Klik op de foto om terug te gaan...

Speelde in een EQ speelfilm Wade Boteler (3 oktober 1888 - 7 mei 1943) 
Lengte: 1,83 m (6')
Gewicht: 84 kg
Ogen: blauw
Haar: rood

Huwelijk
:
(1) Ellen Evelyn James (4 jan 1915 - 7 mei 1943,
      zijn dood)
      Kinderen:
      Louis Lanham Loftus  (geb. 19 aug 1917),
      Douglas MacLean  (geb. 28 jun 1920),
      James Clarke (geb. 8 jul 1921),
      Elizabeth (J.) Edith (geb. 27 sep 1923).

Vrijmetselaar, Republikein, Christelijk wetenschapper
Wade Boteler in 1921
Boven rechts: Wade Boteler in 1921 

Wade Boteler werd als zoon van Richard Louis (M.D.) en Ella Conway geboren op 3 oktober 1888 in Santa Ana, Californië, V.S. niet lang nadat zijn familie vanuit Missouri verhuisde. Wade's vader was een soldaat in de 4de Missouri Cavalry (Confederate States of America) tijdens de Amerikaanse burgeroorlog.

Hij liep school in Zuid Californië. Hij wou aanvankelijk medicijnen studeren een ambitie die hij verliet voor de olie-industrie, waar hij zich vier jaar op toelegde. Volgens de census uit 1910 was de jonge Boteler tewerkgesteld als “gereedschapsman” in de Californische olievelden, maar verhuisde al snel naar de Oostkust. De ondernemende jonge man besloot in New York muziek te studeren. Na amper een jaar in die richting gaf hij toe aan de "verleiding" ban het toneel en "brak door" in het beroep via de stock route. Zo ging drie jaren voorbij bij diverse theatergezelschappen, gevolgd door een seizoen bij Charles Frohman.

Studeerde af aan het American Academy of Dramatic Arts, NYC in 1913. Tijdens die opleiding studeerde hij toneelanalyse and podiummechanica, hij voerde drie seizoenen lang de regie in modern drama.  Speelde in de Liberty Stock Co., Pittsfield, Mass., gedurende de zomerseizoenen van 1912-13. Hij was ook op Broadway te zien in een toneelstuk genaamd The Silent Voice (1914-15).

Ellen Evelyn James uit San Antonio, Texas (geb. 1891) was in 1913 een student beeldhouwkunst in het Art Students league in New York city voorbestemd om zeer gegeerd te worden. Meer zelfs het bezit van haar afbeelding was de ambitie van vele miljoenen mensen. Waarom? Omdat Kenyon Cox de beeltenis van Miss James had gebruikt als model van de figuur en hoofd van "Overvloed," een godin die te zien was op één van de nieuwe $100 biljetten (afbeelding hieronder).

Ellen Evelyn James uit San Antonio, Texas (geb. 1891) was in 1913 een student beeldhouwkunst in het Art Students league in New York city voorbestemd om zeer gegeerd te worden. Meer zelfs het bezit van haar afbeelding was de ambitie van vele miljoenen mensen. Waarom? Omdat Kenyon Cox de beeltenis van Miss James had gebruikt als model van de figuur en hoofd van "Overvloed," een godin die te zien was op één van de nieuwe $100 biljetten.
Een jonge Ellen Evelyn James poserend met de buste die ze van Wade Boteler maakte. (Foto met dank aan Patti Boteler)
Hierboven: Een jonge Ellen Evelyn James poserend met de buste die ze van Wade Boteler maakte. (Foto met dank aan Patti Boteler, alle rechten voorbehouden) 

Halverwege 1914 maakt Ellen een buste van één van haar kennissen Wade Boteler. Charles Dana Gibson verklaarde het een wonderlijk werk. Mr. Gibson, vriend van Boteler, zei dat de gelijkenis die van een foto evenaarde. Het model die de inspiratie was voor dit meesterwerk was toen reeds meer dan alleen maar een 'kennis'.
Het was gedurende hun studiejaren dat ze met elkaar in contact kwamen. Wade Boteler en zijn zus Virginia waren studenten in het kunstleven van New York, zijn zus studeerde stemcultuur. Miss Boteler en Miss James werden dichte vrienden en via zijn zus kwam Wade in contact met Ellen en een liefdesrelatie ontwikkelde zich. Alleen vrienden en familie wisten dan ook dat toen ze in de zomer van 1914 thuis was ze "verschrikkelijk" verliefd was. Ze huwden op 4 januari 1915 in New York.

