Helen Lewis (1915 - aft. 1964) - Lijst van Personen

Op 15 oktober 1935 woonde het publiek in Reno de allereerste opvoering bij van deze Little Theater-groep met Three Cornered Moon, dat twee avonden lang werd gespeeld in het auditorium van de Universiteit van Nevada. Edwin Semenza regisseerde dit openingsstuk met in de cast onder andere Blythe Bulmer, Randall Ross en Evelyn Brussard. In november verhuisden de spelers van Reno Little Theater, om uiteenlopende redenen, hun tweede productie Goodbye Again (25 - 26 nov 1935) naar het auditorium van Reno High School met de debuterende Helen Lewis (als Bixby's secretaresse Anne Rogers).

"Ze was een uitstekend actrice", herinnerde Edwin S. Semenza zich, "Er was een kat die om het podium in de Reno High School rondzwierf, en die toonde veel interesse in onze productie, ze stond er op het toneel op te wandelen. We probeerden allen om de kat van het podium weg te houden (het was tenslotte première). Maar niets volstond. Van zodra iemands rug was gedraaid, kwam ze gewoon terug het podium opgelopen. Helen plaatste de kat een paar keer buiten de deur. Tot de kat, in een zeer dramatische scene, opnieuw verscheen en Lewis de kat greep en prompt buiten het venster plaatste. Daar het decor bedoeld was als een appartement op de 23ste verdieping ging de zaal plat! Het publiek vond het schitterend!"

Ze kreeg ook een hoofdrol in een Pasadena Community Playhouse productie genaamd Sounding Brass (feb 1936). Met het Reno Little Theater zou ze het seizoen eindigen in het Civic Auditorium schitteren in The Trial of Mary Dugan (28 - 29 mei 1936), een melodrama dat eerder een succes was op Broadway. Het was een moeilijke productie om op te voeren, maar Helen kreeg er al snel lof voor.

elen C. Lewis (1915 - na 1964)
Lengte: "Petite" Huwelijken: (1) J. David Penn (12 mrt 1943 - na 1954, gescheiden) (2) Roland Winternitz (aka Winters), acteur (22 jun 1960 - na 1964, gescheiden) Broer: John Hammond Lewis (9 jul 1913 -23 sep 1949) kwam om bij auto-ongeval
Boven rechts: Op 27 februari 1934 kreeg Helen Lewis haar eerste grote toneelrol in Mrs. Bumpstead Leigh welke werd opgevoerd in de campus van de University of Nevada.

