ed de Corsia* (29 sep 1905 - 11 apr 1973) | |
Lengte: 1,8 m (5' 11") Huwelijken: (1) Mary P. Robertson (11 jan 1934 - 1935, gescheiden) (2) Rachel Thurber (1939 - 1966, gescheiden) Kinderen: Gildea Edward (16 feb 1941 - 22 nov 1944) Carey Elisabeth (21 jun 1943 - 22 maa 2008) Deborah Ann (24 nov 1945 - 20 jan 1947) Deirdre Ellen (24 nov 1945 - 31 aug 2001) Zuster: Adelaide (8 maa 1900) huwde op 6 jan 1923 met John Edelstein/Edell, en had een zoon: Maurice Hyland (rond 1924). |
|
Boven rechts: Foto van een jonge Ted de Corsia. | |
Edward Gildea de Corsia* werd op 29
september 1905 in King's County, Brooklyn, N.Y. geboren. Hij was de
enige zoon van Edward G. de Corsia, een vaudeville acteur afkomstig van Texas,
en Helen Lesage (aka Le Sage, Reilly, Rielly, O’Rielley, O’Reilley)
een voormalig schoollerares
die actrice werd uit New York. Zeker vanaf 1889 traden zijn ouders samen op in The Sign of the Cross, een drama in vier delen als deel van de Wm. Greet's London Company. "E. Decorsia*" speelde Virturius, Kapitein van de wacht van Marcus en "Juffrouw" Helen De Corsia*" als Myrtelene. In feb 1902 traden ze nog op in dit toneelstuk in Los Angeles maar reeds in mei werd het aan de Oostkust opgevoerd in The Grand Opera House, N.Y. met Charles Dalton in de hoofdrol, Helen De Corsia* (sic) speelde op "zeer krachtige manier dramatische en intens figuur" Ancaria, Virturius werd gespeeld door T. Auburn zonder vermelding van enige rol voor Edward. |
|
Reeds op 6-jarige leeftijd trad Ted samen op met zijn ouders als Ed of "Edward de Corsia and company" (met 'Miss' Helen Le Sage en Fred Lewis) in een sketch geschreven door zijn vader genaamd Red Ike. "Deze sketch mag niet beoordeeld worden op de titel alleen, die vrij dramatisch klinkt, terwijl het integendeel, een kort toneelstuk is met opeenvolgende lachsalvo's van start tot eind en zijn gelijke niet kent wanneer het op produceren van plezier aankomt." | |
Boven links: Foto van Edward de Corsia, vaudeville
entertainer en Ted de Corsia's vader. Onder rechts: Scène uit het vaudeville toneelstuk Red Ike met in de hoofdrol Edward de Corsia en Company. Edward de Corsia poseert met een met bont gevoerde overbroek en twee getrokken zesrevolvers om bij de rest van zijn cowboykleding te passen. (Foto door Baker Art Gallery, Columbus, Ohio) |
|
In mei 1910 werd een gedetailleerde en meer neutrale beschrijving van het westerse toneelspel, Red Ike, weergegeven in Variety na een optreden in Chicago: "De opening werd voorzien door met een heerlijke vertolking van 'Garden of Roses' door Helen Le Sage, terwijl het mooie tafereel baadde in het licht van gedempte lampen, dit beloofde meteen veel goeds maar verviel later in rumoerig en lawaaierig gekkenspel. Een predikant werd gedwongen om enkele onwaardige stunts uit te voeren, terwijl hij volledig gekleed was in 'het kleed'; de Corsia veranderde de plaats in een schiettent, en Miss Le Sage acteerde zo goed als van een vrouw verwacht kon worden onder de omstandigheden. Hoewel er geen absolute noodzaak was voor meer dan een paar schoten die van het podium worden afgevuurd, bleef 'Red Ike' verschrikkelijk veel schieten, zijn lawaaierige revolvers (twee van hen) liet hen maar bulderen terwijl kinderen terugdeinsden en de helft van het publiek zijn oren dichtstopte. Het was nochtans allemaal zo mooi begonnen in een prachtig ingericht en gemeubileerd hutinterieur, dat het teleurstellend was om te zien hoe dit uitdraaide. Natuurlijk waren er ook lachsalvo's, het publiek in Kedzie lachte immers ook elkaar uit - en dat werd verondersteld het alibi te zijn." | |
Omdat
het beroep van zijn ouders hem van stad tot stad bracht liep Ted
uiteindelijk ook school in de verschillende steden die ze aandeden: New York, Philadelphia, Chicago, Detroit,
.... Hij
erfde aldus ook hun voorliefde voor het toneel en bouwde zo al vroeg als kind
ervaring op tournee op.
