Lijst van Personen: Richard Coogan

ichard P. Coogan (4 apr 1914 - 12 maa 2014)
Lengte: 1m88 (6' 2") gewicht: 86 kg (190 lbs) Partners: (1) Gay Adams, zangeres en actrice (getrouwd 15 jun 1938 - 19 sep 1975, haar dood) Zoon: Richard Coogan Jr. "Ricky" (geboren ca.1950) (2) "Zielsverwante": Leona
Boven rechts: Familieportret van Richard Coogan Jr., Gay Adams en Richard Coogan (1959)

Geboren als Richard Charles Potter Coogan in Short Hills, New Jersey, bij William Gordon Coogan en Dorothea Havemeyer Potter. William was een voormalige vice-voorzitter van het Nationaal Democratisch Financieel comité en een goede vriend van President Franklin D. Roosevelt, die hij in 1928 nog had aangemoedigd om gouverneur van New York te worden. Richard's grootvader James J. Coogan stelde zich kandidaat voor het burgemeesterschap en was de eerste wijkpresident van Manhattan na de vereniging van de vijf deelwijken tot de stad New York in 1898. Hij was gehuwd met Harriet Gardiner Coogan, een nakomelinge van de Gardiners uit Gardiner's Island. Voor 1900 kocht de Coogan familie zeer veel eigendommen in de stad, waaronder de Polo gronden, sedert lang de thuishaven van het New York Giants baseball team. Ook veel landerijen uit de omgeving van die Polo gronden, van Coogan's Bluff tot de Harlem rivier was hun eigendom, daarvan schonken ze delen aan de stad terug, waaronder the Speedway, een zeer populaire plaats voor paardenrennen bij de eeuwwisseling en die nu deel uitmaakt van de Harlem River Drive. Richard kwam in een gezin terecht met tien kinderen. "Je moest iets doen om de aandacht te trekken." Iets waarin hij uitblonk. Zijn grappen zowel thuis als op school werden legendarisch - toch bij de lokale stadsgenoten, zo liet hij een buurman's visvijver volledig liet leeglopen, en gaf in een vlaag van kinderlijke vrijgevigheid alle vis aan zijn moeder. Op achtjarige leeftijd veranderde een negen maanden lange aanval van reumatische koorts hem de volgende vier jaar tot invalide. Hij herinnerde zich dat een bezoek van de voetbalcoach van zijn middelbare school het keerpunt in zijn ziekte bleek te zijn en zijn herstel bespoedigde. Hij herstelde volledig en was een topatleet op de Madison High School in Short Hills, N.J. en de Morristown, N.J. Preparatory School tot hij op 17-jarige leeftijd opnieuw werd overvallen door reumatische koorts. Dat maakte een einde aan zijn atletische ambities en hij richtte zijn belangstelling op het theater. Zijn ziekte weerhield hem er van om een atletische beurs aan de Brown University op te nemen of een aanstelling aan West Point te krijgen. Met twee carrières die voor hem werden afgesloten, ging Coogan voor een derde: het toneel. Zo was hij in 1936 een speerdrager in Leslie Howard's productie van Hamlet. Tijdens de loop van dit toneelstuk kwam Richard er in kennis met het meisje dat hij later zou huwen, de voormalige zangeres, actrice Gay Adams. In 1940 behaalde hij een drama beurs aan het Emerson College in Boston. Hij studeerde er toneelscript, journalisme, pantomine, acteren en radio. Na een jaar ging hij ook zijn kans bij de radio in New York en bemachtigde verschillende rollen die uiteindelijk tot die van Young Dr. Malone zouden leiden. Richard werd professioneel acteur in 1943. Wachtend op zijn Broadway doorbraak, probeerde hij zijn geluk bij de radio. Hij werkte als aankondiger en nieuwsanker, deed auditie voor, en kreeg de rol van Abie Levy in NBC Radio's Abie's Irish Rose. Hij nam de rol over van Sydney Smith. Een rol die hij, na zijn optredens 's avonds, deelde met werk in een munitiefabriek overdag. Op een bepaald ogenblik vertolkten Richard Coogan en Mercedes McCambridge de rol van Abie en Rosemary in de drie-jarige loop van het radioprogramma tussen 1943-1944. Zijn meest opwindende moment voor de microfoon beleefde hij naast Helen Hayes in de "Miracle in the Rain" episode van de reeks Front Line Theater (AFRS, 15 mei 1944) Hij was ook te horen in The Fighting Senator (CBS, 1946). Eind 1946 en begin 1947 kreeg Richard de rol van Ellery Queen. Een rol die hij overnam van Sydney Smith, maar werd zelf reeds na enkele maanden vervangen. Anthony Boucher, die toen samen met EQ medeschepper Manfred B. Lee aan de wekelijks scripts schreef, omschreef Coogan’s vertolking in een brief aan Lee (25 oktober 1946) als “niet zo zelfingenomen” als zijn voorganger. (Nevins)

