, verteld via twee levens die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.

Klik op hun foto's rechts om verder te lezen ...

We zijn net ons 26ste jaar online gepasseerd! Om dit te vieren presenteren we een update over bijna ieders favoriete personage: Nikki Porter!

Nikki Porter kent nauwelijks haar gelijke onder de vrouwelijke figuren in de veelzijdige wereld van Ellery Queen.

Oorspronkelijk gecreëerd voor de radiodrama’s, breidde Nikki’s rol zich al snel uit, al bleef haar ware oorsprong het sterkst verbonden met het medium waarin ze geboren werd. Hoewel haar verschijningen in films, korte verhalen en romans niet over het hoofd mogen worden gezien, kwam ze vooral op de radio volledig tot haar recht—haar stem gaf letterlijk kleur en warmte aan de cerebrale wereld van Ellery Queen. Vanuit het oogpunt van radioproductie was het praktisch om een vrouwelijke hoofdrol te introduceren, vanwege het klankcontrast dat een vrouwenstem bood, maar het creëerde tegelijk ook ruimte voor romantische verhaallijnen die Ellery als personage verder menselijk maakten.

Het mysterie rond Nikki Porter schuilt echter niet alleen in haar avonturen, maar ook in haar steeds veranderende identiteit over verschillende media heen. Telkens als we haar ontmoeten, lijkt Nikki een andere verschijning en achtergrond te hebben: in de ene versie is ze een pittige blonde, in een andere een roodharige secretaresse uit West 94th Street, en in weer een andere een rijke jonge vrouw die oorspronkelijk Sheila Potts of Sheila Brent heet. Ondanks deze tegenstrijdigheden blijft één element altijd aanwezig: haar charmante persoonlijkheid en de subtiele spanning in haar relatie met Ellery. Het is een “verbazingwekkend” aspect van het Queen-universum dat Nikki Ellery op niet minder dan vier verschillende manieren ontmoet, afhankelijk van het medium—boek, radio of film. Deze verhaalkundige flexibiliteit lijkt bewust gekozen te zijn, om steeds opnieuw frisheid en romantische spanning toe te voegen aan hun zich ontwikkelende band.

Lees hier verder ...

Na haar functie als managing editor voor zowel Ellery Queen’s Mystery Magazine (EQMM) als Alfred Hitchcock’s Mystery Magazine, zet Jackie Sherbow een nieuwe stap als hoofdredacteur van EQMM (jan 2025). Ze wordt daarmee pas de vierde persoon die deze positie bekleedt in de bijna vijfentachtigjarige geschiedenis van het tijdschrift, in de voetsporen van Frederic Dannay, Eleanor Sullivan en Janet Hutchings.

Sherbow heeft een diep respect voor de erfenis van EQMM en een sterke band met haar lezers, dankzij haar nauwe samenwerking met de gemeenschap rond het tijdschrift gedurende de afgelopen vijftien jaar. In haar nieuwe rol blijft ze zich inzetten voor de kernmissie van EQMM: het publiceren van de beste detective- en misdaadverhalen, het ondersteunen van zowel gevestigde als opkomende auteurs, en het voortzetten van de literaire traditie van het tijdschrift.

Nu EQMM deel uitmaakt van de nieuw gevormde uitgeversgroep 1 Paragraph, kijkt Sherbow ernaar uit om het tijdschrift een spannend nieuw tijdperk binnen te leiden, waarbij ze vernieuwing omarmt zonder de rijke geschiedenis uit het oog te verliezen. Ze blijft zich inzetten om lezers te voorzien van de kwaliteitsvolle misdaadfictie die ze gewend zijn, en om EQMM als een levendig en invloedrijk tijdschrift te behouden voor de toekomst.

Meer over de geschiedenis van EQMM lees je hier...

Voor veel van onze lezers begon of groeide hun fascinatie voor Ellery Queen met de NBC-tv-serie Ellery Queen. We hebben nu een speciale pagina toegevoegd voor de acteurs en crew die betrokken waren bij de tv-serie. Sommige profielen waren eerder al beschikbaar, maar zijn nu ook samengebracht op een "reüniepagina." In de toekomst zullen er meer profielen worden toegevoegd...

Te beginnen met de acteurs die gestalte gaven aan 2 toegevoegde figuren beide ontsproten aan het brein van Levinson en Link!

Voor veel van onze lezers begon of groeide hun fascinatie voor Ellery Queen met de NBC-TV-serie Ellery Queen.
Het was zeker de aanleiding voor mij om meer boeken van de Amerikaanse auteur te lezen.

In 1975 kregen Levinson en Link, levenslange Queen-fans, van NBC de kans om Queen op hun eigen manier te maken. Het resultaat was Ellery Queen, dat slechts één volledig seizoen liep. Stilistisch gingen de producers terug naar de radioshow en plaatsten deze serie in 1947. Hoewel de pilot was gebaseerd op een Queen-roman en één aflevering op een kort verhaal, waren de overige afleveringen originele verhalen die echter de geest van een Ellery Queen-mysterie goed wisten te vangen. Jim Hutton speelde Ellery als een goedaardige, verstrooide jonge man, waarvoor legitieme aanknopingspunten in de boeken te vinden waren. Frederic Dannay zei dat Huttons vertolking hem niet zozeer aan de fictieve Ellery deed denken, maar eerder aan zichzelf op ongeveer dezelfde leeftijd als Hutton. Huttons charme en natuurlijke manier van acteren vormden de perfecte tegenhanger voor David Wayne’s norse inspecteur (die, ondanks het ontbreken van de snor die zo vaak in de boeken werd vermeld, de definitieve weergave was van 'The Old Man'). De serie had een gevoel voor humor, en de setting in 1947 gaf de verhalen een aangename nostalgische sfeer. Hoewel de kwaliteit van de afleveringen varieerde, was geen enkele echt zwak, en zelfs de minst sterke werd nog gered door het plot, de productiewaarden en de geweldige cast.

De serie en de afleveringen worden uitgebreid belicht op deze site in de sectie "Andere Media," met zowel spoiler-vrije als spoiler-bevattende afleveringspagina’s.

We hebben nu een speciale pagina toegevoegd voor de acteurs en crew die betrokken waren bij de tv-serie. Sommige profielen waren eerder al beschikbaar, maar zijn nu ook samengebracht op een "reüniepagina." In de toekomst zullen er meer profielen worden toegevoegd...

Toeval komt meer voor dan men aanvankelijk zou denken of zelfs wil aanvaarden. We zijn nog steeds bezig met het uitwerken van profielen van personen die op één of andere manier verbonden waren met de productie van Ellery Queen media, zij het film, radio of televisie.