Nadat hij afgestudeerd was, werd Wade assistent "director of instruction" in the American Academy of Dramatic Arts, (1914-16); en speelde hij in N. Y. City gedurende de winterseizoenen (1914-16); bij de Burns Stock Co., Colorado Springs (1916). Tegen 1917 was hij terug in Texas, waar zijn eerste zoon Lanham Loftus werd geboren.

Toen nam Wade Boteler dienst. Hij werd aangesteld in Camp Travis en Kelly Field, Texas en kreeg de leiding over het amusement en de organisatie van toneelgroepen ter afleiding van de jongens aan het front. Wade had veel succes met zijn uitvinding voor één avond, een draagbaar podium op een legertruck. Hij gaf hiermee een eerste optreden eind september 1918 voor zowaar 3.000 man en dat op de laadvloer van een drie ton zware truck. In oktober 1918 had Wade de leiding over Fair Enough, een show met een cast van 200 soldaten, waaronder veel voormalige professionals, opgevoerd in het Liberty Theatre van het kamp in Camp Travis, om daarna naar San Antonio te gaan. Als dramaturg diende hij achttien maanden tot februari 1919, het moment waarop hij door het oorlogsdepartement van zijn dienst werd ontheven.

Charles Ray (rechts) in 'An Old Fashioned Boy' (1920) tegenover Wade Boteler (links).Bebe Daniels en Wade Boteler in "She Couldn't Help It" (1920)
Boven links:  Charles Ray (rechts) in
An Old Fashioned Boy (Paramount, 31 okt 1920) tegenover Wade Boteler (links).
Boven rechts:  Bebe Daniels en Wade Boteler in
She Couldn't Help It (Realart Pictures, Dec 1920). "Dramatische eer gaat naar Wade Boteler, die een uitstekende karakterschets neerzet van Tom Dorgan, de zakkenroller. Mr. Boteler's werk is strak en overtuigend, bezeten van opmerkelijke kracht en magnetische appeal." (Exhibitors Trade Review)
"Toen de oorlog voorbij was, trok ik naar Hollywood," zei Boteler. "Het leek erop dat de meeste spelers in Amerika hetzelfde deden en ons oordeel dat de toekomst van het beroep op de toen nog onbekende podia van de studio's lag, lijkt niet alleen gerechtvaardigd te zijn door onze eigen resultaten, maar ook door de recentere navolging van het beste talent van Europa. Er leken in Hollywood verschillende procedés te bestaan waarmee mijn tijdgenoten succes boekten. Maar voor mij was er maar één methode haalbaar - ik nam de beste opdracht die ik kon krijgen en maakte er het beste personage van dat ik kon maken. En dat is alles wat er ooit bij mijn filmwerk kwam kijken."

Op naar Californië waar vanaf 1919, de gezette Amerikaanse acteur zijn weg vond in de 'gesproken film'. Hij speelde vooreerst in verscheidene Mack Sennett komedies en in films als The Home Stretch (aka When Johnny comes Marching Home) (Thomas H. Ince Co., 24 april 1921); Blind hearts (Associated Producers Inc., 3 okt 1921); His Back Against the Wall, (Goldwyn, 21 mei 1922)

Maar Boteler beperkte zich niet alleen tot acteren maar hij schreef ook het verhaal/script voor verschillende films geproduceerd door Douglas MacLean productions en/of met de producer acteur zelf ook in de film: Never Say Die, (31 aug 1924); Introduce Me (15 maa 1925); Seven Keys to Baldpate (Paramount, 19 okt 1925); That's My Baby, (Paramount, 19 apr 1926); Hold That Lion! (4 sep 1926); Let it Rain (12 feb 1927); Soft Cushions (Paramount, 27 aug 1927); ...