(1914-22) Hij werd lid van Orson Welles’ beroemde "Mercury Players" maar vormde uiteindelijk ook zijn eigen gezelschap, "The Monticello Players". Terwijl de Corsia’s radio carrière een vlucht nam, trad hij ook op in Broadway in "The Father Returns", (één deel van het vierdelige Little Theater Tournament) dat wel kort na zijn opening in mei 1929 reeds moest sluiten. Als Theodore de Corsia trad hij ook op in productie uit 1930 genaamd Scarlet Sister Mary, met Ethel Barrymore in de hoofdrol, die door de Corsia werd omschreven als “...de grootste actrice in America en de meest interessante persoon die ik ooit heb ontmoet.” Veelzijdigheid troef toen hij in 1932 onder diezelfde naam zelfs een lied uit een musical schreef en de rechten registreerde: We're Sweethearts, We Too. Op 11 januari 1934 huwde Ted voor het eerst met Mary Robertson. Reeds in 1935 liep dit huwelijk op een scheiding uit. Ted de Corsia was een boom van een
vent met een eerder korzelige stem die nog werd versterkt door een zwaar Brooklyn accent.
Wellicht de reden waarom hij vaak zware jongen of slechterik moest
spelen. Slechts zelden mocht hij aantreden als rechter of als
politieagent maar meestal werd in hij de rol geduwd van "kwaaddoener".
Hij was een goede acteur en deze gedeeltelijke opsomming van o.a. zijn
radiorollen illustreert alleen maar zijn veelzijdigheid. In het excellente, door TIME magazine gesponsorde, The March of Time (CBS en andere, 1931-1945 inclusief) werd de actualiteit gedramatiseerd en interviewde men die figuren die in het nieuws waren. Men maakte daarvoor gebruik van getalenteerde acteurs die deze mediafiguren konden imiteren. Zo kon je een uitstekende Agnes Moorehead horen als een weergaloze Eleanor Roosevelt! Gedurende negen jaar kwam de Corsia dan ook regelmatig voor en gaf er imitaties weg van o.a. de Italiaanse dictator Benito Mussolini, President Herbert Hoover en Huey Long. Ted (die ook uitstekend dieren kon imiteren) was beroemd voor zijn Hoover imitatie maar toen deze uit de aandacht verdween, verdween ook het werk voor deze March of Timer, die bijna uit het programma verdween. Een korte heropleving kwam er toen Generaal Hugh S. Johnson meer in het nieuws kwam (okt 1933 - okt 1934), had Ted zich reeds voorbereid. Hij beluisterde radio en nieuwsuitzendingen om de knepen van de generaal's intonatie onder de knie te krijgen. Zijn veelzijdigheid was alom geroemd, zo was hij op een keer, voorzien om op te treden in een dramashow voor twee acteurs. Net voor de show live ging hoorde men dat de andere acteur niet tijdig in de studio zou geraken. De uitzending ging toch door omdat de Corsia beide rollen op zich nam. Ted bleef negen jaar voor het programma werken. De serie Don Winslow of the Navy (NBC-Blue, 1937-1944 daarna ABC, 1944) had Raymond Edward Johnson (de latere duistere gastheer van "Inner Sanctum") in de hoofdrol van verhalen rond een bevelhebber in de U. S. Navy en waarbij ook de Corsia deel uitmaakte van de rolverdeling. In The Buddy Clark Show, (CBS then Mutual 1938-1939) presenteerde