Lijst van Personen: Charlotte Keane (aka Charlotte Pehrson)

harlotte Keane (8 maa 1920 - 13 mei 2017)
Huwelijk: (1) Theodore Anders Pearson/Pehrson (aka Ted Pearson) radiopresentator (30 aug 1950 - 5 okt 1961, zijn dood) Kinderen: Jonathan Joseph (22 okt 1951) en Dinah Josephine (29 aug 1953) Zussen: Ruth Lucille W. (9 sep 1924 - 15 aug 2000), Dolores (Laurie) (30 nov 1926 - feb 1986)
Boven rechts: Charlotte Keane speelde Nikki Porter deels in het 6de, volledige 7de en deels in het 8ste radio seizoen van Ellery Queen (1946-1947).

Charlotte Grace Patiky werd geboren op 8 maart 1920 in New York City (Kings Park), als de dochter van Joseph G. en Agnes (Miriam/Margaret) E. Crooke. Haar moeder van Ierse en haar vader, geboren in N.Y. was van Joods Oekraïense origine. Een bedreven chirurg en onderlegd student in de forensische geneeskunde, Dr. Joseph George Patiky uit Huntington Station stond aan het hoofd van de chirurgische afdeling van het Huntington ziekenhuis en was ook chirurg bij twee brandweerkorpsen in Suffolk County; was later ook nog de lijkschouwer voor Suffolk County. Charlotte's enige familiale voorganger in show business was een oom, Johnny Cook, een komiek en excentrieke danser in het vaudeville team van Hawthorne & Cook. Haar moeder was een amateur pianiste. Al vanaf haar 7de wilde Charlotte actrice worden. Ze trad op in alle toneelstukken op Huntington's Roosevelt elementary school alsook de hoofdrollen in de high school shows.
Charlotte Patiky was een vooraanstaande studente aan de Huntington High School en startte er haar acteerlessen in de High School Masque productions. Het podium bleef haar aantrekken en ze ging naar Chicago naar de Northwestern University's School of Speech en verkreeg ook een studentenbeurs aan de Juilliard School of Music in New York. Ze liet deze beurs varen om piano op te nemen wat meer in de lijn lag van haar voorliefde voor acteren. Ze nam ook moderne dans mee als bonus en leerde ook schermen met de Hongaarse grootmeester Sandor Nagy. Niet lang na haar terugkeer van Northwestern begon ze als model te werken voor het bureau van John Powers.
Ook Miss Keane liep tegen het "ijzeren gordijn" net als elke andere nieuwkomer op Broadway en moest een manier zoeken om het te doorbreken om een rol in een New York show te krijgen. Ze kende er niemand, had geen connecties, kreeg geen voorspraak. Ze pleegde letterlijk honderden telefoontjes naar boekingsagentschappen voor het theater. Het was een wanhopige tijd, zeer stresserend. Die weg was misschien wel hard maar lang niet niet zo hard als voor de andere meisjes die grote afstanden naar New York hadden afgelegd. Charlotte ging elke dag op en af tussen haar Long Island thuis en New York; ze had elke dag warme maaltijden, kledij en wat drinkgeld. Maar ze verafschuwde het feit van haar vader afhankelijk te zijn en was dan ook vastbesloten op eigen benen te gaan staan als actrice. Dit alles was ongeveer anderhalf jaar alvorens Charlotte, naar eigen zeggen, een deftig inkomen kreeg. Haar eerste kans kwam op radio van Bill Robson, voor wie ze een commercial mocht voorlezen op de Parker Family show.
In 1935 moest zo na een zware griep een tijdlang in huis blijven.