Er wordt zelfs gemeld dat Boteler samen met Raymond Cannon, (met wie hij eerder het script schreef voor Introduce Me) aan een toneelstuk werkte dat in de late herfst van 1927 gepresenteerd zou worden. Na enkele seizoenen als schrijver, regisseur en acteur samengewerkt te hebben met Douglas MacLean, begon Wade in 1927 als freelance welke optredens opleverde in Warming Up (Paramount, 15 juli 1928), The Baby Cyclone (MGM, 27 september 1928) en Just Married (Paramount, 18 augustus 1928), alsook een hoofdrol met Grant Withers in Fanchon Royer's Life's Like That (juni 1928).
Wade Boteler (schrijver en acteur) en Douglas MacLean (L) in "That's My Baby" (1926).
Boven: Wade Boteler (schrijver en acteur) en Douglas MacLean (L) in That's My Baby (Paramount, 19 apr 1926).
"Let it Rain" (1927) was net zo plezierig om te zien als ook de lach van zijn ster, Douglas MacLean (R) en net zo lichtvoetig. Een zeer grappige Wade Boteler (die hier ook instond voor het script) stond Douglas bij in de 'strijd' tussen matrozen en marines.Lew Cody "wurgt" Wade Boteler in de komedie van A. Edward Sutherland "The Baby Cyclone" (1928), gebaseerd op het toneelstuk van George M. Cohan.
Boven links:
Let it Rain (12 feb 1927) was net zo plezierig om te zien als ook de lach van zijn ster, Douglas MacLean (R) en net zo lichtvoetig. Een zeer grappige Wade Boteler (die hier ook instond voor het script) stond Douglas bij in de 'strijd' tussen matrozen en marines.
Boven rechts: Lew Cody "wurgt" Wade Boteler in de komedie van A. Edward Sutherland
The Baby Cyclone (MGM, 27 sep 1928), gebaseerd op het toneelstuk van George M. Cohan.
En ze lachten en waren gelukkig, totaal onbewust van de dreiging in de achtergrond. Joe E. Brown en Laura Lee, acteurs in de First National-Vitaphone komedie, "Top Speed." (1930). Het gevaar werd voorzien door Wade Boteler.Wade Boteler (L) met Clara Bow in "Kick In" (1931)
Boven links: "En ze lachten en waren gelukkig, totaal onbewust van de dreiging in de achtergrond". Joe E. Brown en Laura Lee, acteurs in de First National-Vitaphone komedie, Top Speed (Warner Bros., 24 aug 1930). Het gevaar werd voorzien door Wade Boteler.
Boven rechts: Wade Boteler (L) met Clara Bow in Kick In (Paramount, 24 mei 1931).
Gezegend met een pitbullachtige verschijning was Boteler dan ook te zien in praktisch elke "B" western tussen 1930 en 1935, net zo frequent als een hardvochtige sheriff als in de rol van corrupte landeigenaar. Door zijn Iers accent was hij ook zeer gezocht voor politierollen of wat ruwe figuren met autoriteit.  Dus het was dus niet echt een verrassing toen hij de rol van Inspecteur Queen kreeg toebedeeld in de, makkelijk te vergeten, tweede Ellery Queen film The Mandarin Mystery (Republic, 23 dec 1936) tegenover Eddie Quillan (zie foto's hieronder)
Kay Hughes, Rita Le Roy, Eddie Quillan, en Wade Boteler in The Mandarin Mystery (1936)
Wade Boteler (L) en Eddie Quillan (R).Wade (R) speelde Inspecteur Queen in The Mandarin Mystery (1937), een makkelijk te vergeten film met Eddie Quillan (L) als Ellery Queen
Top en boven: Kay Hughes, Rita Le Roy, Eddie Quillan, en Wade Boteler in The Mandarin Mystery (Republic, 23 dec 1936). Wade speelde Inspecteur Queen in deze makkelijk te vergeten film met Eddie Quillan als Ellery Queen.
Hij maakt zijn eerste gesproken serie in 1938 met Universal’s  politiefilmserie Red Barry. Gebaseerd op Will Gould's stripverhaal, zagen we hier Buster Crabbe in de rol van de politiedetective (boven rechts). Boteler kreeg de rol van Inspecteur “Scotty” Scott, Barry’s baas die, in tegenstelling tot andere filmseries, niet gedoemd was achter een bureau te blijven zitten om de held bevelen te geven. Integendeel Boteler’s Scotty nam frequent deel aan vuurgevechten en achtervolgingen naast Crabbe’s Barry. Boteler had geen moeite om Scotty neer te zetten als een bekwame en zeer eenvoudige veteraan, en deed een uitstekende job met de vertolking van de meer menselijke trekjes van zijn rol; hij was tezelfdertijd professioneel, minzaam en vaderlijk in zijn interacties met Crabbe.
Wade Boteler (L) en Edward G. Robinson (R) in "A Slight Case of Murder" (Warner Bros., 5 maa 1938).Wade Boteler (L) en Buster Crabbe in "Red Barry" (1938)
Boven links: Wade Boteler (L) en Edward G. Robinson (R) in A Slight Case of Murder (Warner Bros., 5 maa 1938).
Boven rechts: Wade Boteler (L) en Buster Crabbe in Red Barry (Universal, 18 okt 1938).