zanger Clark de vaste leden van het gezelschap Anne Elstner (de "soap's" Stella Dallas), Nan Wynn en Ted de Corsia. Reeds vanaf januari 1939 (1935?) was hij frequent te horen in The Cavalcade Of America (CBS-Blue-NBC, 16 jan 1939 - 12 jul 1948, min. 10 episodes). The Shadow aflevering "The Ghost of Captain Bayloe" werd oorspronkelijk uitgezonden op radiostation WOR Mutual op 5 februari 1939. Eén van de weinige Shadow-afleveringen die zijn geschreven door Manfred B. Lee en Fred Dannay (alias Ellery Queen). Ted de Corsia maakte deel uit van de cast. Dit was een eenmalige gebeurtenis; zijn terugkerende rol in de serie kwam pas later. Rond oktober ‘39 kroop hij voor het eerst in de huid van Sergeant Velie in CBS’ Adventures of Ellery Queen. Ted de Corsia, die regelmatig ging vissen (blauwbaars en tonijn) voor de kust van New Jersey, hield er ook een pluimveeboerderij, dicht bij New York, in Bucks County, Pa. op na. Gedurende de uitzendingen in New York kon hij dan ook eigen eieren & asperges verkopen aan zijn medespelers en leden van de productie. Ted zou deze rol spelen tot laat in 1946. Hij zou de rol ook hernemen toen Ford Theatre een van de uurlange uitzendingen uit het eerste seizoen "Bad Boy" hernam met dit keer Howard Lindsay als gastheer en als acteurs: Hugh Marlowe (EQ), Santos Ortega (IQ), Ted De Corsia (Velie), Charlotte Keane (Nikki) (4 jan 1948). |
|
Boven links: (Van L naar R) Ellery Queen (Sydney Smith), Ted De Corsia als Sergeant Velie en Santos Ortega als Inspecteur Queen in The Adventures of Ellery Queen (rond okt 1943 - laat in 1946) Boven rechts: Ted de Corsia was geregeld te horen in Big Town als "Eddie, de taxichauffeur". |
|
The Columbia Workshop was een radioprogramma dat werd
ingehuldigd als een showcase voor aspirant-radioacteurs en schrijvers om
"hun ding te doen" en het was een enorme hulp voor velen. Hij was te
zien in minstens 7 afleveringen van The Columbia Workshop
(CBS, 5 oktober 1939 - 12 april 1942), maar het
was vooral zijn eerste bijdrage die onze aandacht trok. In "The Great
Microphone Mystery", een 30 minuten lange aflevering presenteerde men de
"Workshop Queen" met een beslist mysterieus mysterie als bijdrage aan
schrikkeldag met Ellery Queen in eigen persoon (Hugh
Marlowe) en Sergeant Velie (Ted de Corsia) in "The Strange Case of the
Leap Year", ook bekend als "Hex Marks the Spot"
(heruitzending op 29 februari 1940). Rond 1939-40 trouwde Ted met Rachel Thurber uit Norfolk Virginia. Het koppel kreeg vier kinderen waaronder een tweeling dochters tussen 1941 en 1945. In The Shadow (CBS-Radio-NBC-Radio- Mutual 1930-1954 inclusive) één van radio's meest beroemde shows, was de Corsia (Mutual, March 10. - May 26. 1946, at least 8 episodes) één van de zes uitstekende vertolkers van Commissaris Weston (Santos Ortega was één van de andere). De misdaadreeks Big Town (CBS en andere, 1937-1952) had filmacteur Edward G. Robinson, als "Steve Wilson", uitgever van de Illustrated Press, in de hoofdrol en was gebaseerd op echte krantenverhalen. Filmactrice Claire Trevor was zijn mooie partner "Lorelei Kilbourne" en de Corsia was er regelmatig te horen als "Eddie, de taxichauffeur" (Later op TV gedurende 1953 -54 was hij ook te zien in de zelfde CBS series). |
