Above left: Millionaires in Prison (RKO Radio Pictures, July 12. 1940) Sullivan is on the right with Lee Tracy and Shemp Howard. Above right: Lane Bradford, Lynton Brent, Charles King, Pierce Lyden, Elliott Sullivan (left) and Dick Wessel (right) in A Gentle Gangster (Republic Pictures, 10 mei 1943). |
In april 1947 huwt hij te New York Norma Dolin. Na zijn rol op Broadway in Brigadoon (Ziegfeld Theatre, 13 maart 1947 - 31 juli 1948) zou hij er 10 jaar lang geen rol meer opnemen. Werk genoeg in Hollywood films en op televisie. Vanaf 1949 voorzagen zijn TV optreden hem van een inkomen. Toen Norman en Irving Pincus The Adventures of Ellery Queen (1950-1951) voor het eerst op tv brachten kozen ze voor Elliott als Sergeant Velie. Tussen 1951 en 1952 was Sullivan ook regelmatig te gast in The Philco Television Playhouse. Hij speelde ook enkele malen in Off-Broadway producties. Zo was hij een vervanger voor de rol van Rabbi David/ Prosecuting Angel/ The Principal in The World of Sholom Aleichem (Barbizon-Plaza Theatre, 1 mei 1953 tot 23 mei 1954) (7)
Maar zijn meest opgemerkte optreden kwam ongewild tot stand buiten de ontspanningssector. In
augustus 1955 werd hij opgeroepen voor het "House Un-American activities Committee" op basis van getuigenissen van meer
gewillige getuigen (Jerome Robbins, Martin Berkeley,
Lee J. Cobb, Nicholas Bela) die aangaven dat Elliott aanwezig was op
Communistische bijeenkomsten.
Rep. Francis E. Walter (D-Pa) voorzitter van het comité,
vroeg
Sullivan of hij geloofde dat hij werk kreeg "ondanks het feit dat
je een Communist bent.'' |
Wanneer hij op de man af werd gevraagd of hij een Communist was, zei Sullivan: "Je hebt het recht niet me die vraag te stellen, want ik ben geen samenzweerder en ik heb geen misdaad begaan." Bij het weigeren om te antwoorden riep Sullivan niet, zoals gebruikelijk was, het Vijfde Amendement in waarbij men geen getuigenissen kon afleggen die je zelf beschuldigen, maar wel het Eerste Amendement dat garant staat voor de vrijheid van meningsuiting en associatie. |
Toen de voorzitter suggereerde dat de mogelijkheid dat een mogelijke aanklacht voor minachting voor hem geen verschil leek te maken, vloog de acteur uit: “Natuurlijk maakt dit voor mij een verschil. Minachting— Ik heb een vrouw en twee kinderen en wil absoluut werken. Ik doe de opmerking dat het mij geen verschil zou maken af als nonsens. Het maakt een zeer ernstig verschil in mijn hele leven.” |
Boven: Elliott Sullivan, een 48-jarige acteur die vandaag als getuige verschijnt voor het House Unamerican Activities Committee in de Federale Rechtbank, zwaait met zijn arm tijdens zijn verschijning. Sullivan, die geen beroep deed op het Vijfde Amendement, betwistte het recht en de macht van de commissie om hem te ondervragen over zijn politieke associaties. Hij zei dat het onderzoek heeft geholpen bij het op een zwarte lijst zetten van acteurs om politieke redenen. Bij hem is zijn advocaat, Bella Abzug. (AP Wirephoto 16 augustus 1955) |
Sullivan was toen aan het werk als Directeur Ontspanning in de Wingdale Lodge, een interraciaal resort dat het ganse jaar open was en sommige van Amerika's beste zwarte artiesten op zijn podia had verwelkomd. In een open brief in The Jackson Advocate laat in augustus 1955 nam hij de moeite één en ander toe te lichten. "Ik ben trots op mijn beroep en op de bijdrage die het aan het culturele leven in Amerika levert. Daar ik mezelf als een goed Amerikaan beschouw, heb ik steeds gevochten om de cultuur van ons land te verrijken door te vechten tegen de gemene discriminatie die zwarte artiesten van gelijkwaardige werkmogelijkheden houdt in radio, televisie, film en theater. ... Ik heb dan ook invloed gehad bij de aanwerving van menig zwarte artiesten die een baan in andere resorts werden geweigerd. ... Ik probeer hier alleen enkele zaken uit te leggen van dingen die ik deed, die volgens mij, makkelijk de toorn van enkel Zuidelijke leden van het Comité konden opwekken. Het wordt zelf eentonig zoals een eerlijk persoon die vandaag een standpunt inneemt over een fatsoenlijke kwestie, onmiddellijk gebrandmerkt en besmeurd wordt en als gevolg daarvan van zijn levensonderhoud wordt beroofd. Ik heb het gevoel dat ik een van degenen ben die wordt gelyncht vanwege hun strijd tegen segregatie, en dat het geen kwaad zou kunnen om iedereen enkele feiten toe te lichten." Sullivan werd in 1957 beschuldigd van minachting van het Congres na zijn verschijning als "onvriendelijke getuige". Hij werd vrijgesproken door Federaal Rechter Sidney Sugarman in 1961 in een eendaagse rechtszaak zonder jury op basis van een techniciteit - de aanklagers hadden nagelaten aan de aanklacht de resolutie toe te voegen waarbij de hoorzittingen van de commissie werden gelast.