Geboren in 1915 als Helen Claire** Lewis in Fernley, Nevada dochter van Charles Clyde Lewis (2 nov 1886 - ), een mijnwerker, en Helen Cordelia Hammond (25 apr 1883 - okt 1975). Haar moeder Helen was een bekend meisje uit Denver en woonde kort voor haar huwelijk nog in Washington D.C., waar ze naar de Corcoran Art School ging en daar de gouden medaille won. Daarna ging ze naar New York om aan de Art League te studeren. Haar ouders waren getrouwd in Fernley rond oktober 1912. Het koppel kreeg eerder een zoon John Hammond Lewis en zou in maart 1918 scheiden. Helen bracht haar jeugd door op een Indianen reservaat. Haar moeder Helen, een kunstlerares aan de universiteit hertrouwde rond mei 1920. Haar stiefvader Samuel Lees Joslin * (New Hampshire, 21 maa 1879 - Reno, 5 okt 1933) was een dokter. Onder meer behandelend arts in het Pyramid Lake Indianenreservaat. Afgestudeerd aan de Harvard Medical School begon hij zijn praktijk in New England, maar beantwoorde de roep van het Westen door zich in Nevada te vestigen. In januari 1932 geraakte hij ernstig gewond in een auto-trein crash waarbij hij ernstige kneuzingen en een snijwonde aan het oog opliep toen zijn wagen met een treinwagon botste. Naar men beweert was hij reeds depressief door een gebrekkige gezondheid toen hij op 5 oktober 1933 zichzelf neerschoot * in zijn huis aan South Virginia street, Reno. Terwijl ze op de middelbare school zat, werd Helen uitgeroepen tot de beste actrice voor haar vertolking van "Kate" in The Twelve Pound Look, tijdens het jaarlijkse High School Forensic Tournament (apr 1932), welke doorging in de universiteitscampus. Ze verscheen ook in verschillende producties op de campus waaronder The Boy Comes Home (1932). Ze studeerde af aan de Reno High School en als junior aan de University of Nevada volgde Helen er talen en geologie maar genoot daarnaast ook van vele buitenschoolse activiteiten. Ze was er zeer bedrijving in de Kappa Alpha Theta vrouwenclub en de toneelclub. Ze speelde in verschillende eenakters en drie Wolves' Frolic, de jaarlijkse vaudeville producties op campus. Zo was Helen in de Wolves' Frolic uitgave van 1933 zowel te zien in The Frolickers, een chorus bestaande uit 16 co-eds als in Kleptonambulism, twee van de wel 25 acts. Haar eerste grote toneelrol speelde ze in Mrs. Bumpstead Leigh (27 feb - 1 maa 1934) welke werd opgevoerd in de campus van de University of Nevada. Na rollen in The Queen's Husband, The Perfect Alibi en As You Like It vertolkte Helen Lewis de rol van de vicaris toen oud-studenten en leerlingen van Reno High School The Servant in the House opvoerden (Grenada Theatre, 18 mei 1934; University Auditorium, 22 - 23 mei 1934). De Wolves' Frolic van oktober 1934 had Helen Lewis in Desire Under the Maples en in "een Charleston ritme" act genaamd Ah! Wilderness! Eind 1934, na zo'n opvoering van Wolves' Frolic, kwam Max Reinhardt op haar af en vroeg haar een stuk uit Midsummer Night’s Dream te declameren waarop ze prompt werd aangenomen om Hermia te spelen in zijn rondtrekkende productie. "Na een nacht mijn moeder te hebben overtuigd dat ik mijn studies niet wou afmaken omdat ik toch geen les wou geven, vertrok ik de volgende dag om me bij de show aan te sluiten. Het zou overdreven zijn te beweren dat ik me dit nooit beklaagd heb. Ik weet dat het van gezond verstand getuigt om jezelf voor te bereiden op het leven, om iets te hebben om op terug te vallen. In mijn geval, echter, zou het niet goed hebben uitgepakt, want zou ik mijn studies hebben afgemaakt en les hebben kunnen geven, dan zouden er diverse momenten zijn geweest waarop ik zou hebben opgegeven en op het plan B zijn teruggevallen. Maar vermits er geen back-upplan was, moest ik wanneer het lastig was, wel mijn tanden er in zetten en doorbijten. Daarvoor voel ik me gezegend!" Vergezeld door haar moeder reisde ze naar Los Angeles, waar ze na een try-out de rol kreeg en meteen naar Chicago vertrok. Ze zat in haar derde jaar toen ze bij de Warner Brother stock company ging werken, die Reinhardt regisseerde. Ze