Lawrence Dobkin werd op 16 september 1919 geboren in New York City als kind van immigranten. Vader Samuel Dobkin kwam uit Rusland (1905 uit Yekaterinoslav, huidig Oekraïne) eerst nog kleermaker later restauranthouder en moeder Frieda Feder (Freda, Fredia) was afkomstig van Oostenrijk (1906).

Hij begon er als kind (1931) reeds met acteren op het podium en gedurende zijn tienertijd in off-Broadway producties.

Larry gaf grif toe dat hij het theatervirus te pakken kreeg toen hij met zijn toneelvereniging op de high school meespeelde in George Kelly's The Show Off. Hij studeerde er af op 15 jarige leeftijd (1934) en trok vervolgens naar het City College New York.

Hij hoorde van het bestaan af van de Drama School gedurende zijn Broadway debuut, waar hij aanvankelijk een kleine rol had het anti-Nazidrama Blood on the Moon (1934-36) van George Sklar maar gevraagd werd de hoofdrol van Alexander Scourby over te nemen. Zijn regisseur zei hem "'Ga naar mijn school. Het is de beste school die ik ken in dat veld. Op de Yale Universiteit. Het is de Graduate School of Drama. Ik kijk of ik je er in krijg. Je zult er een betere opleiding krijgen."  Uiteindelijk liep, de nog te jonge Dobkin toch school in de Yale Drama School waar hij kamergenoot was voor een andere toekomstige regisseur, Richard Fleischer. Daar maakt hij deel uit van de befaamde Baker 47 Workshop aan Yale University en trok hij voor het eerst de aandacht van het publiek met de revival van Maltz en Sklar's Merry-Go-Round. Op Yale was hij ook te zien in New Haven in de toneelstukken Keepers of the House (1940) en The King of Nowhere (1942). Hij onderscheidde zich als de jongste acteur ooit die de titelrol speelde in een onversneden versie van Hamlet en in zijn laatste academische jaar brak hij nog een precedent door zijn masterscriptie te ontvangen voor zijn productie van Letters to Lucerne.

Dobkin was sinds zijn achttiende kaal. Hij had "vijf hoofden", het kale plus vier andere, afhankelijk van welke van de vier haarstukken hij opzette.

Na zijn afstuderen betaalde de school hem om terug te komen tijdens hun eerste zomersessie om te acteren, omdat ze geen acteurs hadden. Charlie Raviner had een toneelstuk geschreven waarin Shakespeare weer tot leven komt. Ze huurden me in om het stuk te repeteren en op te voeren. Ik was al vrij bekend en was al door topagent Jane Broder getekend voordat ik naar Yale ging, dankzij mijn werk bij Six and Company en Blood on the Moon.

Omdat ik echt geld moest gaan verdienen, vroeg ik Jane werk. Ze bood twee opties aan: een kleine rol in een nieuw stuk van Philip Barry of auditie doen als understudy voor Paul Lucas voor de tournee in 1942** van Lillian Hellman's Watch on the Rhine. Ik las het stuk van Philip Barry en zei: "Ik geef het geen twintig minuten." Ze vond me eigenwijs, maar ik hield vol: "Ik weet hoe ik een stuk moet lezen, Jane." Het stuk Liberty Jones sloot na enkele tientallen voorstellingen. Dus ging hij met Watch on the Rhine op tournee en verdiende zeven maanden lang geld—meer geld met het werk als deel van de crew dan als acteur. "Ik heb de toneelset ongeveer drie maanden lang opgezet en afgebroken tijdens de reeks eenmalige voorstellingen."

Daarna begon hij in New York en New Haven met wat radiowerk bij het Yankee Netwerk om zijn studies te betalen. Hij vertolkte een slechte kleine jongen in de WOR serie The Ebony Elephant. Voor WOII verscheen hij op de regionale series van het Yankee Netwerk en in New York-gebaseerde series als Superman.

In de jaren 40 was Lawrence Dobkin betrokken bij menig radio shows. Hij bleek uiteindelijk deel uit te maken van die selecte stal van meer dan behoorlijk competente acteurs zowel in in hoofd - als bijrollen voor OTR, op wie regisseurs een beroep konden doen zonder rekening te moeten houden met de rol. Natuurlijk moest hij ook opdraven in een soap. Elke radio acteur die naam waardig was minstens in één soap te gast. Dobkin was in de cast van oervader en misschien zelfs meest populaire soap ooit One Man's Family (NBC-Radio, 1932-59) die een broeikast en stapsteen bleek te zijn voor menig beginnend acteur en actrice op weg naar het sterrendom. Honderden passeerden dan ook de revue in de "Barbour families" leven... en er was ook steeds ruimte voor meer.

