Wiedeedhet? een serie van aliassen - pagina 3

oen ze in 1928 samen aten in een Italiaans restaurant lazen ze
in een krant over een wedstrijd met een prijs van 7500 dollar rond detectiveverhalen. De wedstrijd werd gesponsord door McClure's Magazine en de Lippincott's uitgeversmaatschappij (Frederick A. Stokes company). McClure bood 5000 dollar voor de serierechten op het manuscript (publicatie in een tijdschrift) en de uitgever paste 2500 dollar bij voor de rechten op het boekvorm. Ze besloten mee te doen. Wanneer de tijd gekomen was om de naam voor hun detective te kiezen namen de neven hun tijd. Ze zochten "...een naam, die, eens gehoord, gelezen of gezien in druk die bepaalde mnemotechnische waarde zou hebben dat die in het geheugen zou blijven hangen..." (Dannay in Dick Cavett Show, 1978). Wat ongewoon, gemakkelijk te onthouden en goedklinkend. Nadat ze de namen James Griffen en Wilbur See overwogen hadden kwamen ze terecht bij Dannay's vroegere boezemvriend uit Elmira ...Ellery Herman. Als extra bonus was Dannay ook een bewonderaar van zowel Ellery Sedgwick de magazinesamensteller en de dichter William Ellery Leonard*. "Op een avond in 1928, dus terwijl ze aan het werken waren aan The Roman Hat Mystery, waren Fred en Manny kaart aan het spelen, waarschijnlijk bridge, toen ze aandachtiger naar de figuren op de kaarten begonnen te kijken. Toen drong het tot hen door. Hun slimme speurder zou Ellery King als naam krijgen! Nog voor de avond voorbij was hadden ze dit al bijgesteld en waren ze meer gesteld op Queen." (Patricia Caldwell tijdens 2005 Centenary) "Queen" klonk dus gewoon goed met "Ellery". In hun jeugdig enthousiasme keken de neven over de homoseksuele connotatie van het woord "Queen".

* Leonard, William Ellery (1876-1944), Amerikaans dichter en opvoeder, geboren in Plainfield, N.J.; professor Engels Universiteit Wisconsin - Compton Encyclopedia

Manny en Dannay Om gelijke kansen te garanderen voorzag het wedstrijdreglement ook in anonimiteit. "Iedereen moest deelnemen aan de wedstrijd onder een pseudoniem zodat de professionelen geen voordeel zouden krijgen" verklaarde Douglas Dannay in een interview. Hier kwam hun ervaring in de reclamewereld goed van pas. Lezers van populaire fictie onthouden beter de hoofdfiguur dan de schrijver van het boek dat ze lezen, Sherlock Holmes beter dan Conan Doyle... Het feit dat ze beide anoniem bleven hield hun beider 'ernstige' ambities intact. Zo besloten ze om samen te schrijven onder dezelfde ongewone alias als Ellery Queen. Zowel de detective als de auteur kreeg dezelfde naam omdat het nu eenmaal praktischer leek en bovenal gemakkelijker te onthouden. Een amateurspeurder die zijn vader Inspecteur Queen assisteerde, met Ellery die ons alle feiten in de verhalen voorschotelde en ons vervolgens uitdaagde de oplossing van het mysterie te vinden voor hij dat deed.
"We begonnen die zomer te schrijven en hielden dit vol gedurende de weekends en 's nachts. Zo herinner ik me dat Manfred naar een huwelijksfeest in Philadelphia ging en ik hem vergezelde om verder te kunnen werken en zo weinig mogelijk tijd te verliezen...." (Dannay, 1979 interview).
Het verhaal werd ingestuurd op de laatste dag voor het verstrijken van de deadline op 31 december 1928 en de neven gingen gewoon door met hun dagdagelijkse bezigheden op kantoor en de zaak werd wat vergeten...