Een kort-lopende reeks genaamd Home of the Brave (CBS, 6 jan - 19 sep 1941) vertelde het verhaal van Joe, een telefoon technicus, hevig verliefd op de mooie Casino. De affectie blijk echter niet wederkerig en vele pogingen om haar van gedachten te doen veranderen gaan verloren. Ted speelde er de rol van "Patrick Mulvaney". Als levenslang fan van de Brooklyn Dodgers, ging Ted de Corsia zo ver om de aankondiger van de komedie Joe and Mabel (NBC, 1941-42) te vragen om live hun scores mee te geven. Joe was een taxichauffeur uit Brooklyn die verliefd was op de mooie pedicure Mabel. Zij was klaar voor het huwelijk maar Joe was "allergisch aan het altaar" en Mabel deed alles om hem op andere gedachten te brengen. Ted was "Joe Sparton", de schuchtere held en Ann Thomas was de hem altijd liefhebbende "Mabel". In Twenty-Six By Corwin (CBS, 4 mei - 9 nov 1941) waren de Corsia samen met de harmonica virtuoos Larry Adler and Frank Lovejoy (Nightbeat) de sterren in een zeer genietbare komedie over een niet vooringenomen kleine harmonicaspeler die, dan ook nog diplomaat wordt! Geschreven en ingeleid door de briljante schrijver Norman Corwin. John Gibson was de gastheer in Saturday Showdown (NBC, 1943) en de Murtock sisters, Tommy Taylor en de Corsia kwamen regelmatig in dit programma rond muziek en zang. Op 18 november 1943 werd Ted lid van de raad van bestuur van de New Yorkse lokale American Federation of Radio Artists (In december 1948 stelde hij zich kandidaat voor penningmeester van de NY AFRA). In McGarry and His Mouse (NBC-Mutual, 1946-47) was Dan McGarry een jonge beginnende politieagent bij de NYPD. Hij noemde zijn vriendin Kitty Archer liefelijk "de muis". Waar Dan ging daar ging ook "muis" en Dan had er een handje van weg om haar steeds in de problemen te brengen! Ted was de tweede van drie acteurs die Dan McGarry (1946) speelden. Hij verliet de reeks omdat een Hollywood film project teveel tijd van hem vroeg. Orson Welles, Corsia’s vroegere vriend uit de Mercury Theater dagen, had hem immers gevraagd om naar Hollywood te komen. Zo kreeg de Corsia zijn eerste filmrol in Welles' The Lady from Shanghai (Columbia, 14 apr 1947) naast daarin Orson zelf en diens aanstaande bruid Rita Hayworth. |
Boven links: In radio's Joe and Mabel (NBC, 1941-42) speelde Ted De Corsia "Joe Sparton", de schuchtere held en Ann Thomas was de hem altijd liefhebbende "Mabel". Boven rechts: Een van Ted de Corsia's best herinnerde rollen was die van "Willie Garzah the Harmonica" die doodging door van de stalen brug te vallen in Jules Dassin’s The Naked City (Universal, 3 maart 1948). |
Een van zijn meest memorabele rollen was die van "Willie Garzah the Harmonica" die aan zijn eind kwam door van de stalen brug te vallen in Jules Dassin’s The Naked City (Universal, 3 maart 1948) met verder ook Barry Fitzgerald en Howard Duff.