Sullivan stond op de "Red Channels list". Hierop stonden 151 professionals
in de entertainment- en on-air journalistiek die duidelijk tot "de Rode
Fascisten en hun sympathisanten" op omroepgebied behoorden.
Terwijl zijn werk voor TV en film hieronder leek te lijden bleef
het theater hem een inkomen verschaffen: In Gore Vidal's A Visit To A Small Planet door het Southern Tier Playhouse (Masonic Temple Binghamton, 23 juni - 28 juni 1958) speelde Elliott generaal Tom Powers.
The Great God Brown (Coronet Theatre, Oct. 6. - Nov
1. 1959). In 1962, verhuisde hij naar Londen, waar hij een lid werd van de British Actors Equity en zijn carrière verder zette in Britse en Europese producties. Toen de BBC een miniserie bracht van Anne of Green Gables (20 feb. - 19 maart 1972) maakte hij een opmerkelijke passage in de rol van Matthew Hamilton. Hij had ook een kleine rol als pompbediende in de film versie van The Great Gatsby (Paramount, 27 maart 1974). |
Boven links: Sullivan verscheen, zonder schermvermelding, in een briefing in The Dirty Dozen (MGM, 15 juni 1967). (L naar R) Lee Marvin, Ernest Borgnine, Robert Webber, Elliott Sullivan. Boven rechts: In de aflevering "Read and Destroy" ontmoette Elliott Sullivan The Persuaders (ITC Worldwide Distribution, 28 jan 1972), hier is hij te zien met Tony Curtis. |
Boven links: Barbara Hamilton, Elliott Sullivan en Kim Braden in Anne of Green Gables (BBC, 20 feb. - 19 maart 1972). Boven rechts: In Edward the Seventh (ATV, 15 april 1975) Charles Sturidge als de jonge Edward in gesprek met een gevangene, gespeeld door Elliott Sullivan. |
Op zondag 2 juni 1974, terwijl hij op bezoek was van Londen
naar Los Angeles overleed Elliott
Sullivan op 66 jarige leeftijd aan een hartaanval in het UCLA Medical Center.
Hij liet een vrouw Norma na; een zoon, Marc uit Los Angeles; een dochter
Abby alsook een kleindochter. Bijna 11 maanden later was hij nog een laatste maal op televisie te zien in illustere minireeks Edward the Seventh in de rol van een gevangene, aan het begin van de derde aflevering die werd uitgezonden op 15 april 1975 op ITV. |
Notities: Alle vermelde data voor films zijn voor de eerste release in de VS. Alle vermelde data voor TV programma's zijn die van eerste uitzending. Alle vermelde data voor (radio)toneelstukken zijn voor de periode waarin de acteur erbij betrokken was. De feiten in het rood moeten nog bevestigd worden. |
Klik op Uncle Sam als je denkt ons te kunnen helpen...! |
Andere
referenties
|
Dit profiel van de acteur hierboven maakt deel
uit van
Ellery Queen a website on deduction.
Deze acteur speelde de rol van Sergeant Velie in
de televisieserie
uit 1950-1951 genaamd The Adventures of
Ellery Queen. Klik op Uncle Sam als je denkt ons te kunnen helpen... Vele van de profielen op deze site zijn samengesteld na zeer nauwgezet onderzoek van diverse bronnen. "Please quote and cite ethically!" |
Pagina aangemaakt 6 mei 2021 Laatste update 5 mei 2024 |
t e r u g n a a r L i j s t v a n V e r d a c h t e n
|
Inleiding | Plattegrond | Q.B.I. | Liist Verdachten | Wie? | Q.E.D.
| Moord en
scene | Nieuw |
Auteursrecht Copyright © MCMXCIX-MMXXIV Ellery Queen, een website rond deductie. Alle rechten voorbehouden. |