werd aangenomen als understudy van Olivia De Havilland in de Shakespeareaanse fantasie. Na pas vier voorstellingen (twee weken) verliet De Havilland het gezelschap en nam Helen dus over. Er volgden hoofdrollen op podia in Chicago, Milwaukee, St. Louis en "ze weigerde wel drie Hollywood contracten". Na de tournee van 30 voorstellingen over 6 weken, halverwege januari 1935, keerde ze terug naar Los Angeles waar ze twee maanden zou studeren onder leiding van Reinhardt. Ze studeerde er Frans en Chinees, nam zanglessen en leerde dansroutines. Ze deed er zelfs een auditie voor een rol in The Miracle, een andere show die door Reinhardt werd geproduceerd. De cast voor de New Yorkse productie van A Midsummer Night's Dream zou 15 maart bekend worden gemaakt. Blijkbaar was geen van beide een succes. Ze had zich voor de rest van dat semester uitgeschreven aan de universiteit, maar was van plan om het volgende semester haar studies te hervatten. Terug naar Reno waar ze opnieuw optredens verzorgde in het Reno Little Theater. Op 15 oktober 1935 woonde het publiek in Reno de allereerste opvoering bij van deze Little Theater-groep met Three Cornered Moon, dat twee avonden lang werd gespeeld in het auditorium van de Universiteit van Nevada. Edwin Semenza regisseerde dit openingsstuk met in de cast onder andere Blythe Bulmer, Randall Ross en Evelyn Brussard. In november verhuisden de spelers van Reno Little Theater, om uiteenlopende redenen, hun tweede productie Goodbye Again (25 - 26 nov 1935) naar het auditorium van Reno High School met de debuterende Helen Lewis (als Bixby's secretaresse Anne Rogers). "Ze was een uitstekend actrice", herinnerde Edwin S. Semenza zich, "Er was een kat die om het podium in de Reno High School rondzwierf, en die toonde veel interesse in onze productie, ze stond er op het toneel op te wandelen. We probeerden allen om de kat van het podium weg te houden (het was tenslotte première). Maar niets volstond. Van zodra iemands rug was gedraaid, kwam ze gewoon terug het podium opgelopen. Helen plaatste de kat een paar keer buiten de deur. Tot de kat, in een zeer dramatische scene, opnieuw verscheen en Lewis de kat greep en prompt buiten het venster plaatste. Daar het decor bedoeld was als een appartement op de 23ste verdieping ging de zaal plat! Het publiek vond het schitterend!" Ze kreeg ook een hoofdrol in een Pasadena Community Playhouse productie genaamd Sounding Brass (feb 1936). Met het Reno Little Theater zou ze het seizoen eindigen in het Civic Auditorium schitteren in The Trial of Mary Dugan (28 - 29 mei 1936), een melodrama dat eerder een succes was op Broadway. Het was een moeilijke productie om op te voeren, maar Helen kreeg er al snel lof voor. Kranten in Reno melden dat Helen in augustus 1936 naar New York was vertrokken "om haar studies" voort te zetten. Ze arriveerde in New York met minder dan 25 dollar op zak. "Ik had wat geld gespaard en verbleef op de Rehearsal Club die was opgezet door rijke vrouwen voor jonge vrouwen die het in het toneel wilden maakten. Ik herinner me dat ik nauwelijks de huur kon betalen en altijd honger had." Een van haar kamer genoten was Marion Shockley. Zij schreef zich in voor een auditie bij een reclamebureau, was succesvol en stond in één dag voor de microfoon. Zo kreeg ze dus haar eerste loon voor een commercial van anderhalve minuut. Ze ging van theateragent naar agent maar viel weinig geluk te beurt. "Zo herinner ik me één producer die me bekeek en beweerde dat mijn ene oog kleiner was dan het andere. Nu, dacht ik, heb ik alles gehoord." Ze overleefde door te poseren voor modeartiesten, het uitdelen van campagnefolders op straathoeken en te werken bij Spaldling's. Op TV was ze te zien in de komedie The Noble Lord over een jong meisje (Helen Lewis) die doet alsof ze verdrinkt om de aandacht te trekken van een edelman (Harold De Becker). Hij redt haar maar doorziet haar misleiding. Door nu te doen alsof hij zijn eigen dienstbode is, test hij haar ware motieven (verder met Robert Lynn) (apr 1938) (Foto links onder).