Op 29 augustus. 1942 trouwde hij met Frances Hope Walker, het koppel kreeg een dochter Debra.

Hij ging in 1943 bij de luchtmacht en diende bij het Training Command en de radioproductie-eenheid. Wanneer in 1944 Glen Miller boven de Atlantische oceaan verdween kreeg zijn eenheid de opdracht om naar New York te gaan om in te springen. Ze werden Air Force radio propaganda eenheid nummer 2, gebaseerd op Number One Park Avenue, waar het grootste gevaar er in bestond niet van de barkruk te vallen. Hij gaf zich ook op voor dienst in Europa en trainde zelfs een eenheid voor een missie naar Frankrijk. Maar toen Radio Propaganda eenheid 1, in Santa Ana, zijn ster, Lee J. Cobb, verloor werd hij als vervanging aangeduid omdat zijn stem nu eenmaal zeer dicht bij die van Cobb lag. In afwachting van zijn ontslag uit militaire dienst in 1946, trad hij ook op bij verschillende burgerlijke radio reeksen die vanuit New York voortkwamen waaronder The Carrington Playhouse.

Dobkin begon zijn uitgebreide carrière in televisie in 1946, waarbij hij zowel werkte als acteur, verteller en regisseur. Hij speelde voor het eerst in een TV-film Laughter in Paris (WNBT New York, 17 februari 1946) en had een kleine rol in de educatieve TV-serie Your World (WNBT New York-NBC, 10 juni 1946).

In Bridgehampton regisseerde Lawrence Philadelphia Story (Hampton Playhouse, July 2. 1946).

Een druk jaar want ook in de film maakte hij voor het eerst (zonder schermvermelding) zijn opwachting The Best Years of Our Lives (RKO Radio Pictures, 21 nov 1946) speelde hij een klant met hoed in de bank.

In 1947 vervoegde hij de cast van The Saint (CBS West Coast, 9 juli 1947 - 30 juni 1948 en CBS, 6 nov 1949 - 20 mei 1951, min 23 x) over de lotgevallen van superspeurder Simon Templar. Vincent Price was toen de perfecte Simon; ze gaven hem een onuitputtelijke voorraad prachtige oneliners. Om zijn personage iemand te geven met wie hij oneliners kon uitwisselen, kreeg hij een semiregelmatige sidekick, Louie de taxichauffeur, gespeeld door Larry. Dobkin had de houding van een gewone man uit New York, wat heel goed afstak tegen Simon's upper-class gevoeligheid. Er waren in totaal, vijf radio "Saints"... met Barry Sullivan en Vincent Price (tot 20 mei 1951) wellicht de meest gekende. Toen hij nog de rol van Louie (1947-1952) speelde, werd hij ook gevraagd om in te vallen in de hoofdrol als Simon Templar om Tom Conway voor één episode te vervangen — hierbij werd Dobkin dus één van de weinige acteurs die Leslie Charteris' literaire creatie gestalte gaf.

In januari 1948 werd Dobkin vervangen door Howard Culver: "Toen ik als stem van Ellery Queen, werd vervangen gaf niemand me informatie. Ze zeiden gewoon dat ik de volgende week niet meer hoefde te komen. Ze gaven nooit een reden. Ik had de rol twee jaar lang gespeeld ..."

"Televisie stond op het punt om door te breken  en wij herhaalden alleen maar Fred Allen's uitspraak over TV, 'Het zal wel weggaan zolang je er maar niet naar kijkt.' Dat terwijl wij nog steeds 'live herhalingen' voor de Oostkust deden drie uur na de eerste show. Het netwerk vermeed het maken van een opname om redenen die alleen voor hen  duidelijk waren. Of nog correcter ze vermeden om de opnames ook echt te gebruiken. Daar kwam ik achter toen ik me eens oversliep en pas na de herhaling wakker werd. In paniek telefoneerde ik het station, om te horen te krijgen dat ze de opname hadden afgespeeld." (9)

Het vertolken van Ellery Queen op beide kusten hielp hem bij het verwerven van rollen bij de in Hollywood gebaseerde radio reeksen.