1949 en 1950 bleken vruchtbare jaren waarin hij zijn
(lange) medewerking begon te verlenen aan verschillende bekende radioseries: Zoals uit de bovenstaande (gedeeltelijke!) oplijsting blijkt kon de Corsia ongeveer elke rol aan die hem werd aangeboden zo nam hij in 1951 Orson Welles' rol over in de Lux Radio Theater presentatie van "The Third Man". Nog zo'n opvallende rol voor de Corsia, maar dan in film, was die van "Rico" in The Enforcer (Warner, 25 jan 1951) waarin ook Humphrey Bogart was te zien als politieluitenant. Deze film was naar verluid gebaseerd op waar gebeurde misdaadfeiten zoals "Rico's" dodelijke val uit een een venster, terwijl hij onder de hoede van de Staat was om getuigenissen af te leggen. |
Boven links: Ted De Corsia tegenover Humphrey Bogart in The Enforcer (Warner, 25 jan 1951). Boven rechts: Eén van de vele keren wanneer Ted de Corsia werd gevraagd om een "Chief" of "Indiaan" te vertolken, hier in de film New Mexico (United Artists, 18 mei 1951). |
Ted speelde een rechter, een "goeie" voor een keer, in de film A Place in the Sun (Paramount, 14 aug 1951) naast Elizabeth Taylor en Montgomery Clift.
Radio's That Hammer Guy was nog maar eens
een verhaal over een hard in NY werkende privédetective die van vrouwen
hield, regelmatig slagen kreeg en op één of andere manier ook altijd met
misdaad te maken kreeg.
Gebaseerd op Mickey Spillane's figuur "Hammer" werd de rol
gedurende de volledige Hollywood productie gespeeld door Ted de Corsia (Mutual,
24 nov 1953 - okt 1954). |
Films waar de Corsia aan meewerkte waren: 20,000 Leagues Under the Sea (Walt Disney, 23 dec 1954) waarin James Mason de gekke Kapitein Nemo speelde, met daarnaast ook een jonge Kirk Douglas en de Corsia als "Kapitein Farragut" (hierboven links); alsook Man With the Gun (United Artists, 5 nov 1955) tegenover Robert Mitchum (hierboven rechts). |
1956 bleek een druk jaar te zijn voor de acteur met films
als: nog maar eens een gangsterfilm Slightly Scarlet
(RKO, 15 feb 1956)
met
John Payne, The
Kettles in the Ozarks
(Universal, 14 maa 1956)
waar de Corsia zelfs Ma en Pa Kettle gezelschap hield, Mohawk
(20th Century Fox, 1 apr
1956), The Killing
(United Artists, 19 mei 1956) en
Dance
With Me Henry
(United Artists, 22 dec 1956) waarin de Corsia optrok met de knotsgekke Abbott en Costello. De film die menigeen uit dat jaar vooral zal bijblijven is The Conqueror (RKO, 28 maart 1956) maar dan wel om een zeer ongelukkige reden. Deze film werd geregisseerd door Dick Powell (zanger die uitstekend acteur en regisseur werd) en had de grote John Wayne in de hoofdrol. De film werd, duidelijk voor de mooie zichten, volledige in Utah gedraaid, dichtbij een nucleaire testsite. Er wordt beweerd dat vele van de personen die aan de film meewerkten later aan kanker overleden en dat dit te wijten was aan testen gedurende het draaien van de film. Onder deze personen waren de sterren uit de film, John Wayne, Susan Hayward, Agnes Moorehead, Powell zelf en Ted de Corsia.... Maar zeker zullen we het nooit echt zijn.*** |
Above: Gunfight at the OK Corral (Paramount, 30 mei 1957) met in de hoofdrollen Burt Lancaster (uiterst rechts) en Kirk Douglas, de Corsia was "Shanghai Pierce" (links op de voorgrond). |