Boven links: De lichte romantische komedie The Noble Lord gaat over een jong meisje (Helen Lewis) dat doet alsof ze verdrinkt zodat ze de aandacht kan trekken van een edelman (Harold De Becker) (apr 1938). Boven midden: Helen Lewis speelt een van de hoofdrollen in de CBS circus serie, The Mighty Show. (Maandag tot en met vrijdag van 5:45 tot 6:00 P.M. EST). (CBS foto - uitgebracht op 22 okt 1938) Boven rechts: Helen Lewis, die een van de hoofdrollen speelt in The Mighty Show, wou ooit mijningenieur worden.

Op radio was ze ook te horen met Orson Welles in "The Affairs Of Anatol" deel van Mercury Theatre On The Air (CBS, 22 aug 1938), The Mighty Show (als Sally de koorddanseres) (CBS, 12 sep 1938 - 28 apr 1939), Aunt Jenny's Stories (CBS, 1938), Big Sister (als Sue Evans Miller) (CBS, juli 1939 - 1940), The Court of Missing Heirs (CBS, 1937 - 1940) en Johnny Presents...(CBS, 1937 - 1940). "Ik deed ook mee in 'The March of Time' en 'Cavalcade'. Het zal je misschien ook weten te vermaken dat ik ooit Miss Television 1938 was. TV was opwindend toen. Je zag bijna dagelijks experimenten uitvoeren."

Boven links: "Miss Television 1938" poserend voor een camera - let op het aantal lampen die werden gebruikt! Boven rechts: Een van de ontvangers. "Miss Television 1938" kijkt met grote interesse toe.

Ze werd voor televisie aangenomen na een auditie die ze deed voor gewoon radio werk. Zo speelde ze in eerste langlopende televisiereeks, een dramatisch stuk die 14 keer werd opgevoerd. Lewis had dit over televisie te zeggen: "Er is iets zeer intiem aan een camera die op maar enkele centimeters van je vandaan je aanstaart met daarachter de wereld die je door de lens bekijkt. In vergelijking met toneel en radio was, denk ik, televisie voor een acteur een grotere aansporing is tot emotionele expressie."
Lewis deed dienst als M.C. (Mistress of Ceremonies) telkens als de studio dit vroeg. "M.C." jobs echter kwamen niet zo frequent. Dit zei ze er over in een interview in 1939: "Voor televisie wordt je niet echt veel betaald. Toch niet in vergelijking met wat men krijgt voor radio. De vele uren en de omstandigheden waaronder je werkt zijn ook veel harder. Ik veronderstel dat ik tot televisie ben aangetrokken omdat ik het fijn vind om de eerste in iets te zijn. De oude pioniersgeest denk ik. Maar voor het ogenblik is er gewoon niet genoeg televisie werk om er echt een carrière in uit te bouwen." Waarschijnlijk de reden waarom we Helen verder zien opdraven voor radio en modeopdrachten.
Samen met Marion Shockley, haar vroegere kamergenote deed ze mee aan de audities voor de rol van Nikki Porter in The Adventures of Ellery Queen en de rol ging uiteindelijk naar Marion. (1939) Maar dan vond ze ook een bevredigende niche op radio en later televisie. Zo speelde ze op radio 15 jaar lang Gladys Pendleton in Ma Perkins maar was regelmatig in reclameboodschappen op TV te zien als "Ma Perkins". Een mooie vrouw met bruin haar, helder bruine ogen en slank figuur, bovendien nog een aangename persoon. In 1939 begon de drama reeks Kate Hopkins, Angel of Mercy, met Helen Lewis, Peggy Allenby, Constance Collier end Clayton "Bud" Collyer aan zijn 2½-jarig loopbaan bij CBS Radio (Clayton trad later in het huwelijk met Marion Shockley). Ze speelde de rol van fee in opvoeringen van Humperdinck's opera Hansel and Gretel (1939), ze had de hoofdrol in The Pirates of Penzance, en was een soliste bij het Schenectady Choral Club. Er wachtte haar ook de hoofdrol in een productie van de Light Opera Company: My American Cousin. In 1940 deelde ze een appartement in New York met Alice Smart, een secretaresse voor een reclamebedrijf. Ze was ook bevriend met Florence Lake, met wie ze van 14 juni tot 3 juli 1941 met de auto naar de kust op vakantie ging.