Buck Rogers (Universal, 11 apr 1939), een futuristische avonturenreeks waarin de hoofdrol opnieuw door Red Barry’s ster Buster Crabbe werd vertolkt, gaf Boteler een kleine maar belangrijke rol in het eerste hoofdstuk als Professor Morgan– een wetenschapper die, via de radio, de gevangen piloten Buck Rogers (Crabbe) en Buddy Wade (Jackie Moran) het gebruik van een gas dat schijndood induceert uitlegt en hiermee hun leven redt (onder links).

Buck Rogers (Universal, 1939), een futuristische avonturenreeks waarin de hoofdrol opnieuw door Red Barry’s ster Buster Crabbe werd vertolkt, gaf Boteler een kleine maar belangrijke rol in het eerste hoofdstuk als Professor Morgan– een wetenschapper die, via de radio, de gevangen piloten Buck Rogers (Crabbe) en Buddy Wade (Jackie Moran) het gebruik van een gas dat schijndood induceert uitlegt en hiermee hun leven redt.Wade Boteler als Michael Axford. Het was zelfs zo toen fans van de Green Hornet radio versie bij het Detroit station WXYZ een foto van Axford aanvroegen, het station een getekende foto van Boteler opstuurde, ondanks het feit dat Gil O'Shea de rol op radio speelde.
Boven links: Buck Rogers (Universal, 1939), een futuristische avonturenreeks waarin de hoofdrol opnieuw door Red Barry’s ster Buster Crabbe werd vertolkt, gaf Boteler een kleine maar belangrijke rol in het eerste hoofdstuk als Professor Morgan.
Boven rechts: Wade Boteler als Michael Axford in de serie uit 1940 The Green Hornet.

Zijn meest effectieve minzame "Ier" rol kreeg hij toen hij de rol van de snel tot conclusies komende agent Michael Axford in de serie uit 1940 The Green Hornet (boven rechts). Het was zelfs zo toen fans van de Green Hornet radio versie bij het Detroit station WXYZ een foto van Axford aanvroegen, het station een getekende foto van Boteler opstuurde, ondanks het feit dat Gil O'Shea de rol op radio speelde.

Ook in de overgang van jaren 30 naar 40 bleef Boteler een drukbezette acteur, door opnieuw diverse agenten te vertolken in vele misdaadfilms of mysteries voor Warners en Fox, en door sheriffs en legerofficiers te vertolken in verscheidene Republic B-Westerns. Hij was ook dikwijls aan de slag bij Universal.

