et X-mysterie
(1932) New York City, de vroege jaren 30. Gedurende het piekuur wordt een man vergiftigd op een tram .Iedereen zag hem sterven maar niemand zag de moordenaar! Vele verdachten (waaronder zijn eigen partner) hadden redenen om Longstreet te verachten. De enkele sporen die Inspecteur Thumm vond leiden nergens toe. Om uiteindelijk de hulp in te roepen van Drury Lane, op rust gesteld Shakespeareaans acteur, wiens vrije tijd gevuld wordt met het oplossen van misdaad. Gezeten te midden van de pracht van zijn middeleeuwse gaanderijen in zijn kasteel aan de oevers van de Hudson, aanhoort Drury Lane het verhaal van de Inspecteur. Hij weet wie de moordenaar is maar weigert zijn identiteit prijs te geven tot hij voldoende bewijs heeft verzameld zodat hij door de politie kan worden ingerekend. Dit verhaal zit barstens vol ijzingwekkende wendingen! Waarom werd de trambestuurder vermoord? Waarom wil Longstreet's partner niet spreken? De antwoorden op deze vragen en alle andere leiden tot de oplossing van dit mysterie. Zoals de traditie het voorschrijft worden alle sporen u niet onthouden. Kun jij de zaak oplossen voor de politie het doet? |
"Ongetwijfeld een superieur werk op
het gebied van mysterie, geletterd en intelligent, zijn puzzel sluw
verborgen, en de occasionele verwijzingen naar dingen van het theater die
interesse en nieuwigheid toevoegen... hij heeft een opmerkelijk begrip van
de techniek."
--
Earl Derr Biggers. "Het beste mysterieverhaal dat we in vele dagen hebben gelezen... het boek zet zijn boeiende plot voort in een aangename, krachtige stijl." -- Providence Journal. "Zonder enig voorbehoud raden we The Tragedy of X aan. Een mysterie dat de meest scherpzinnige zal trotseren." -- Philadelphia Inquirer. "Een van de prettigste excuses die je kunt vinden om vannacht niet te gaan slapen: The Tragedy of X." -- John Mason Brown, N.Y. Evening Post "De Viking Press heeft geen vergissing gemaakt door dit boek te kiezen als zijn eerste onderneming in het mysterieveld." -- Isaac Anderson, New York Times. "Drury Lane, detective in zijn vrije tijd omdat niets dramatischer is dan het echte leven, wordt erbij gehaald. Met veel pesterijen en gebaren lost hij het mysterie op op een manier die speurders en boekrecensenten verbijstert." -- Gremin Zorn, Long Island Sunday Press |
|
Bovenste rij van links naar rechts: Stof
en harde kaft voor de uitgave door Viking Press, stof en harde kaft
voor Grosset &
Dunlap. Onderste rij van links naar rechts: Nog twee harde kaft variaties voor de Grosset & Dunlap uitgave, stof en harde kaft voor de uitgave van Stokes. (Klik op de kaften zelf om die verschillen te zien) * |
The Saturday Review,
"Thrillers" door William C. Weber - 18 juni 1932 "Belachelijk is ook het woord om Drury Lane te beschrijven, de "truccrimineel" die door de pagina's van een verder uitstekend mysterieverhaal, "The Mystery (sic) of X" van Barnaby Ross, bladert. Ook dit loopt uit op gebruik van lange woorden en subtiele deducties, maar zit ook boordevol actie en heeft een verrassende ontknoping die werkelijk niemand onder de zon ooit zal geloven." The Daily Star, Long Island City, Queens Borough, N.Y. , "All about Books" door Victor Ullman, 31 maart 1932 "Na slechts een of twee detectiveverhalen te hebben gelezen, kan ik niet echt beoordelen of "The Tragedy of X, a Drury Lane Mystery", door Barnaby Ross, zo opmerkelijk is als de mensen van Viking Press zelf zeggen, daar zal Charles Reed Jones over gaan in de rubriek "It's a Crime" en we kunnen zeker vertrouwen in zijn oordeel. Maar Viking zegt dat de redactie zeven jaar op dit verhaal heeft gewacht, en ik kan het heel goed geloven na het zien van de lijst met regels die zijn opgesteld voor het beoordelen van een mysterie. "The Tragedy of X" wordt dus dubbel belangrijk, echt een gebeurtenis, want met die regels hadden ze misschien een heel leven kunnen wachten alvorens ze een mysterie konden publiceerden. Hier zijn er een paar van die regels: I. Geen Maleisische krissen, schuifpanelen, (Fu (indien aanwezig) Manchus, wandelende lijken of andere knepen van de ongezonde school van schrijvers. II. Geen nieuwe personages die vlak voor de val van het doek er bij de haren worden bijgesleept om hem of haar de misdaad aan te wrijven. III. Geen schreeuwend grappige personages - zelfs al ze waren ze grappig, we zouden het in een detectiveverhaal niet leuk vinden. Ikzelf, in mijn onwetendheid vraag me dan ook af wat de Viking-editors precies hebben overgelaten voor een mysterieschrijver om nog over te schrijven" |
De eerste verschijning van Drury Lane, diens gezellen en zijn gave voor vermomming (Arsene Lupin?). Drury Lane is groter dan het leven zelf en wordt hier met zorg getekend zodat dit samen met de situering een groot deel van het boek voor zijn rekening neemt. Een boek dat ten onrechte niet de populariteit van andere Queen boeken met Ellery Queen erin zal genieten. Vrij nauwkeurige achtergronden (New York circa 1932), een wel heel eigen moordmethode en een speelse speurder, de op rust gestelde Drury Lane. Michael E. Grost merkt op dat Drury's huis aan de Hudson toont nog maar eens EQ's interesse in ontwerpen en woningbouw, net als de verwijzingen naar Art Deco in Het Lippenstiftmysterie. |
