  e Nieuwe Avonturen van
Ellery Queen (1940)
 Het eerste wat verdwijnt is een waardeloze deurknop. Daarna in een oogwenk verdwijnt zijn oude en vooral rijke eigenaar. Voor de grootse finale verschijnen ze beide opnieuw -- beide zo dood als de ander. Tot slot het pièce de résistance. Dit keer verdwijnt een volledig huis, een echte solide huis waar Ellery Queen de dag voordien nog in had verbleven...van de aardbodem geveegd. In zijn plaats verscheen een van de meest ongelofelijke conundrums ooit voor een meesterspeurder klaargezet. |
|
| Alle titels begonnen origineel met "Het avontuur van ..." De kortverhalen verschenen allen in andere tijdschriften zoals tussen haakjes aangegeven. "Het avontuur van de jacht op het parelsnoer' werd herdrukt in de eerste uitgave van Ellery Queen's Mystery Magazine. Diegene die voortkomen uit de Blue Book reeks werden ook aangeduid met de "sports detective series" en komen jammer genoeg niet in de Nederlandstalige vertalingen voor. |
|
"Bevat de korte roman "The Lamp of God", een van de beste verhalen
tot nu toe van deze eersteklas thriller. "
--
The California Eagle "The Lamp of God", een korte roman waarvan ik zeker weet dat die voor een film zal worden gekocht. Het is gewoon iets om "The Ghost Breakers" op te volgen en uitstekende rollen te bieden voor Paulette Goddard en Bob Hope. Ellery Queen kan zeker schrijven en spanning opbouwen. Ik zou geen enkele van zijn hersenspinsels willen missen." -- Dorothy Quick, The East Hampton Star "Mr. Queen ontloopt zijn taak nooit; hij verzint en werkt zijn complotten uit met schijnbaar plezier; dit boek is een schatkamer voor de liefhebbers van het bizarre. " -- The New York Sun |
    |
| Boven links naar
rechts: zowel stof- als harde kaft voor Stokes, Grosset & Dunlap-uitgaves;
stof & harde kaft Blakiston/Triangle uitgave (1941). Onderaan links naar rechts: stof & 2 harde kaft variaties voor Blakiston/Triangle uitgave (1944); stof & harde kaft Tower-uitgave. (Klik op de kaften om de verschillen te zien)* |
|
Brooklyn Eagle, 23 januari 1940 "Maar huizen lopen niet. Alle negen verhalen zijn door Ellery Queen in "The New Adventures of Ellery Queen" (Stokes, $2.00) gestoken. Het zijn een korte roman en acht korte verhalen - vier van de laatstgenoemde sportmysteries. En samen worden ze getint door de stevige, verbijsterende Ellery Queen-touch, hoewel ze af en toe overdreven zijn. De novelle, "The Lamp of God", levert de meest ontroerende scènes. Hierin wordt Queen gevraagd om te verklaren waarom een huis in de nacht is verdwenen en hoe deze duivelse woonplaats terug op zijn grondvesten te krijgen. Queen piekert ook over verborgen goud, een moord en een zenuwinzinking. De andere verhalen brengen een schattenjacht, een holle draak, een huis van zwartheid en een bloedend stukje portret naar voren. Er is evenveel vrolijkheid als grimmige bezorgdheid." |
|
De Holle Draak De Lamp van God |
 Boven: "De Lamp van God" als krantenfeuilleton onder de titel "Het Verdwenen Huis" in De Waarheid (feb 1947). De krant publiceerde datzelfde jaar tevens "Het raadsel van de Japanse Draak" (feb 1947), "Het gestolen paarlencollier" (maa 1947) en "Mimi Gramatons geheim" (maa 1947). |
| De Lamp van God was het licht wat Ellery Queen de aanwijzing gaf om één van zijn vreemdste zaken op te lossen -- de zaak van het verdwijnende huis waarin een fortuin aan goud, en met een moordplan dat bijna de grenzen van het bevattelijke overschreed. "De Lamp van God" (1935) is een verhaal gebaseerd op de onmogelijke misdaad waarin een volledig huis verdwijnt... een typische EQ truck, gezien zijn gebruik van de zeer excentrieke Howard Hughes types is dit meer genietbaar als kortverhaal dan als volledige roman. Het heeft wel de eigenschappen van echte verbeelding, zeker waar je met de onmogelijkheid omgaat. De eerste helft van de Lamp is een volbloed Gotisch verhaal, met trekken die herinneren aan Collins' The Woman in White. De