Boven links: Op een bepaald ogenblik vertolkten Richard Coogan en Mercedes McCambridge de rol van Abie en Rosemary in de drie-jarige loop van het radioprogramma tussen 1943-1944. Boven rechts: Charlotte Keane als Nikki Porter samen met de meester speurneus als ze een telefoontje plegen naar de gastdetective van die avond. Vanaf 20 november. 1946 zullen ze per interlokale telefoon naar de hele Verenigde Staten uitreiken om luisteraars om hun oplossingen te vragen.

Hij verscheen tussen 1945 en 1955 in niet minder dan vijf verschillende Broadway producties, allen van korte duur met uitzondering van Diamond Lil (1949-50) en The Rainmaker (1954-55).

"Mijn vrouw bracht onze zoon van 6 maanden eens mee naar het theater, en ik vroeg haar, "Mae, mogen we een foto van jou met onze zoon?" Waarop ze zei, "Schat, dat heb ik nog nodig: een foto van mezelf met een baby." Waarop ik zei, "Ze zal nooit ergens getoond worden het is juist voor hem." Ze gaf uiteindelijk toe, "OK, goed dan. Doe maar." Dus in volle glorie met haar grote hoed en alle blinkende juwelen komt ze bij mijn vrouw te staan die onze zoon vasthield. Diens aandacht werd getrokken door de diamanten en, je weet wel. Heel ver waren die niet van elkaar verwijderd, hij begon dan ook te grijpen en even leek het alsof hij voor haar, je weet wel, ging gaan. Waarop ze zei, "Deze jongeman heeft echt geen hulp nodig!"

Hij trad nog op op Broadway met West toen hij de rol van Captain Video and His Video Rangers bij het DuMont televisie netwerk opname op 27 juni 1949. Elke dag na de live-uitzending, tegen halfacht, nam hij een taxi rechtstreeks naar het theater waar Diamond Lil werd opgevoerd. Als 'kapitein Video' bezocht hij ooit een jongetje dat ernstig verbrand was bij een brand. De jongen weigerde te eten en reageerde niet op de behandeling. Totdat Coogan voorstelde dat de jongen een van Captain Video's Space Rangers kon worden. Dat was het begin van zijn herstel.
Naar mate de populariteit van Captain Video toenam voelde Coogan zich echter steeds minder comfortabel met zowel de rol als het lage budget van de show. Hij verliet Captain Video dan ook in december 1950, en werd er vervangen door Al Hodge.

"Zowat een jaar," zei hij "kon ik geen ander werk op televisie krijgen. Niemand wou me inhuren omdat ik in het hoofd van het publiek nog Captain Video was." Hij blijf hoofdrollen krijgen in Broadway stukken, waaronder Diamond Lil (1949-50) en The Rainmaker (1954-55). Dat maakte alles een stuk makkelijker. "Televisie producenten," zo zei hij "plegen veel respect te hebben voor iemand die op Broadway optreedt".

Richard Coogan trad ook aan in NBC -TV's Kraft Television Theatre, de Philco, Goodyear en Robert Montgomery shows, alsook in een aantal soaps. Eén daarvan was Love of Life, waarin hij de heldhaftige Paul Raven speelde. Hij maakte er gebruik van zijn gave om te imiteren door de rollen van verschillende medeacteurs op band op te nemen en door dit af te spelen zo zijn eigen rol te oefenen. Coogan werd ontslagen van Love of Life omdat hij een bijkomend budget vroeg voor waskosten. Nadat producer Roy Winsor dit weigerde, verscheen Coogan uit protest met gekreukte kragen op de sett. "Roy Winsor en mezelf begonnen zeer goed," bevestigde Coogan over Winsor. "Hij was ook een golfer en we speelden zelfs twee, drie maal per week samen. Het was een spijtige zaak toen ik hem met die kraag op de proef stelde. Dat was het einde van onze vriendschap."