In de periode 1940-41 speelde ze zich voor het eerst in de kijker met optredens in het lokale (schuur)theater van Westport Conn. Daar trad ze op in opvoeringen van Mary's Little Lamb, Petticoat Fever en vooral The Importance of Being Earnest waar ze de rol van Cecily Cardew speelde, en volgens kritieken iedereen voor zich won: "... in zijn geheel Goddelijk en scoorde bij een afgeladen volle zaal. .... Prachtige presence, schoonheid, mooie ogen, en houding zijn maar enkele van de troeven van deze briljante jonge actrice waar we zeker nog meer van gaan horen."
Andere besprekingen gingen als volgt: "Deze actrice heeft kunde, een goede flexibele stem and haar nieuwste specialiteit maakt haar dubbel inzetbaar. Zo ontdekten we in een recente show dat Charlotte overtuigend gestalte gaf aan zowel een lieve adolescente als aan de 'andere vrouw'. Ooit in 'Men, Machines and Victory,' speelde ze niet minder dan 6 verschillende rollen in minder dan een half uur." (aug 1943)
Tegen december 1943 voltooide Charlotte ook een Army Signal Corps film waarbij ze een typische Amerikaanse vrouw gestalte gaf.
Als Powers' model won ze een wedstrijd bij een netwerk en kreeg zo meteen een vrijgeleide om een professionele acteercarrière bij de radio te starten onder de naam Charlotte Keane. Zo speelde ze hoofdrollen in verschillende dagprogramma's als The Goldbergs (1944), Lorenzo Jones, Aunt Jenny's Real Life Stories, Backstage Wife en Our Gal Sunday' (vanaf mei 1945). Backstage Wife (1935-1955) verhaalde over de wederwaardigheden van een stenografe uit Iowa die verliefd werd op en trouwde met Larry Noble, een Broadway matinee idool. De serie kwam uit Chicago en werd in 1935 voor het eerst uitgezonden via Mutual. In 1936 werd de serie van maandag tot vrijdag om 16.15 uur uitgezonden op NBC. Charlotte speelde de rol van Bea(trice).
Charlotte Keane, speelde in The Goldbergs de rol van de succesvolle briljante blueszangeres Dora en in augustus 1944 werd in de kranten gerapporteerd dat ze nog nauwelijks de kans kreeg op haar eigen naam te reageren. Zo bezocht ze gedurende die periode recupererende soldaten in nabije ziekenhuizen en werd er altijd aangesproken als 'Dora'. 'Dora' werd in de serie de echtgenote werd van Sammy Goldberg en toen ze de ochtend na die uitzending haar gebruikelijke ronde maakte in het Halloran Hospital werd bewezen dat het radioprogramma door de mannen goed gevolgd werd. Nog maar pas stapte ze de ziekenhuisgang in of ze werd door de aanwezigen "Hy Mrs. Goldberg" toegeroepen! Boven rechts: Charlotte Keane is er helemaal klaar voor en speelt de briljant succesvolle Blues chanteuse, Dora, in The Goldbergs, de populaire dagserie die van maandag tot en met vrijdag om 15.45 uur te horen is op KMBC, voor Proctor & Gamble's Duz.

Haar podium debuut op Broadway was een kleine acteer-zangrol in Shakespeare's The Tempest in het Alvin Theater van januari tot februari 1945. Philip Gordon, die "Sammy" in The Goldbergs speelde had meegedaan aan een auditie voor het zelfde stuk en haar naam aan producer Margaret Webster doorgegeven, die belde Charlotte later op, waarna ze prompt flauw viel. Charlotte's piano training in de Juilliard School was de reden waarom ze een off-stage job als concert pianiste in George Kelly's play The Deep Mrs.Sykes werd aangeboden en ze werd voor het eerst echt opgemerkt toen Gwen Anderson, voor wie ze de back-up verzorgde, ziek werd en Miss Keane in mei 1945 mocht invallen in de jonge hoofdrol van "Mrs. Ethel Sykes." Charlotte's piano-opleiding aan de Juilliard School was verantwoordelijk voor een baan buiten het toneelpodium als concertpianiste in George Kelly's toneelstuk The Deep Mrs.Sykes. Hoewel één bron duidelijk stelt dat Miss Charlotte Keane als May deel uitmaakte van de eerste voorstelling op een podium in het Wilbur Theatre, Boston, Ma. op de avond van dinsdag 27 feb. 1945. Zij verscheen met een zwaar gerande bril op en had maar een paar zinnen in het stuk (Gwen Anderson verscheen als Ethel). Zij kreeg haar eerste New Yorkse bekendheid toen Gwen Anderson, die zij inviel, ziek werd en Miss Keane in mei 1945 mocht invallen in de hoofdrol van de jonge "Mrs. Ethel Sykes".