sinistere dikke dokter uit het verhaal roept herinneringen op aan Collins' Graaf Fosco. Hij schept de volledige atmosfeer van horror op een climax eindigend met Ellery's speculaties voor een sciencefictionachtige uitleg van de misdaad. Het verhaal vertoont ook gelijkenissen met Het X-mysterie (1932). Beide hebben een lange complexe historie te vertellen waarin de slechteriken zeer uitvoerige misdaden begaan. Geen van beide is zeer waarschijnlijk. Allebei hebben dezelfde sinistere atmosfeer. Op verscheidene manieren lijkt het op "De Vrouw met de Baard" (1934), waarin zeer ingewikkelde familierelaties samenlopen met de duistere gebeurtenissen in een geïsoleerd huis. |
|
Het Huis der Duisternis De Jacht op het Parelsnoer |
|
"Het Huis der Duisternis" (1935) en "De Jacht op het Parelsnoer" (1935) tonen nog maar eens EQ's kunde met uitgebreide, surrealistische achtergronden voor zijn fictie. Beide zijn tevens goede mysteries, niet zozeer op gebied van realisme maar zeker op gebied van verbeeldingskracht. Het landgoed van de op rust gestelde generaal in "De Jacht op het Parelsnoer" herinnert aan dat van de op rust gestelde acteur Drury Lane in Het X-mysterie (1932). |
 Boven: "Iemand heeft mijn ketting gestolen," zei ze heftig. "Meneer Queen, u moet het terugkrijgen. U moet, hoort u me?" In The Strand Magazine (9/1934) verscheen Ellery Queen's "Treasure Hunt", geïllustreerd door R.M. Chandler. |
 Boven: De uitgave van 6 okt 1943 van het populaire Argentijnse magazine Leoplan bracht onder andere "La Casa Del Tesoro", de vertaling van Ellery Queen's kortverhaal "The Treasure Hunt". Gespreid over twee pagina's was het verhaal ook voorzien van een tekening van Cristobal Arteche. |
 Boven: Toen "The Adventure of the Treasure Hunt" werd gepubliceerd in het septembernummer 1952 van Clubman magazine was het voorzien van deze illustratie. “Het zag eruit als een onschuldig gezelschapsspel - maar het was bedacht om Ellery Queen naar de schuldige persoon te leiden.” |
| De door kubisten geïnspireerde designer van het "Het Huis der Duisternis" is een Fransman en herinnert aan de gelijkgeaarde Franse designer van de Art Deco meubels Het Lippenstiftmysterie (1930). Nog een vermeldenswaardig feit uit de vroege EQ verhalen is de aanwezigheid va zwarten onder de verdachten. EQ probeert hen duidelijk op een niet-stereotiepe manier weer te geven. Ze zijn nog het meest aanwezig in "Het Huis der Duisternis". |
|
Het bloedend portret EQ is de gast van kunstschilder Mark Gramaton en zijn beeldschone vrouw Mimi. Mark is in het bezit van een merkwaardig schilderij van een van zijn voorvaderen, waarvan het verhaal luidt dat het portret gaat bloeden wanneer een vrouw van en Gramaton aanknoopt met een ander. EQ gelooft er natuurlijk niets van, maar komt toch voor verrassingen te staan. |
|
"Het Bloedend Portret" (1937), heeft een goede atmosfeer in de eerste helft
van het verhaal maar er komt eigenlijk nooit een echt mysterie uit. Na het schrijven van 14 kortverhalen, waaronder een novelle, over een periode van drie jaren van 1933-1935, gaf EQ deze vorm wat op in de drie daaropvolgende, hij gaf maar twee middelmatige kortverhalen uit in 1936-1938. In 1939 EQ kwam de terugkeer naar het kortverhaal met een serie van vier kortverhalen elk met een sportachtergrond. In elke verhaal treedt ene Paula Paris op, waarop EQ verliefd werd in The Four of Hearts (1938). Een interessant figuur dat echter nooit meer voorkwam in zijn werken. De eerste drie verhalen zijn zeer goed geschreven en zelfs het zwakkere laatste verhaal "The Trojan Horse" is een aardige poging tot een amusementsmysterie; net als "De Jacht op het Parelsnoer" bestaat het uit één lange zoektocht naar een set gestolen juwelen. "Man Bites Dog" heeft een zekere affiniteit met de minimalistische vergiftigingsverhalen waarover EQ in die jaren essays schreef, net als in Hartenvier en De Verliefde Detective (1942). "Long Shot" keert