Boven links: Ze speelde mee in CBS' Kate Hopkins, Angel of Mercy (1940) tegenover Clayton Collier (Clayton trad later in het huwelijk met Marion Shockley). Boven midden en rechts: Helen Lewis toont haar kapsel in een fotosessie in New York City. Ze speelt een rol in de soap Kate Hopkins, Angel of Mercy (7 apr 1941).

Toen Helen voor het Office of War information een show aan het repeteren was ontmoette ze J. David Penn. Een echte wervelwind romance — elkaar ontmoet in augustus 1942 en zeven maanden later getrouwd op 12 maart 1943 in New York. De ceremonie vond plaats in de kerk aan Fifth Avenue in New York, waar vier jaar daarvoor ook haar broer, John Lewis, en Jess Roy uit Reno waren getrouwd. De eenvoudige dienst werd bijgewoond door enkel dichte vrienden en de getuigen waren Miss Alice Smart en Mr. Marty Elaine, bij de bruid gekend in haar radio werk.
Boven rechts: Helen Lewis, CBS actrice, draagt een Valentijn hoed van rozen en tulle (1942).
Wanneer Fashion Frocks Inc., Cincinnati, hun eerste televisieprogramma presenteerde op WABD New York, het DuMont-station, in september 1944, fungeerde Helen Lewis als omroeper voor de modellen die 15 jurken toonden. David verbleef twee en een half jaar in het leger. Na de oorlog ging hij werken bij de Staatsdienst als speciale persadviseur voor de internationale conferentie divisie, een positie die hij nadien zou blijven bekleden. "Het is een prachtig en echt opwindende baan, maar het is ook de reden waarom we zo vaak uiteen zijn.&" gaf Helen toe in een interview uit 1952.

Boven links: CBS radioactrice Helen Lewis draagt hier niet alleen de uitrusting van een WOII U.S.Civil Defense Air Raid Warden maar test bovendien ook een kit met "Imitatie Gifgas geur". Ze geeft ook gestalte aan Gladys Pendleton in de soap Ma Perkins (16 okt 1942). Boven rechts: Helen Lewis in de studiolichten bij CBS (14 sep 1944, New York, NY).

Er zit een verhaal van vriendschap, trouw en -een toch speciaal talent achter Marion Shockley's afwezigheid in de *Ellery Queen* reeks in de herfst van 1944. Marion was, negen weken lang, ernstig ziek en Helen Lewis nam de moeilijke taak op zich op niet alleen Nikki Porter maar ook Marion Shockley die Nikki speelt gestalte te geven! Slechts weinig luisteraars beseften dat Marion niet zelf aan de microfoon stond (Foto rechts). Helen is dat ook een begiftigd imitator die eerder reeds zowel Queen Elisabeth, Eleanor Roosevelt, Ginger Rogers als vele anderen imiteerde voor The March of Time. In dit geval had ze nog het voordeel van een lange hechte vriendschap met de persoon die ze imiteerde. Haar betrokkenheid in radio zette zich door in rollen als The Shadow (Mutual, 14 okt 1945 in "The Murdering Ghost"), This Is Your FBI (ABC, 1945 - 1947), Adventures of the Falcon (Mutual, 1946), Matinee At Meadowbrook (CBS, 1946), Dick Tracy (als Tess Trueheart) (Blue Network/ ABC, 1947), Mystery of the Week (CBS, 1947), The Ford Theater (NBC, 3 episodes 1947 - 1948) en Road of Life (NBC/ CBS, 1949 - 1952) (als Maggie Lowell Dana). Helen Lewis was een van de actrices die de stem was van verpleegster Nora Drake in This is Nora Drake (CBS, 1951), en was ook te horen in Backstage Wife (NBC, voor sep 1951).

