De moordenaar moet wel een bijzonder vreemde inval hebben gehad, toen hij niet alleen alles in de kamer ondersteboven en achterstevoren zette, maar zelfs de moeite nam het slachtoffer zijn kleren achterstevoren aan te trekken. Het leek volslagen krankzinnig, maar bij nader toezien moest EQ toegeven dat er een systeem in de krankzinnigheid stak. Het was allemaal welbewust gedaan en Ellery vermoedde dat de reden school in het feit dat de moordenaar de aandacht wilde afleiden van een detail dat, als het ontdekt werd, de oplossing onder handbereik zou brengen. Even raadselachtig was dat niemand de moordenaar gezien had. Hij moest uit het niets te voorschijn zijn gekomen en ook weer daarin zijn verdwenen. En trouwens, wie was het slachtoffer, en waarom was hij vermoord? Queen junior noch zijn vader hadden ooit zo'n merkwaardige misdaad moeten oplossen. En als je bovendien verzeild geraakt te midden van een zo vreemd stelletje mensen als de familie Kirk en hun kennissen, die allemaal iets te verbergen leken hebben, dan had je al je, hoewel niet geringe, scherpzinnigheid en opmerkzaamheid nodig om enig aanknopingspunt te vinden. Dat Queen junior daarin tegen de verwachting van senior slaagt, staat natuurlijk bij voorbaat vast, maar de manier waarop is zo verrassend en spitsvondig, dat de lezer tot de laatste bladzijde ademloos gespannen blijft.

Er waren verschillende vreemde dingen aan de hand met de dikke man. Niemand had hem de weelderige suite zien binnengaan en niemand wist zijn naam. Op de één of andere manier werd zijn kledij hem achterstevoren aangedaan en alle meubels in de kamer omgekeerd. De kamer waarin hij werd teruggevonden was van binnenuit gesloten en buiten hemzelf bevond zich niemand in de kamer. het was een zaak zoals Ellery Queen er nog geen had gezien - op twee zaken na. De man was dood en het was opnieuw zijn verbazingwekkende taak de moordenaar op te sporen.

De verpleegster heet Diversey ; mogelijks een hommage aan MacKinlay Kantor's eerste boek, Diversey (1928). Hammett wordt ook bij naam vernoemd in dit boek. De verdachten genaamd Macgowan (met kleine g) kunnen een referentie zijn naar  Kenneth Macgowan (net als in The Origin of Evil), die de anthologie Sleuths (1931) samenstelde.

Anthony Boucher's Nine Times Nine, permitteert zich in "de meest eervolle betrachting voor een karakter uit een boek": hoofdstuk veertien bevat een uitgebreid exposé over het boek's gesloten kamer probleem in termen met verwijzingen naar fictie, en specifiek naar Carr's beroemde analyse namelijk "The Locked-Room Lecture" in The Hollow Man (aka The Three Coffins). Waarmee Tony meer dan kleur bekent, bij nader toezien os de volledige onmogelijke misdaadtruck van Nine Times Nine een uitgekookte versmelting van (a) een podium onderdeel van The Hollow Man zelf en (b) een sporadische vermelding in het boek over Ellery Queen's Chinese Orange Mystery: "Ellery Queen ons nog een andere methode toonde [van het bewerken van schroeven], bestaande uit het gebruik maken van de dode zelf -- maar een overmoedig citaat hiervan zou, indien buiten zijn context geplaatst, zo bevreemdend klinken dat ze zelf het briljante heerschap oneer zou aandoen".

Boven: Verscheen in diverse Nederlandse kranten in de vorm van een feuilleton onder de naam "De Chineesche Postzegel"  (1936) en "De vermoorde zendeling" (1936)