terug naar de omgeving van De Moordenaar schoot met Scherp (1933), met een verhaal die Westernfiguren combineerde met paarden en geweren, dezelfde elementen van het vroegere boek. De eerste opdracht die Ellery Queen in Hollywood voor de voeten geworpen kreeg was het schrijven van een screenplay rond een paardenrace. Het is dit verhaal dat zijn weg vond als "Long Shot". Het is mogelijk ook de basis voor het script van een TV-episode van The Adventures of Ellery Queen (Episode 54) uit 1951. "Man Bites Dog" (1939), "Long Shot" (1939), "Mind Over Matter" (1939) "The Trojan Horse" (1939) zijn niet opgenomen in de Nederlandstalige vertalingen en daarmee komt de inhoud van De Nieuwe Avonturen van EQ eigenlijk overeen met de eerste versie van het boek die de titel Lamp of God meekreeg. |
      |
|
In How to Read a Short Story stelt Marjorie L. Burns dat een verhaal vier elementen moet bezitten. Allereerst wordt door de auteur een situatie beschreven waarin zich zijn hoofdpersonages bevinden. Het probleem of het conflict wordt dan ofwel door de verteller of door de actie naar voren geschoven. Ten tweede, spuiten de gebeurtenissen en acties voort uit het conflict indien dit conflict tenminste bij aanvang volledig werd vrijgegeven. Indien het conflict niet onmiddellijk werd uit de doeken gedaan omdat de auteur met de actie in plaats met de vertellijn aanving, moet de lezer het conflict zelf ontdekken door zorgvuldig lezen en observeren wat de figuren zeggen en doen. Dit gedeelte van het verhaal wordt omschreven als "de actie optillen". De lezers identificeren twee tegenovergestelde krachten in het verhaal, misschien twee figuren, een figuur en een natuurkracht (storm), of een figuur en een probleem dat zich stelt. Het derde deel is het keerpunt of climax waar de actie ten top wordt gedreven en één van de twee krachten wint en de andere verliest. In detectiveverhalen wordt hier de misdaad opgelost. Ten vierde toont de auteur de resultaten van wat er ook werd beslist of onthuld in het climax. De oplossing in mysteries is dan de oplossing tot de misdaad zijn zoals de detective deze bepaald. "Man Bites Dog" is een goed voorbeeld van een verhaal dat in zijn geheel afhankelijk is van het plot en kan geclassificeerd worden als de Amerikaanse versie van het formele detectiveverhaal. Het is gesitueerd tijdens de zevende wedstrijd van de "World Series" tussen de New York Yankees en de New York Giants. Onder de figuren natuurlijk EQ, met zijn afspraakje, de roddelcolumniste Paula Paris, Inspecteur Queen en Sergeant Velie op een eigen plaats achter de Yankeespelers. Onder hen nog enkele plaatsen bezet door enerzijds Big Bill Tree, ex-pitcher met Lotus Verne, een welgevormde filmster en anderzijds van Big Bill’s vervreemde echtgenote Judy Starr, Broadway beroemdheid en haar begeleider "zing-en-dans-man" Jimmy Connor. Het verhaal focust zich op het introduceren van deze figuren en de spanning die heerst tussen beide koppels, die door Ellery Queen nauwgezet in het oog worden gehouden. Om de "actie op te tillen", werden alle randverhalen van de diverse figuren onderzocht. Uitgeverij Pocket Books reikte als prijzen zgn. Gertrudes (kleine metalen kangoeroes) uit aan die auteurs wiens boek meer dan een miljoen stuks had verkocht! In januari 1946 kregen Ellery Queen "Heren Dannay en Lee" voor New Adventures of Ellery Queen zo'n award op een feest in de Rainbow Room NY. |
       |
|
Hierboven onderste rij midden: Golden Age Locked Room Mysteries,
bevat kortverhaal "The House of Haunts" van Ellery Queen -
Otto Penzler Presents American Mystery Classics, hardback & paperback cover,
5 juli 2022. Hierboven onderste rij rechts: Golden Age Whodunits, bevat kortverhaal "Man Bites Dog" van Ellery Queen - Otto Penzler Presents American Mystery Classics, hardback & paperback cover, 2 juni 2024. |
|
Daily Telegraph, Sydney - 20 april 1940
"Mystery of the Week: The House that Disappeared" door Dr.