Dobkin was "Lt. Matthews" in een ander misdaaddrama The Adventures of Philip Marlowe (CBS, 3 okt 1948 - 18 aug 1951, min. 28 x). De hoofdrol werd gespeeld door de goede acteur Gerald Mohr die overnam van Van Heflin.

Hij maakte deel uit van de dramatische avonturen-anthologie Escape (CBS, 11 juli 1948 - 29 juni 1954, min 32 x) alsook van Suspense (CBS, 15 juli 1948 - 23 augustus 1959, min. 36 x). ***

In 1948 kwam NBC-Radio opzetten met iets wat nog nooit eerder was uitgeprobeerd. Het bood zijn luisteraars een bloemlezing drama's aan waaronder enkele grote werken in de fictieliteratuur die ook door scholen konden worden gesmaakt. Het kreeg de naam The NBC University Theater mee en bleef in de ether tot februari 1951. Dobkin maakt deel uit (NBC, 10 okt 1948 -  9dec 1950, min. 18 x) van een select gezelschap acteurs uit film waaronder ook Angela Lansbury, Herbert Marshall en David Niven, alsook de radiosterren Lou Merrill, Paul Frees, John Dehner en vele anderen.

Ter afwisseling was Dobkin ook de aankondiger/acteur voor de avonturenreeks Rocky Jordan (CBS-Radio, 1948-50) die het verhaal vertelt van een jonge Amerikaan die in Kairo een cafe uitbaat, hij wil niks liever dan in rust en vrede dit etablissement uitbaten maar geraakt zo betrokken bij andermans zaken dat hij detective wordt. Jack Moyles speelde de hoofdrol.

Dobkin was ook een lid van The Green Lama (CBS-Radio, 5 juni - 20 aug 1949) nog maar eens een avonturenreeks die een kort leven toebedeeld werd met Paul Frees als een Amerikaan die tien jaar in Tibet verbleef om een speciale krachten te ontwikkelen en bij zijn thuiskomst die krachten gebruikt om de misdaad te bestrijden.

In de detective series Yours Truly, Johnny Dollar (CBS, 7 aug 1949 - 13 nov 1960, min. 125 x) maakte Dobkin deel uit van de ondersteunende radiocast als "Pat McCracken" de man die Johnny zijn opdrachten geeft.

Dobkin zat in vele afleveringen van Romance (CBS, 1 aug 1950 - 18 sep 1954, min. 12 x) en charmante bloemlezing met een romantische inslag, prachtig geschreven, geregisseerd en geacteerd maar zonder zijn eigen niche in radio te vinden. Als resultaat hiervan was het slecht sporadisch te horen en bleef soms weken aan een stuk uit de ether, waarbij het onmogelijk was om het vast luisterpubliek uit te bouwen, die het zo verdiende.

Dobkin was "Dave de sergeant" in nog een "shortie", nl. het politiedrama The Man From Homicide (ABC-NBC, 16 sep 1950 - 17 sep 1951, min. 8 x) met Dan Duryea als agent "Lou Dana".

Vanaf zijn derde verschijning in de reeks werd Larry Dobkin één van de zes "Archies", de rechterhand van de grote detective in The New Adventures of Nero Wolfe (NBC-Radio, 20 okt 1950 - 22 dec 1950, min. 8 x) waarin de wonderlijke Sydney Greenstreet al grommend succesvol misdaden oplost en er nog in slaagde om thuis te dineren.

Hij zal worden onthouden voor zijn (niet vermelde) rol van de zachtzinnige en rustige Rabbi in het origineel en ontroerende Angels in the Outfield (MGM, 7 sep 1951) waarin ook Bing Crosby een cameo deed net als baseball legendes Ty Cobb en Joe DiMaggio.

Vermits hij niet de typische kenmerken had van de doorsnee Hollywood ster (kalend en niet bijzonder gespierd) werd hij in films meestal als slechterik uitgespeeld. Maar in de nu klassieke sci-fi thriller The Day the Earth Stood Still (20th Century-Fox, 18 sep 1951) speelde hij een psychiater die probeerde de waaroms en waarvoors van de buitenaardse bezoeker genaamd "Klaatu" te achterhalen.

Dan was er ook het misdaadverhaal The Judge (CBS-Radio, 5 juni 1952) gestalte gegeven door John Dehner en waarin Dobkin een politieluitenant speelde.

Larry Dobkin maakte een aantal optredens in Gunsmoke (CBS, 7 juni 1952 - 12 mrt 1961, min. 204 x) de zeer geliefde Western voorloper voor de televisieserie met dezelfde naam.