Richard Coogan, links, die als Matt Wayne een hoofdrol vertolkt in "The Californians" op NBC-TV, demonstreert zijn authoriteit die hij zal aanwenden om te heersen over de jaarlijkse Yom Kippur dans (23 sep 1958).

Boven links: Publiciteit voor The Californians. Boven rechts: Richard Coogan (L) die als Matt Wayne een hoofdrol vertolkt in The Californians op NBC-TV, demonstreert zijn authoriteit die hij zal aanwenden om te heersen over de jaarlijkse Yom Kippur dans (23 sep 1958).

Tussen 1954 en 1961 verscheen Coogan in films als Three Hours to Kill, The Revolt of Mamie Stover, Vice Raid, en Girl on the Run. In de NBC Western televisie serie, The Californians (1957–1959) tijdens Californië's Gold Rush in San Francisco gedurende de 1850s, trad Coogan aan als Marshal Matthew Wayne, een figuur die voor de meeste kijkers en critici een opzettelijke imitatie van Gunsmoke's Marshal Matt Dillon was. Onder zijn medeacteurs bevond zich Carole Mathews die, als jonge weduwe Wilma Fansler, de romantische interesse moest gaande houden alsook de latere Jeopardy! presentator, Art Fleming.

Richard Coogan en Roger Moore in "Maverick" "Thunder from the North", 13 november 1960.

Boven links: Richard Coogan met Mamie Van Doren in Vice Raid (1960). Boven rechts: Richard Coogan en Roger Moore in Maverick "Thunder from the North", 13 november 1960.

Hij had ook een terugkerende rol in de politiereeks Vice Raid (1960–1961), als Sergeant Whitney Brandon. In de periode 1951–1963 trad hij op als gastvedette in een reeks televisieseries, meestal Westerns als Gunsmoke, Laramie, Bonanza, Maverick, Stagecoach West, Cheyenne, Sugarfoot, Bronco, en Wichita Town, maar ook misdaadreeksen als Perry Mason, Surfside 6, en 77 Sunset Strip.

Coogan trok zich terug uit de film en televisie in 1963 na een laatste optreden in Perry Mason als Politie Sergeant Gifford in "The Case of the Shoplifter's Shoe", en een laatste maal als Luke Ryan in een episode van Gunsmoke.

Richard Coogan had een nooit eindigende voorliefde voor golf en zo kwam het dat hij op gevorderde leeftijd vooral bekend was als professioneel golfer en golfinstructeur. Hij had een nooit eindigende voorliefde voor golf en zo kwam het dat hij op gevorderde leeftijd vooral bekend was als professioneel golfer en golfinstructeur (Rechts).

Op 19 september 1975 overleed zijn vrouw Gay Adams na een langdurige ziekte.
In 2010 op 96 jarige leeftijd, gaf Coogan golfles aan kinderen en hield hij nog steeds een maandelijks tornooit waarvan de opbrengst naar een opvangcentrum voor kinderen ging.

Enkele weken voor zijn 100ste verjaardag overleed Coogan op 12 maart 2014 in Los Angeles aan een natuurlijke oorzaak.

Richard Coogan is zijn ganse leven een acteur geweest. "Als ik niet toneelspeelde, speelde ik op. Als je een van de tien kinderen bent, moet je iets doen om aandacht te krijgen." Zijn gevoel voor humor was legendarisch en hij was vastbesloten het leven op zijn eigen termen te leven.

Notities:

Alle vermelde data voor films zijn voor de officiële release in de VS.
Alle vermelde data voor TV programma's zijn die van eerste uitzending.
Alle vermelde data voor (radio)toneelstukken zijn voor de periode waarin de acteur erbij betrokken was.

De feiten in het rood moeten nog bevestigd worden.

Klik op Uncle Sam als je denkt ons te kunnen helpen...!

Andere referenties
(1) Wikipedia
(2) IMDb
(3) IBDB
(4) OTRRpedia
(5) Radiogoldindex

Bijkomende video & audio bronnen
(1) Archive of American Television Richard Coogan interview
(2) Captain Video (1949 episode)
(3) Love of Life, (1955 episode)

Dit profiel van de acteur hierboven maakt deel uit van Ellery Queen a website on deduction. Deze acteur speelde de rol van Ellery Queen in een Ellery Queen radio serie.
Vele van de profielen op deze site zijn samengesteld na zeer nauwgezet onderzoek van diverse bronnen. "Please quote and cite ethically!"

Pagina aangemaakt 26 juni 2016
Laatste update 19 januari 2024