Watson Jun. "Hier is Ellery Queen weer - glad, onderhoudend, en oneerlijk als altijd - in de war gebracht door de verdwijning van een huis. Het huis is een sinister herenhuis van grijze steen, drie verdiepingen, 75 jaar oud, volgestouwd met meubilair en rijkelijk versierd met waterspuwers. Het staat recht tegenover een ander oud koloniaal huis in een bijna ontoegankelijke wildernis van Long Island. Er is geen andere bewoning in de wijde omtrek. Ellery Queen arriveert bij de twee huizen in een sneeuwstorm, vergezeld van een lang verloren erfgename, een kwaadaardige dikke octopus van een dokter en een serieuze advocaat, om te ontdekken dat de vader van de erfgename is vermoord - vermoedelijk door de kwaadaardige dokter, zijn halfbroer. De dode man woonde al jaren in het grijze oude herenhuis, bekend als het Zwarte Huis. De boze dokter, met een vrouw, een idiote halfzuster en een enorme mannelijke bediende wonen ertegenover in het Witte Huis. Ellery Queen inspecteert de stevige muren en het meubilair van het verlaten Zwarte Huis en gaat dan bedenkelijk naar bed in het Witte Huis. Als hij de volgende ochtend wakker wordt, is het Zwarte Huis volledig verdwenen. Waar het Zwarte Huis 75 jaar lang had gestaan, strekt zich een brede, besneeuwde vlakte uit. Er is zelfs niet het minste spoor van funderingen. OPLOSSING STORT IN Dat is een buitengewoon interessant probleem. Het deed me denken aan Conan Doyle's "Lost Special" (de trein die verdween), en Dorothy Sayers' "Haunted Policeman" (het Londense terras-appartement dat verdween). Helaas maar onvermijdelijk stort Ellery Queen's oplossing ineen met een doffe, ziekmakende plof, tot ongenoegen van de woedende en ontmoedigende verwachtingsvolle student. Ellery Queen struikelt immers meestal over zijn oplossingen. Hij heeft een weelderige fantasie, een vlotte stijl en een gedurfde originaliteit, maar meestal ontsnapt hij aan zijn ingenieuze problemen alleen door fantastisch absurde situaties te bedenken. Zijn zwakte wordt sierlijker verhuld in de korte verhalen die volgen op "De lamp van God". Er is een ontroerend gifverhaal, "Man bijt hond," dat aantoont dat zelfs een hardvochtige Noo Yark flattie sentimenteel genoeg kan zijn om een misdaad te verzwijgen als de publiciteit het grote honkbalspel kan schaden. Ook de moord in het lunapark ("The House of Darkness") en het mysterie van het historische portret dat echt bloed liet druipen als de vrouw des huizes haar man ontrouw was ("The Bleeding Portrait") bevielen me. Ik ben ook blij dat ik enkele interessante nieuwe biografische gegevens over Ellery Queen kan optekenen. Hij houdt niet van drinken voor het slapengaan, hij heeft een hekel aan curry-eten en hij vertoont onvermoede religieuze vurigheid. Ik vrees bovendien dat, net als bij Sexton Blake en Mlle. Yvonne en Perry Mason en Delia Street, nu ook de slechtst mogelijke verhouding zal worden geïntialiseerd op Ellery Queen's associatie met de aantrekkelijke Paula Paris." |
|
The New Adventures
of Ellery Queen Vertalingen:
|
 Andere artikels over dit boek (1) Reading Ellery Queen - The House of Darkness Jon Mathewson (2) Reading Ellery Queen - The Treasure Hunt Jon Mathewson (3) Reading Ellery Queen - The Lamp of God Jon Mathewson (4) Reading Ellery Queen - The Hollow Dragon Jon Mathewson (5) Reading Ellery Queen - The Bleeding Portrait Jon Mathewson (6) Reading Ellery Queen - Man Bites Dog Jon Mathewson (7) Reading Ellery Queen - The Long Shot Jon Mathewson (8) Reading Ellery Queen - Mind over Matter Jon Mathewson (9) Reading Ellery Queen - Trojan Horse Jon Mathewson (10) Reading Ellery Queen - The Teakwood Case Jon Mathewson (11) My Reader's Block Bev Hankins (April 15. 2011) |
| * Geïnteresseerde lezers moeten weten dat de icoontjes/kaften die op deze site worden toegevoegd vaak lange uitgebreide informatie hebben, die niet noodzakelijk in de tekst zelf wordt herhaald. Die informatie kwam ooit standaard als pop-up te voorschijn door met de muis de foto aan te wijzen. Firefox gebruikers kunnen deze handigheid activeren via een add-on genaamd "Popup ALT Attribute". Na installatie resulteert het aanwijzen van de iconen of kaften in een pop-up met extra of verduidelijkende informatie over de afbeelding. |
 Copyright © MCMXCIX-MMXXIV Ellery Queen, een website rond deductie. Alle rechten voorbehouden. |