Met het inhuren van Vera Allen, Frank Tweddell, Juano Hernandez en Charlotte Keane (die Tracy's zus, Laura Deen zou spelen) werden vier van de sleutelrollen ingevuld voor Strange Fruit. Jose Ferrer vervolledigde zo zijn invulling van de rolverdeling voor deze productie, Lillian Smith's uitvoering van haar bestseller, die Ferrer zou regisseren. Het begon aan zijn tournee-voor-Broadway in oktober 1945 in Montreal, Boston,... . In NYC liep het voor meer dan 50 avondvoorstellingen in de "Royale".
Charlotte had met 43 andere meisjes voor de rol van Nikki Porter, een permanente figuur uit de Ellery Queen show gesolliciteerd, dit nadat Gertrude Warner in juni 1946 haar huwelijk en ook het radiovak vaarwel zei. Acht van hen deden mee aan de laatste ronde waarin ze een script moesten voorlezen. Juffrouw Keane liet Ellery Queen voor wat het was en verliet de stad toen ze elders een theaterrol kreeg aangeboden. Ze arriveerde in het Deertree Theatre, Harrison, Maine, op maandag 8 juli. Er stond haar een lange afstandstelefoongesprek te wachten waarbij Ellery haar opriep voor een laatste auditie. Ze maakte rechtsomkeer en nam de volgende trein terug naar New York en met haar enthousiasme in hoogste snelheid haalde ze ook de rol binnen! Charlotte had precies wat Ellery Queen en zijn regisseur, Bob Steel, zochten in een meisje om Nikki Porter gestalte te geven - een lage, jonge stem. In technische termen noemt men dit een 16-30 bereik. Haar stem verraad haar leeftijd niet; ze is een jonge, mooi gevormde, mooie Iers-Russische brunette. Voor Charlotte was dit een eerste echte hoofdrol in een van kust-tot-kust uitgezonden CBS radio programma, dat 's avonds uitgezonden werd. Charlotte Keane speelde Nikki Porter deels in het 6de , het volledige 7de en een deel van het 8ste radio seizoen van *Ellery Queen* (1946-1947). Zo speelde ze tegenover drie Ellery Queen acteurs: Sydney Smith, Richard Coogan en Lawrence Dobkin. Ze zou de rol hernemen toen Ford Theatre op radio de eerste (1 uur lange) episode "Bad Boy" uitzond alsook voor de televisie reeks van 1954 tot 1956. Dit keer met Hugh Marlowe als Ellery.
Boven rechts: "DIT MOOIE ITEM is Charlotte Keane, die de secretaresse Nikki Porter is in C.B.S.' "Adventures of Ellery Queen" in de ether vanavond om 9:30 via KNX"

Boven: "Incognito" Larry Dobkin als Ellery Queen samen met Charlotte Keane (Nikki Porter) voor de CBS microfoon.
Boven links: Warren Hull, Parks Johnson (Toen the Vox Poppers te gast waren als armchair detectives) met Charlotte Keane voor de CBS microfoon, (21 aug 1946) Boven rechts: Van links naar rechts: Ellery Queen, Charlotte Keane, Parks Johnson en Warren Null.