Het daaropvolgende jaar bracht: Gunfight at the OK Corral (Paramount, 30 mei 1957) met Burt Lancaster en Kirk Douglas (de Corsia was "Shanghai Pierce"), een gangsterfilm Baby Face Nelson (United Artists, 11 dec 1957) met Mickey Rooney, en The Joker is Wild (Paramount, 23 aug 1957) waarin Frank Sinatra de doorwinterde komiek "Joe E. Lewis" speelde. Mogelijks was de Suspense radio uitzending van 5 oktober 1958 de laatste keer dat Ted op radio te horen was. Verder was hij ook te zien in de rol van "Politie Chef Hagedorn" in 5 afleveringen van TV's Steve Canyon (Pegasus, 3 jan - 5 mei 1959) gebaseerd op de strip gecreëerd door Milton Canniff. |
Boven links: Ted met Cameron Mitchell in Inside the Mafia (United Artists, sep 1959). Boven rechts: Ted de Corsia met Ina Balin tegenover Paul Newman in een scene uit From The Terrace (20th Century Fox, 15 jul 1960). |
Boven links: In de TV reeks Shirley Temple's Storybook is Ted een politieagent voor de aflevering "Pippi Longstocking" (Henry Jaffe, 8 jan 1961) met Gina Gillespie en Wiliam Edmundson. Boven rechts: It's Only Money (Jerry Lewis Productions, 21 nov 1962) met Jerry Lewis waar hij opnieuw een zeldzame keer een "goeierik" mocht spelen (politie). Hier te zien naast de vrouwelijke hoofdrolspeelster Joan O'Brien. |
In 1960 was hij "Ralph Benziger" in From the Terrace (20th Century Fox, 15 jul 1960), een verhaal rond de mooie Paul Newman en zijn mooie vrouw Joanne Woodward, alsook "Buffalo Horn" in Oklahoma Territory (United Artists, maa 1960). Onder zijn ander filmwerk horen: King of Kings (MGM, 30 okt 1961, alleen zijn stem), It's Only Money (Jerry Lewis Productions, 21 nov 1962) met Jerry Lewis waar hij opnieuw een zeldzame keer een "goeierik" mocht spelen (politie), en Blood on the Arrow (Allied Artists, 11 okt 1964) waarin hij "Jud" speelde. Een van zijn gemeenste meest ontaarde figuren werd gecreëerd voor Audie Murphy’s The Quick Gun (Columbia, 1 apr 1964). Hoofdrolspeelster Merry Anders zei daarover het volgende, “Hij was gewoon ongelofelijk als slechterik. Hij paste gewoon perfect bij de figuur die hij speelde. Dit kwam me op een weg nog goed uit ook, want in de film moest ik zo bang van hem te zijn dat ik niet uit mijn woorden kwam.” Ted speelde "Captain McTigue" in The King's Pirate (Universal, aug 1967), "Eldon Bates" in 5 Card Stud (Paramount, 10 jul 1968) tegenover Dean Martin en Robert Mitchum.
Zo lijkt hij alles wel te hebben gespeeld en mocht hij
zich dan ook beroepen op een succesvolle en regelmatige filmcarrière maar
de Corsia deed ook zijn deel van TV werk en verscheen onder andere in
afleveringen van diverse populaire reeksen: |
Boven links: Steve McQueen (L) in een scene met Ted (R) als barman in Nevada Smith (Paramount, 10 jun 1966). Boven rechts: Ted de Corsia (links) met Dean Martin en Robert Mitchum in 5 Card Stud (Paramount, 10 jul 1968). |
Boven links: In een episode van The Monkees' tweede seizoen (NBC - Screen Gems, 5 feb 1968) verscheen Ted de Corsia in "The Devil and Peter Tork" als Blackbeard. Boven rechts: In Un homme est Mort (aka The Outside Man, United Artists, Jan 1973) met Jean-Louis Trintignant, speelde Ted de Corsia de gangster Victor. |
Ted's laatste film was een Franse productie
Un homme est Mort
(aka The Outside Man, United Artists, jan
1973) met Jean-Louis Trintignant,
waarin hij de gangster Victor speelde.