rie maanden later belden ze de verantwoordelijke agent.
Ze werden geïnviteerd naar het Curtis Brown literair agentschap voor een gesprek met Mr. Rich. Daar werd hen in vertrouwen medegedeeld dat ze met The Roman Hat Mystery hadden gewonnen, en nog wat zwevend op een wolk trakteerden de neven elkaar, bij de beroemde tabakswinkel Dunhill's, op een pijp met de initialen EQ. Het aanzienlijke prijzengeld zou hen in de gelegenheid stellen om hun familie in te pakken, hun jobs te laten voor wat ze waren en naar het zuiden van Frankrijk te trekken. Ze moesten alleen nog wachten tot het tijdschrift zijn beslissing aan het publiek zou meedelen.... Het zou nooit komen. Het tijdschrift werd overgenomen door Smart Set en er volgde een drastische koerswijziging. De nieuwe uitgevers, met hun overwegende vrouwelijk doelgroep in het achterhoofd, kenden de prijs toe aan Isabel Briggs Myers' Murder yet to come. Isabel is vandaag de dag beter bekend voor de Myers-Briggs persoonlijkheidstest dan voor haar plaats in de wereld van de

detectivefictie. Frederick Stokes zelf kreeg hun script in handen en hield ervan. Indien de neven zich akkoord konden verklaren met het "fenomenale" voorschot van 200 dollar elk wilde Lippincott's het boek uitgeven en zo werden beide Ellery Queens aan de wereld voorgesteld. Ze kregen de uitgever zelfs zover het verhaal voor de eigenlijke prijswinnaar uit te geven. Het boek werd een "onmiddellijk" succes en Stokes zou nog wel een dozijn "Ellery Queen" uitgeven. De impulsieve bijdrage tot de wedstrijd zette Ellery Queen op weg.

In de lange lijst van de 1929 Lippincott's uitgaven was Het Mysterie van de Hoge Hoeden echter maar een kleine titel die dan ook weinig kon rekenen op publiciteit van de uitgever. Maar de neven voorzagen zelf een hype door onder pseudoniemen de kranten aan te schrijven en "Queen" ervan te beschuldigen gevaarlijke informatie rond tetra ethyl lood uit brandstof aan potentiële moordenaars beschikbaar te stellen. Dit zou zelfs de aandacht hebben getrokken van de grote oliemagnaten die terstond samenkwamen en het probleem ter harte namen. Het boek verkocht 8000 exemplaren welke toen een enorm succes was. Toch bleven ze de veiligheid van hun jobs verkiezen omdat het waarschijnlijk niet verstandig zou zijn om een schrijverscarrière te willen starten op de deugden van één enkel succes. Dus werkten ze gedurende avonden (nachten) en weekend aan een tweede en derde verhaal. Na de uitgave van deze mysteries, in 1931, bleek hun succes zo overweldigend, dat de twijfelende Dannay en Lee hun zakencarrière opgaven om zich volledig op het schrijven toe te leggen. Zoals hun agent het in niet mis te verstane termen had gezegd het was tijd "to shit or get off the pot".
Ze schreven afwisselend de verhaallijn of het verhaal rond hun speurder Queen, hierbij de sporen aanreikend om de lezers in staat te stellen de zaak op te oplossen voordat het antwoord werd gegeven. Dannay stond voornamelijk in voor het plot van de Ellery Queen verhalen terwijl de ander neef, Manfred Lee, deze ruwe schets grotendeels verder uitwerkte.

Op 14 april 1930 huwde Frederic Paul (!) Dannay met Mary N. Beck, zijn eerste vrouw in Bronx, N.Y.
Er is een wettelijke document dat, vanaf 21 juni 1931, officieel Fred's naamswijziging bevestigt van David Nathan to Frederic Paul Dannay. Daarin werd ook de toestemming van Mary Beck Nathan opgenomen. Richard Dannay herinnert zich, als kind, nog verschillende zaken die in hun huis in Larchmont voorzien waren van de initialen – FPD, zoals boekentassen. Maar voor zover hij zich kan herinneren liet Fred het gebruik van Paul varen, en Richard hoorde hem er ook nooit meer naar verwijzen of ook niet gebruiken als deel van zijn handtekening.

Mary was een van vijf dochters en was secretaresse. Haar vader was David Beck en haar moeder Regina Newton. De “N” in Mary N. Beck kan dus verwijzen naar Newton of Nathan.

NAAR PAGINA: 1 • 2 • 3 • 4 • 5 • 6 • 7 • 8 • 9 • 10 • 11 • 12 • 13 • 14 • 15