Boven links: Hartenbreker: Helen Lewis is te horen in Mutual's unieke Radio Auction Show op woensdag (10:00 tot 10:30 PM EST). De artikelen die Dave Elman op 13 februari veilt, zullen de romantische sfeer van Valentijnsdag uitstralen (12 feb 1946). Boven midden: Helen Lewis, persfoto voor The Shadow (Mutual, 1946). Boven rechts: Promo voor Adventures of the Falcon, juni 1946 (radio).

Een of twee keer ging Helen mee met haar echtgenoot David Penn op reis. Zo ging ze in september 1947 mee naar de Inter-American Defense Conference die in Rio werd gehouden, waar ze — aan boord van de USS Missouri— de bijzonder gelukkige ervaring had om er President Truman en General Marshall te ontmoeten. Het was overigens tijdens diezelfde reis dat ze de sterk gemediatiseerde Evita Peron, voormalige first lady van Argentinië kon ontmoeten. Helen's huiselijk leven was veel minder glamoureus want ze leefde met haar echtgenoot in een klein, compact maar aantrekkelijk appartement in Manhattan. Om welke reden dan ook, het huwelijk hield geen stand. Ze scheiden na 1954.

Boven links: Helen Lewis speelt Maggie Lowell in Road of Life - geeft de voorkeur aan haar McKettrick met het vrije gevoel en het koele comfort van uitlopende mouwen en de nieuwe geruite en gestipte katoenen stof! Perfect voor je eigen actieve leven ook deze all-occasion jurk in groen bruin of navy, maten 12 tot 20. (7 mei 1950) Boven rechts: Een vier-in-één voor de zomer die op vier manieren geweldig is. Gedragen door Helen Lewis - die Mary Browne vertolkt in Young Dr. Malone - zijn twee delen van het viertal: effen rok, kort geruit jasje. (Radio and TV Mirror, 1951)
Boven links: Helen Lewis met echtgenoot David Penn (1952). Boven rechts: Helen Lewis als Maggie Lowell Dana in Road of Life (Radio and TV Mirror, 1952)

Roland Winters (bekend van Charlie Chan) had Helen reeds voor het eerst ontmoet toen ze beide nog volop radiowerk deden, hij zag haar eerst in het gezelschap van Agnes Moorehead kaartspelend bovenop een grote piano. Nadat Ada Howe, Roland's eerste echtgenoot in 1959 was overleden begonnen hij en Helen echt een relatie. Vandaag de dag nog weinig bekend maar ze trouwden wel degelijk op 22 juni 1960 in Edgartown, Dukes, Massachusetts. Wanneer zij met Winters, in 1964, naar Durban, Zuid-Afrika reisden speelden ze er samen (wat zelden gebeurde) in Never too Late een komedie die werd gespeeld in verschillende Zuid-Afrikaanse steden op uitnodiging van het Theatre International of Johannesburg. In een krantenartikel van 1964 staat dat ze 4 jaar eerder in het huwelijk traden. Ze hoopte bij hun terugkomst nog voor de drukke winter samen wat tijd te spenderen in hun zomerhuis in Martha's Vineyard. In een interview op de weg terug zei Helen hierover: "Wanneer we thuiskomen kan mijn echtgenoot net zo goed in Californië spelen terwijl ik in New York ben. Maar dat is show business. Ondertussen is het heerlijk relaxen op zee. We hadden het echt wel druk in Zuid Afrika." Toen Roland in 1989 overleed werd in het overlijdensbericht alleen zijn eerste vrouw vermeld. Er is dan ook niet veel meer geweten over Helen na 1964. De familie van Ada Howe beschrijft Helen als lief en zegt dat ze in de tweede helft van de jaren 60 zou zijn overleden aan de gevolgen van ethylisme.


