Klik op de foto om terug te gaan...

Speelde in een EQ tv-showLee Philips (10 jan 1927 - 3  maa 1999) 






Huwelijken
:
(1) Jean Allison (actrice) (na 1950 - vr 1956,  gescheiden)
(2) Barbara Schrader (23 dec 1956 -  31 dec 1980, gescheiden)
      Dochters: Caitlin Meg Philips (b. 9 okt 1957)
                       Julie Amanda Philips (b. 14 aug 1960) actrice
 
 

Lee Philips werd geboren als Leon Friedman op 10 januari 1927 in New York City, New York, V.S. Zijn ouders waren Abraham & Frances Friedman respectievelijk afkomstig uit Polen en Rusland. Hij volgde onderwijs in de openbare scholen van Brooklyn waarna hij ging studeren (Bachelor in de Kunst) aan het Adelphi College, Garden City, Long Island in New York met o.a. ook Harold Clurman (een latere theaterregisseur and toneelcriticus). Reeds toen hij studeerde begon hij met optreden met de, door studenten opgerichte, groep Interplayers in het off-Broadway in bvb. The Circle Theatre, ....
Het was Philips' bedoeling om schrijver te worden maar, op advies van veteraan showman John Golden, die hem in een schoolproductie aan het werk had gezien, koos hij voor acteren.

Philips studeerde af in creatief schrijven en na afstuderen (Class of 1950) huwde hij een andere Adelphi laureaat actrice Jean Allison. Een huwelijk dat niet lang stand hield en in onderling overleg werd opgeheven.

Hij werkte in de speelgoedafdeling van een New Yorkse winkel en in de kerstperiode in het postkantoor. Tezelfdertijd studeerde hij acteren met Sanford Meisner.
Zijn eerste doorbraak kwam er toen hij gekozen werd als artiest voor Time of the Cuckoo bij Shirley Booth's nationaal rondtrekkende gezelschap.

Hij verscheen op TV reeds vroeg in twee klassieke televisie producties: een aflevering van The Philco Television Playhouse genaamd "Marty" (1953) alsook in Studio One's  versie van "12 Angry Men" (1954) waar hij, als Lee Phillips, de rol van jurylid 5 voor zijn rekening nam. Zeker een van de hoogtepunten in de geschiedenis van de televisie. Het script werd in 1955 herschreven voor het toneel en in 1957 verfilmd.

 

De carrière van de sobere, knappe dramatische acteur, die ook bij de zeemacht diende, begon in Broadway waar hij in januari van 1954 debuteerde met het kortlopende Mademoiselle Colombe (6 jan 1954 - 27 feb 1954). Nadat hij in Wedding Breakfast hoofdrol Anthony Franciosa mocht vervangen (van 11 jan 1955 tot de sluiting in 26 feb 1955) kwam een groot succes toen hij de rol van de echtgenoot speelde in Broadway's Middle of the Night (8 feb 1956 - 25 mei 1957). Zijn populariteit zou pas echt pieken toen hij op het witte doek de rol van Dr. Michael Rossi speelde in Lana Turner's filmversie van Peyton Place (1957).  Niet echt zonder problemen. Turner's geliefde van dat ogenblik, de beruchte Johnny Stompanato, zou bij iedere scene tussen Philips en Turner van achter de camera's nauwgezet toezien op de activiteiten.

Lee Philips' populariteit zou pas echt pieken toen hij op het witte doek de rol van Dr. Michael Rossi speeld in Lana Turner's filmversie van "Peyton Place" (1957). In 1959 verscheen hij in de verfilming van zijn Broadway success "Middle of the Night", dit keer tegenover Kim Novak.
Boven links: Lee Philips' populariteit zou pas echt pieken toen hij op het witte doek de rol van Dr. Michael Rossi speeld in Lana Turner's filmversie van Peyton Place (1957).

Boven rechts: In 1959 verscheen hij in de verfilming van zijn Broadway success Middle of the Night, dit keer tegenover Kim Novak.

Philips ontmoette zijn vrouw Barbara Schrader wanneer ze werkte als productie assistente voor de TV reeks Appointment with Adventure ("Devil Beast"- 25 maa 1956) waarin hij ook te zien was. Hij trad nog op een de Off-Broadway productie U.S.A. op 18 december om een paar dagen later, op 23 december 1956 te huwen. Op 9 oktober 1957 werd hun eerste dochter Caitlin Meg geboren. Zowel Philips als zijn vrouw waren fan van de gedichten van Dylan Thomas en kozen de naam van Thomas' echtgenote voor hun dochter.

 

Reeds over de helft van de live uitgezonden serie The Further Adventures of Ellery Queen (1958), nam hij de rol van Ellery Queen over. Philips gaf Ellery gestalte als een zelfbewuste man met voldoende voeling, wat uiteindelijk ook veel dichter bij de originele concepten lag. Alleen gebruikmakend van originele scripts werd de show opgenomen op videotape en de titel verkort tot Ellery Queen.

 

In 1959 verscheen hij in de verfilming van zijn Broadway success Middle of the Night, dit keer tegenover Kim Novak.

Lee Philips op de set van "A Girl named Daisy" (27 maa 1959) een episode van de TV reeks "The Further Adventures of Ellery Queen".Foto van Lee Philips als trotse vader van zijn dochter Julie (rond1960).
Boven links: Lee Philips op de set van "A Girl named Daisy" (27 maart 1959) een episode van de TV reeks The Further Adventures of Ellery Queen.