Nadat Victor wordt gedood, verschijnt de Corsia later als zijn gebalsemd
lijk, in een stoel terwijl hij een sigaar vasthoud. Ted de Corsia was gescheiden en woonde in 320 North Lapeer Ave. in Beverly Hills, Californië toen hij op 11 april 1973, in Encino, Los Angeles, op 67 jarige leeftijd aan een hersenbloeding overleed. Twee weken voor zijn dood werd hij nog opgenomen in het West Valley Community Hospital. Zijn lichaam werd gecremeerd bij Oddfellows Crematorium via Price-Daniel begrafenisonderneming en zijn as werd op zee verstrooid.** |
Notities: * Er zijn diverse schrijfwijzen voor de naam "de Corsia" zoals Decorsia, De Corsia,... tot zelfs "De Corsica" De officiële schrijfwijze die blijkt uit allerlei officiële bronnen is evenwel "de Corsia". ** IMDb vermeldt: "zijn lichaam werd gecremeerd en zijn as werd op zee verstrooid." We volgden aanvankelijk de informatie van Betsy W.'s Old Time Radio Page (januari 2009), die aangaf dat "zijn lichaam werd aan de medische wetenschap geschonken." Het één sluit ook het ander niet uit, zeker in Californië, kunnen beide gebeurtenissen hebben plaatsgevonden. De actuele informatie is te vinden in het boek Resting Places van Scott Wilson. *** De film werd om onverklaarbare reden opgenomen in de woestijn van Utah, net bovenwinds van de testlocatie voor atoombommen in Yucca Flats, Nevada. Cast en crew werden geteisterd door kankersterfte in een verhouding die wel 3 keer hoger lag dan het landelijk gemiddelde. Zoals het tijdschrift People in 1980 vaststelde, kregen 91 van de in totaal 220 castleden en crewleden een vorm van kanker en 46 van hen stierven aan de ziekte, waaronder John Wayne, Dick Powell, Agnes Moorehead, Rita Hayward, Thomas Gomez, Ted de Corsia en Pedro Armendariz, die in de jaren 1950 nierkanker versloeg, maar in 1963 zelfmoord pleegde toen er strottenhoofdkanker werd vastgesteld. Veel van de cast van de film waren zware rokers. De ongeveer 100.000 mensen die in de drie staten tellende fall-outzone ten noorden en oosten van de testlocatie woonden, zijn waarschijnlijk meer getroffen dan de Hollywood-bezoekers. Alle vermelde data voor films zijn voor de eerste release in de VS. Alle vermelde data voor TV programma's zijn die van eerste uitzending. Alle vermelde data voor (radio)toneelstukken zijn voor de periode waarin de acteur erbij betrokken was. De feiten in het rood moeten nog bevestigd worden. |
Klik op Uncle Sam als je denkt ons te kunnen helpen...! |
Andere referenties (1) Wikipedia (2) IMDb (3) Dec 28. 2006 Old Time Radio column by the late Betsy W(einberg) (4) RUSC (5) Remembering Ted de Corsia (6) IBDB and IBDB (7) OTRRpedia (8) Noir’s Goon Squad: Ted de Corsia at ciminalelement.com (9) Radiogoldindex (10) Playbill.com and Playbill.com
Bijkomende
video & audio bronnen |
Dit profiel van de acteur hierboven maakt deel
uit van
Ellery Queen a website on deduction.
Deze acteur speelde de rol van Sergeant Velie in
één van Ellery Queen radioseries. Vele van de profielen op deze site zijn samengesteld na zeer nauwgezet onderzoek van diverse bronnen. "Please quote and cite ethically!" |
Pagina aangemaakt 8 augustus 2016 Laatste update 6 april 2024 |
t e r u g n a a r L i j s t v a n V e r d a c h t e n
|
Inleiding | Plattegrond | Q.B.I. | Liist Verdachten | Wie? | Q.E.D.
| Moord en
scene | Nieuw |
Auteursrecht Copyright © MCMXCIX-MMXXIV Ellery Queen, een website rond deductie. Alle rechten voorbehouden. |