Notities: * Joslin, een voormalige arts in Fernley, kwam rond 1926 naar Reno. Hij had al enige tijd een slechte gezondheid en liep in 1931 ernstige verwondingen op bij een auto-ongeluk waarvan hij naar men aanneemt nooit meer volledig hersteld is. Hij was lid van de North Lodge F. and A. M. van Lowell en een actief lid van de Washoe County Medical Society. Hij was vele jaren arts in Fernley en was arts bij de Southern Pacific Company. Hij was ook behandelend arts in het Pyramid Lake Indianenreservaat. Toen hij stierf was hij 54 jaar oud en kwam oorspronkelijk uit New Hampshire. Hij studeerde in 1900 af aan de Harvard Medical School. Zijn actie vond kort na 13.00 uur plaats en hij liet geen verklaring achter. Mevrouw Joslin, zijn vrouw, vertelde de politie dat hij in zijn kamer een tijdschrift aan het lezen was toen ze plotseling een schot hoorde. Ze riep een buurman en probeerde de deur van zijn kamer open te breken. Daarna belde ze de politie en een dokter. Joslin stierf kort nadat de politiechef arriveerde. IMDb verwart de tweede voornamen van de moeder (Helen Cordelia Hammond) en de dochter. De huwelijksakte tussen Roland en Helen verduidelijkt dit en vermeldt duidelijk "Claire". Ze werd waarschijnlijk vernoemd naar een zus van haar moeder, Eva Claire Hammond (1879 - 1917). (trippgenealogy). Andere Helens zijn: "Helen Claire Lewis" geboren 17 september 1914 in Fernley - overleden april 1994. Is niet onze Helen (trippgenealogy). Historische Nevada kranten noemen regelmatig een andere Helen Lewis uit Virginia. Dit is Helen (Olive) Lewis met ouders Oscar R. Lewis en Helen F. Monohan geboren op 6 augustus 1916 in Virginia, Nevada. Ze had 4 broers en zussen (Lettie/Letty, Ernest Charles, Francis Dudley,...) * Er was een Helen Lewis (IMDb), te zien als "danseres" in de film The A-B-C's of Love (Billiken Pictures, 1953) met verder ook Shirley Jean Rickert als "Gilda" en Mae Blondell in opeenvolgende burleske stripacts. "Helen" stripte niet maar voerde een can-can uit. Dank zij Allan Griffith konden we een reeks screencaps bekijken en het gaat niet over "onze" Helen. Alle vermelde data voor films zijn voor de eerste release in de VS. Alle vermelde data voor TV programma's zijn die van eerste uitzending. Alle vermelde data voor (radio)toneelstukken zijn voor de periode waarin de acteur erbij betrokken was. De feiten in het rood moeten nog bevestigd worden.

Klik op Uncle Sam als je denkt ons te kunnen helpen...!
Andere referenties (1) 'Perpetual Honeymoon' (Radio & Television Mirror, Nov 1952) (2) 'American Television Drama The Experimental Years', 1986 (3) 'Here is Television', Thomas H. Hutchinson, 1946 (4) 'A Candid Talk with a Television MC', John Durham (Times Daily, Oct 26. 1939) (5) 'Life on the Air, March of Time' (Life Magazine, Aug 8. 1938) (6) The Niagara Falls Gazette (Oct 7. 1938) (7) RUSC (8) Jason Howe (9) Radiogoldindex (10) OTRRpedia (11) IMDb Bijkomende video & audio bronnen (1) Old time radio downloads

Dit profiel van de acteur hierboven maakt deel uit van Ellery Queen a website on deduction. Deze acteur speelde de rol van Nikki Porter in een Ellery Queen radio serie. Vele van de profielen op deze site zijn samengesteld na zeer nauwgezet onderzoek van diverse bronnen. "Please quote and cite ethically!"
Pagina aangemaakt 1 september 2014 Versie x2.1 - Laatste update 23 april 2025