|
Boven: Tekening bij The Tragedy of "X" door Ellery Queen (Hoofdstuk 10) zoals dit verscheen op 11 december 1941 in The Newark Courier-Gazette and Marion Enterprise. Het onderschrift gaat als volgt: "Fern DeWitt draaide zich om om te kamer te verlaten. De detective versperde haar de weg. "Eerst nog enkele vragen, Mrs. DeWitt." |
Het mysterie in dit boek is vrij uitgebreid met drie complexe moorden gepleegd op drie verschillende transportmiddelen (tram, boot en trein), met moorden die vrij brutaal te noemen zijn (de eerste misdaad toont EQ's gave voor surrealistische mise-en-scène met een moord die wordt gepleegd d.m.v. een met nicotine gevulde naald op een bal van kurk die in de zak van het slachtoffer stak), ze is ook voorzien van de eerste "dying clue" in een Queen boek (de tweede maakt zijn opwachting in De Siamese Tweeling) en het ingenieuze. Zoals gebruikelijk in alle eerste EQ-verhalen is de finale deductief, alleen is de oplossing wat vergezocht en de verhaallijn niet speciaal verbeeldingrijk. Ze vertoont gelijkenissen met zowel Conan Doyle's A Study in Scarlet als met een van G. K. Chesterton's verhalen The Innocence of Father Brown". |
|
The Daily Star, Long Island City, Queens Borough, N.Y. , "It's A
Crime" by Charles Reed Jones, (Flushing Author of
Mystery Novels), 31 maart 1932 "Drury Lane, die zijn debuut maakt als detective in "The Tragedy of X", was een grotere Hamlet dan Edwin Booth voordat hij in 1928 met pensioen ging vanwege doofheid. Hij woont nu op zijn uitgestrekte landgoed, The Hamlet, met uitzicht op de Hudson River in Westchester County. Hij heeft het podium verlaten, behalve voor zijn jaarlijkse uitvoering van "Hamlet" in zijn eigen privétheater op 23 april, waarvan de auteur ons herinnert dat dit "de algemeen aanvaarde verjaardag van de geboorte en dood van Shakespeare." Maar hoewel hij met pensioen is gegaan uit het professionele theater, blijft Drury Lane optreden voor een beperkt publiek naar eigen keuze; zijn bedienden die zijn vernoemd naar verschillende Shakesperean-personages, en de officier van justitie van New York, die hij zal entertainen in "The Tragedy of Y" en "The Tragedy of Z", die later zullen worden gepubliceerd. Harley Longstreet, een makelaar van middelbare leeftijd, had zijn verloving aangekondigd met Cherry Browne, de ster van de musicalkomedie. Vergezeld door een groep vrienden stapten ze in een West 42nd tram. Long Street ging in de overvolle wagon zitten en reikte in zijn zak naar zijn bril. Plotseling trok hij zijn hand terug, bedekt met bloed, en viel dood op de grond. Elk lid van het gezelschap leek een motief voor de moord te hebben gehad, hoewel de vindingrijkheid van het moordapparaat een duidelijke begrenzing aan de zoektocht leek te stellen. Het verhaal gaat snel en redelijk verder met nog twee opeenvolgende moorden, net zo schrijnend en verwarrend als de eerste; maar het valt jammerlijk over zijn eigen voeten met de meest absurd kunstmatige oplossing die ik ooit ben tegengekomen in vele, vele jaren van het lezen van detectiveverhalen. Er is één ding waar u op kunt vertrouwen: u raadt het antwoord nooit. Ik had misschien nog wat eerder in het boek al geglimlacht toen Drury Lane, a la Sherlock Holmes, besloot zijn goed geoefende hand in vermommingen uit te proberen; maar ik was klaar om te zweren toen ik hoorde dat de moordenaar in en uit het beeld was gerend met een reeks van zulke perfecte vermommingen dat noch de grote Drury Lane, noch de naaste vrienden van de moordenaar in staat waren om hen te doorzien." |
Boven links: Kaft van de kanterne bij The Philadelphia Inquirer van 24 Mei 1941. Rijkelijk voorzien van illustraties door W. V. Chambers. Boven rechts: Tijdens de winter van 1933-1934 bracht Mystery Magazine een speciale wintereditie uit. Omdat het drie volledige verhalen bevatte werd het voor de gelegenheid omgedoopt tot Mystery Novels Magazine. Eén van de drie verhalen kwam van de hand van 'Master Detective Writer" Barnaby Ross: The Tragedy of X. |
The Tragedy of X
Vertalingen:
|
Andere artikels over dit boek (1) The Green Capsule – The Tragedy of X Noah Stewart (Oct 2017) (2) Reading Ellery Queen - The Tragedy of X Jon Mathewson (Jun 2013) (3) Deus Ex Machina Ho-Ling (Feb 2016) (4) The Tragedy of Zzzzzzz Brad Friedman (23 okt 2018) (5) #917: Mining Mount TBR at The Invisible Event (May 31. 2022) |
* Geïnteresseerde lezers moeten weten dat de icoontjes/kaften die op deze site worden toegevoegd vaak lange uitgebreide informatie hebben, die niet noodzakelijk in de tekst zelf wordt herhaald. Die informatie kwam ooit standaard als pop-up te voorschijn door met de muis de foto aan te wijzen. Firefox gebruikers kunnen deze handigheid activeren via een add-on genaamd "Popup ALT Attribute". Na installatie resulteert het aanwijzen van de iconen of kaften in een pop-up met extra of verduidelijkende informatie over de afbeelding. |
Copyright © MCMXCIX-MMXXIV Ellery Queen, een website rond deductie. Alle rechten voorbehouden. |