Boven rechts: Foto van Lee Philips als trotse vader van zijn dochter Julie (rond 1960).

Op 14 aug 1960 werd het gezin uitgebreid met dochter Julie Amanda net toen zijn carrière eerder in de richting van het regisseren begon te gaan, met uiteindelijk ook menige series op zijn actief waaronder de televisie reeksen Peyton Place en The Dick Van Dyke Show (1961).

Af en toe deed hij nog wat acteerwerk, zoals zijn optreden in 1963 in "Never Wave Goodbye", een tweedelige aflevering van The Fugitive. Ook in 1963, nam hij de hoofdrol voor zijn rekening in "Passage on the Lady Anne", een aflevering van een uur van The Twilight Zone; om dit het volgende jaar nog eens over te doen in de episode "Queen of the Nile", waar hij een reporter genaamd Jordan 'Jordy' Herrick speelde. 

Lee Philips als Dr. Ray Brooks in The Fugitive episode "Never Wave Goodbye" uitgezonden 18 okt 1963.In de "Twilight Zone" episode "Queen of the Nile" zien we Lee tegenover Ann Blyth (1964).
Boven links: Lee Philips als Dr. Ray Brooks in The Fugitive episode "Never Wave Goodbye" uitgezonden 18 okt 1963.

Boven rechts: In de Twilight Zone episode "Queen of the Nile" zien we Lee tegenover Ann Blyth (1964).

 
Hij verscheen in 1964 in de jeugdreeks Flipper en maakte ook tweemaal zijn opwachting in Perry Mason in 1965: als Kevin Lawrence in "The Case of the Golden Venom," en als moordenaar Gordon Evans in "The Case of the Fatal Fortune."
Hij verzorgde een gastoptreden in de Combat!: episode: "A Walk with an Eagle".
Maar laten we vooral ook The Andy Griffith Show niet vergeten waarvoor hij niet minder dan 60 afleveringen regisseerde (1965-1968).

Philips voegde zich ook bij het langlopende M*A*S*H (1972) waar hij zelf ook vele jaren bleef werken om er opnieuw Farrell te regisseren, die één van de oneerbiedige legerchirurgen speelde in de frontlijn van de Koreaanse oorlog. In 1973 regisseerde hij The Girl Most Likely to... met Stockard Channing in de hoofdrol.

Andere series waarbij Philips als regisseur was betrokken waren onder andere: The Waltons, The Practice, The American Girls, Salvage 1, Lottery!.
Voor de 1972-73 "Emmy for Director of a Drama Series for a Single Program" werd hij genomineerd voor de The Waltons episode "The Love Story".

Lee Philips als George in "Double Trouble" (1969) een aflevering van "The Ghost & Mrs. Muir".In eigen regie deed Lee Philips een cameo als dominee in "Shivaree", uit de reeks "the Waltons" (1975).
Boven links: Lee Philips als George in "Double Trouble" (1969) een aflevering van The Ghost & Mrs. Muir.

Boven rechts: In eigen regie deed Lee Philips een cameo als dominee in "Shivaree", uit de reeks the Waltons (1975).

 
Op 31 december 1980 maakte een scheiding een eind aan  het 24 jarige huwelijk van Lee en Barbara.

Philips regisseerde ook enkele dozijnen televisiefilms en miniseries zoals Sidney Sheldon's Windmills of the Gods in 1988 en James A. Michener's Space in 1985. Onder zijn voor TV gemaakte films waren Silent Movie, Barnum, American Geisha, Samson and Delilah, Mae West, Wanted: The Sundance Woman en Louis Armstrong--Chicago Style.
Meer recentelijk regisseerde hij ook Dick Van Dyke in meerdere episodes van Diagnosis: Murder
(1995).

Op 3 maart 1999, net na het vieren van zijn 72ste verjaardag, overleed Philips in zijn huis in Brentwood aan complicaties van Progessieve supranucleair parese (PSP), in de volksmond hersenverlamming genaamd. 
 
Notities:

Alle vermelde data voor films zijn voor de officiële release in de VS.
Alle vermelde data voor TV programma's zijn die van eerste uitzending.
Alle vermelde data voor (radio)toneelstukken zijn voor de periode waarin de acteur erbij betrokken was.

De feiten in het rood moeten nog bevestigd worden.

 
Klik op Uncle Sam als je denkt ons te kunnen helpen...!  Klik als je denkt ons te kunnen helpen...!
Andere referenties
(1) Wikipedia
(2) IMDb
(3) IBDB
(4) Radiogoldindex
(5) IOBDB

Bijkomende video & audio bronnen
(1) 'The Twilight Zone: “Queen of the Nile”
(2) 12 Angry Men - Original Live TV Version 1954 (Full version)
(3) The Ghost & Mrs Muir - Season2_04 - Double Trouble


Dit profiel van de acteur hierboven maakt deel uit van Ellery Queen a website on deduction. Deze acteur speelde de rol van Ellery Queen in een televisiereeks uit 1958.
Vele van de profielen op deze site zijn samengesteld na zeer nauwgezet onderzoek van diverse bronnen. "Please quote and cite ethically!"


Pagina aangemaakt 1 juli 2017
Laatste update 5 november 2022

t e r u g   n a a r    L i j s t   v a n   V e r d a c h t e n


 
Inleiding | Plattegrond | Q.B.I. | Liist Verdachten | Wie?  | Q.E.D. | Moord en scene | Nieuw | Auteursrecht
Copyright © MCMXCIX-MMXXIV   Ellery Queen, een website rond deductie. Alle rechten voorbehouden.