In augustus 1946 deelde zij een appartement in New York met haar zuster Laurie, eerder student medicijnen maar nu zang studeerde. In de weekends van de zomer gingen de zussen naar het familiehuisje op Fire Island. Charlotte hield van zwemmen en tennis. Charlotte speelde "Clia", een pikzwarte schoonheid in NBC's Light of the World (maart 1947). In de periode tussen 1947 en 1956 verscheen ze in gastrollen in diverse TV-series. Toen ze in 1948 trad ze op in de radio episode 'The Alerting of Mr. Pomeranz' uit de reeks Cavalcade of America waar ook Ted Pearson als presentator te horen was.
Op TV maakte Charlotte haar opwachting in Program Playhouse: Hands of Murder (Aug 31. 1949) naast Stephen Elliott en Milton Herman alsook in Time to Die (Dec 9. 1949) met Dave Karman en John Randolph Studio One, destijds het best gewaardeerde CBS TV programma, had de hoogste kijkcijfers van alle dramatische shows op televisie, alleen overtroffen door de Milton Berle Show. Op 16 januari 1950 presenteerde het een dramatisering van "Give us Our Dream," (S2.E19) een roman van Arthemise Goertz. Josephine Hull speelde de hoofdrol en de uitgebreide cast bestond verder uit Margaret Hillias, Charlotte Keane, Butterfly McQueen, Marie Powers, Dan Appell en Leslie Nielsen. "I'm No Hero," CBS Suspense programma was te zien op TV op 20 juni 1950. Hume Cronyn, Mark Roberts en Charlotte Keane speelden de hoofdrollen. Op 26 juni 1950 zond TV's Chevrolet Tele-Theater de aflevering "The Veranda" uit met daarin Leslie Nielsen, Victor Sutherland, Jonathan Harris en Charlotte Keane.
Op haar 28e trouwde ze met Ted Pearson, 47 een voormalig zanger en omroeper op 30 augustus. 1950 in Beverly Hills, Californië. Ted, wiens ouders Zweeds waren, was eerder getrouwd geweest. Ze bleef werken (soms ook onder de naam Charlotte Pearson) tot laat in de jaren vijftig. De vertolkingen in The Adventures of Ellery Queen (Mystery is My Business) (1954-56) kregen een zekere graad van authenticiteit daar Ames zijn rol kende en zowel Hugh Marlowe en Charlotte Keane hun rol reeds op de radio vastlegden. Bovendien leken de twee hoofdacteurs ook sprekend op de beschrijvingen in de boeken. Ze verscheen opnieuw in een Studio One aflevering uitgezonden op 15 maart 1954 toen "Thunder on Sycamore Street" werd uitgezonden. Buren proberen een gerespecteerde burger de stad uit te jagen als ze ontdekken dat hij een ex-gevangene is. Charlotte vertolkte de rol van Anna Blake.
Haar vader stierf op 12 september 1954 na een hartaanval op de leeftijd van zestig jaar. In december 1957 werd de familienaam veranderd van Peterson/Pearson in Pehrson. Ted overleed aan een hartaanval op 5 oktober 1961 in zijn huis in Eastchester, N.Y. Charlotte Pehrson overleed in New York op 13 mei 2017 (op 97 jarige leeftijd!).

Referenties (1) IMDb and IMDb (alleen laatste verwijzing is correct) (2) Old Time Radio Downloads (3) IBDB (4) OTRRpedia (5) Radiogoldindex Bijkomende video & audio bronnen (1) The Adventure of the Bad Boy Ford Theatre, Jan 4. 1948 (Full radio episode) (2) The Alerting of Mr.Pomeranz full radio episode of Cavalcade of America
Dit profiel van de acteur hierboven maakt deel uit van Ellery Queen a website on deduction. Deze acteur speelde de rol van Nikki Porter in een Ellery Queen radio serie. Vele van de profielen op deze site zijn samengesteld na zeer nauwgezet onderzoek van diverse bronnen. "Please quote and cite ethically!"
Pagina aangemaakt 12 feb 2017 Laatste update 24 aug 2022