Rogers of the Gazette (CBS-Radio, CBS, 3 juli 1953 - 30 dec 1953, min. 4x) waarin ook Dobkin meedeed had als ster Will Rogers, Jr. as "Will Rogers", uitgever van een krant in een klein stadje in Georgia. Alhoewel de radioserie er nooit werd van beschuldigd zich te baseren op Rogers' brilliante podium stage ster/ filmster/ stripverhaal/ filosoof/ cowboy/ auteur/ columnist met de "ik heb nooit een man ontmoet had die hem tegenviel" vader was er toch een opmerkelijke gelijkenis tussen de twee op te merken.

Hij had een bijrol in Julius Caesar (MGM, 3 juni 1953) en was ook te zien in Cecil B. De Mille's epische The Ten Commandments (Paramount, 5 okt 1956) met Charlton Heston in de rol van Mozes.

Dobkin maakte ook zijn opwachting in diverse I Love Lucy shows  (CBS, 22 juni 1953 - 27 feb 1956, min. 3).

Naar verluidt beheerste Dobkin niet minder dan 25 verschillende dialecten. Dit talent hield hem bijna constant aan het werk. Onder de types die hij vertolkte zijn "algemeen Europees" (zo gelabeld zodat niemand zich beledigd zou voelen), Mexicanen, Italianen, Fransen, Duitsers, Russen, Indiërs en Joden.

In het televisieseizoen van 1957-1958 speelde hij een regisseur in de CBS sitcom Mr. Adams and Eve, met Howard Duff en Ida Lupino als (fictief) getrouwde acteurs wonend in Beverly Hills, Californië. In 1960, verscheen hij in de rol van Kurt Reynolds in "So Dim the Light" van de CBS anthologie serie, The DuPont Show met June Allyson.

 Hij trad op in een episode van de vroege gesyndiceerde series The Silent Service, gebaseerd op ware verhalen in de onderzeeër sectie van de Amerikaanse marine. In de aflevering "The Ordeal of the S 38" (Syndicated, 12 juli 1958) speelde hij de hoofdrol onder de naam Lawrence Bobdkin (sic) in de credits.

Dobkin speelde in het erg onderschatte Frontier Gentleman (CBS, 2 feb - 16 nov 1958, min. 18 x), het relaas van een Engelsman over leven en dood in "... de vroege jaren van "het Amerikaanse Westen.... " John Dehner schitterde in deze zowel goed geschreven als goed geacteerde serie die, jammer genoeg, in de ether verscheen gedurende de laatste jaren van de radio en de opkomst van televisie.

Hij was de 'levensechte' moordenaar "Dutch" Schultz in The Untouchables (ABC, Nov 19. 1959 - Oct 20. 1960, min.3) op TV.

Na bijna 18 jaar draaide Dobkins eerste huwelijk met Frances uit op een scheiding op 8 juni 1960. Op 24 juni 1961 trouwde hij met Joanna Barnes. Ze hadden elkaar ontmoet op de set van de Richard Diamond, Private Detective televisie show voor CBS. Dit was zeker zijn meest gepubliceerde huwelijk. Actrice Joanna Barnes was zeer uitgesproken, en in een krant uit 1963 werd gemeld dat Miss Barnes en haar man hun vrienden kozen uit de meer verfijnde persoonlijkheden van Hollywood in plaats van de glamourzoekers. "We blijven weg van mensen die bekrompen en saai zijn, of ze nu acteurs, loodgieters of dokters zijn," zei Joanna.

Het stel had ook een huis in Boston dat in 1634 was gebouwd en dat van Barney Oldfield was geweest. Het was enigszins Engels, had prachtige met de hand gesneden pilaren, en enkele antieke badkamers die moesten worden gesloopt, inclusief de leidingen. Gelukkig had Dobkin geleerd om decors en verlichting te ontwerpen en te bouwen aan de Yale Drama School. Dit kwam goed van pas bij de reparaties aan het huis. Echter, hij kreeg een kramp tijdens het schilderen van het plafond van de eetkamer. (1965)

In de 60's legde Dobkin zich meer toe op schrijven en af en toe regisseerde hij ook een film. Dus toen Dobkin, mid de jaren 60 van het grote en kleine scherm leek te verdwijnen was dit eerder een verschuiving naar voor naar achter de camera, een zeer succesvolle carrière als TV regisseur. "Ik merk dat ik erg geduldig ben wanneer ik regisseer. Ik ontdek dat ik een genezend mes pijnloos kan hanteren."