In de spionagereeks gesitueerd in de vooroorlogse periode "Don Winslow of the Navy" (Universal, 1941) speelde Boteler een onderzoeker bij de zeemacht Mike Splendor. Boteler opgevoerd als één van de sidekicks van officier Winslow (Don Terry).Wade Boteler naast Marjorie Lord in "Timber" (1942)
Boven links: Boteler (tweede van links) In de spionagereeks gesitueerd in de vooroorlogse periode Don Winslow of the Navy (Universal, Chapter 4, 1942)
Boven rechts: Naast Marjorie Lord in Timber (Universal, 1 aug 1942).
In de spionagereeks gesitueerd in de vooroorlogse periode Don Winslow of the Navy (Universal, 6 jan 1942) speelde Boteler een onderzoeker bij de zeemacht Mike Splendor. Boteler opgevoerd als één van de sidekicks van officier Winslow (Don Terry), naast diens voornaamste steun en toeverlaat, luitenant Pennington (Walter Sande). Boteler maakte voor Splendor dan wel gebruik van zijn Iers accent, zijn karakter was duidelijk meer snugger dan de rol die hij bij de Hornet vertolkte; bovendien werd hij door het publiek ook als vermakelijk pittig en uitgesproken omschreven (afbeelding rechts).

Boteler’s laatste seriefilm was The Secret Code (Columbia, 4 sep 1942), een misdaadreeks gesitueerd in de oorlogsjaren met Paul Kelly als luitenant bij de politie in de hoofdrol. Die kreeg een oneervol ontslag om het hem mogelijk te maken een Nazi netwerk te infiltreren. Boteler speelde hier in steun de rol van de strenge politiechef Burns.

Wade Boteler overleed aan de gevolgen van een hartaanval op 7 mei 1943 in Hollywood, Los Angeles, Californië. Op dat ogenblik waren zijn drie zonen in militaire dienst. Omdat hij op dat ogenblik net meerdere films had afgewerkt bleef hij nog in de zalen te zien tot bijna een jaar na zijn overlijden. Zo komt het dat de laatste film waarin Wade Boteler te zien was, de bijna profetische genaamde, Warner Bros.' film The Last Ride (Warner Bros. 7 okt 1944) werd.

 
Notities:

Alle vermelde data voor films zijn voor de eerste release in de VS.
Alle vermelde data voor TV programma's zijn die van eerste uitzending.
Alle vermelde data voor (radio)toneelstukken zijn voor de periode waarin de acteur erbij betrokken was.

De feiten in het rood moeten nog bevestigd worden.

 
Klik op Uncle Sam als je denkt ons te kunnen helpen...!  Klik als je denkt ons te kunnen helpen...!
Andere referenties
(1) Wikipedia
(2) IMDb
(3) IBDB
(4) Wade Boteler part of 'The Files of Jerry Blake'
(5) Patti Boteler


Bijkomende video & audio bronnen

(1) Red Barry Clip Youtube
(2)
The Green Hornet Strikes Again Hoofdstuk 10 Blazing Fury

 
Dit profiel van de acteur hierboven maakt deel uit van Ellery Queen a website on deduction. Deze acteur speelde de rol van Inspecteur Queen in de eerste Ellery Queen film.
Vele van de profielen op deze site zijn samengesteld na zeer nauwgezet onderzoek van diverse bronnen. "Please quote and cite ethically!"


Pagina aangemaakt 1 november 2017
Laatste update 28 juli 2024

t e r u g   n a a r    L i j s t   v a n   V e r d a c h t e n


 
Inleiding | Plattegrond | Q.B.I. | Liist Verdachten | Wie?  | Q.E.D. | Moord en scene | Nieuw | Auteursrecht
Copyright © MCMXCIX-MMXXIV   Ellery Queen, een website rond deductie. Alle rechten voorbehouden.