Hij verklaarde ooit dat hij de overstap naar regisseur maakte (1964) omdat "mijn hersenen veranderden in havermout." Dus gedurende drie jaar acteerde hij niet, behalve een verschijning in de aflevering van The Felony Squad (ABC, 10 april 1967) die hij zelf regisseerde. Hij werd teruggelokt door een goede rol in CBS Playhouse in de aflevering "Do Not Go Gentle into the Good Night" (CBS, 17 oktober 1967). Deze ondersteunende rol leverde hem meteen ook een Emmy nominatie op.

In juni 1966 regisseerde hij voor CBC een paar afleveringen van de tv-serie Seaway en ontmoette hij actrice Anne Collings.  Dobkin's tweede huwelijk met Joanna Barnes hield geen stand het koppel ging uit elkaar op 4 juli 1966 om uiteindelijk te scheiden op 16 januari 1967.

In 1968 ging Dobkin naar Zweden om een piloot te regisseren voor een serie Private Entrance, van het type Foreign Intrigue. De ster Gerald Mohr (die eigenlijk ook in Foreign Intrigue speelde) stierf echter plotseling (9 nov 1968) en het project werd stopgezet. Dobkin bleef in Europa toen hij werd gecast als de assistent van generaal Patton in George C. Scott's tour de force Patton (20th Century-Fox, 4 februari 1970). Naar verluid mocht George van zijn vrouw enkel de film aannemen als Larry er ook was om hem van de drank te houden. Dat gedurende de vijf maanden filmen over de gehele wereld.

Als gevolg van zijn vaste relatie met actrice Anne Collings, kreeg het koppel een tweeling op 25 maart 1970 en trouwden daarna op 23 september 1972. 

Op televisie was Larry Dobkin te zien in menige series telkens in diverse bijrollen. Eén van de belangrijke rollen was die van massamoordenaar Gregory Praxas in de pilootfilm voor Streets of San Francisco (ABC, 16 sep 1972).

Dobkin schreef onder meer voor Tarzan (NBC, Mar 24. 1967, min. 1), The Life and Time of Grizzly Adams, een zeer succesvolle tv-serie genaamd The Rifleman  (ABC, 24 jan 1961 - 7 mei 1962, min.2).

Hij en nog een ander acteur, Andrew Robinson, hebben de eer de enige te zijn die zowel afleveringen van Star Trek hebben geregisseerd als geacteerd. Dobkin regisseerde Star Trek ("Charlie X" NBC, 15 sep 1966) en speelde Klingon ambassadeur Kell in Star Trek: The Next Generation (Paramount TV, 25 mei 1991).

Tot zijn vele andere regisseurtaken op TV behoren, om er maar enkele te noemen:
77 Sunset Strip (ABC, 15 nov 1963 - 7 feb 1964, min. 8),
The Munsters (CBS, 24 sep - 17 dec 1964, min. 4),
The Big Valley (ABC, 17 feb - 28 april 1969, min. 2),
The Mod Squad (ABC, 29 dec 1970 - Jan 18. 1972, min. 4),
Cannon (CBS, 31 jan 1973 - 28 jan 1976, min. 9),
Barnaby Jones (CBS, 25 mrt 1973 - 1 okt 1974, min. 5),
Fantasy Island ("da plane! da plane!!!") (ABC, 10 feb - 22 dec 1979, min. 3),
Charlie's Angels (ABC, 19 sep - 3 okt 1979, min. 2),
The Waltons (CBS, 12 feb 1976 - 19 mrt 1981, min. 17),
Freebie and the Bean (CBS, 6 dec 1980 - 14 sep 1981, min. 2),
Dynasty (ABC, 17 maart 1982, min. 1).

Na Fame (NBC, 30 nov 1985) stopte Dobkin met regisseren in 1985, maar bleef acteren tot aan zijn dood.

Als stemacteur droeg Dobkin bij tot het videospel Tom Clancy's Rainbow Six: Rogue Spear (1999).

Larry stierf aan hartfalen op 28 oktober 2002, in Los Angeles. Zijn lichaam werd gecremeerd en zijn as werd over zee verstrooid.

"De weinige van ons die nog overblijven,..." zei Dobkin over zijn radiodagen niet lang voor hij stierf, "... blijven elkaar maar zeggen dat we het nooit meer zo goed hadden als toen..."

Pagina aangemaakt 10 maart 2013  
Laatste update 30 juni 2024