NAAR PAGINA: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15

PASTICHES (2)

In 1997 verscheen een vertaling van Kyotaro Nishimura
verhaal uit 1977 in het Frans. Nishimura werd in 1930 in Tokio geboren en behoort tot de tweede generatie van Japanese detective schrijvers. Samen met
Matsumoto Seichô en Akagawa Jiro is hij in zijn land één van de meest populaire schrijvers.
 
Wat zou er gebeuren indien Maigret, Ellery Queen en Hercule Poirot elkaar in Tokio ontmoeten? 

Wat zou er gebeuren indien Maigret, Ellery Queen en Hercule Poirot elkaar in Tokio ontmoeten? Hun rijke gastheer schijnt het te weten. Enkel voor zijn eigen plezier om zijn favoriete detectives aan het werk te zien. Er is ook een oudere Japanese detective aanwezig Kogoro Akechi, de held uit de boeken van Edogawa Rampo.
Het verhaal laat de technieken van de verschillende meesterdetectives botsen met de Japanese cultuur. Twee jaar voor de ontmoeting werd in Tokio een spectaculaire diefstal gepleegd. 300 miljoen yen werd op onverklaarbare wijze gestolen en van de daders geen spoor. Door de weinig sporen te volgen en gebruik te maken van een beschrijving van het profiel van de dief, besluit M Sato, een oudere miljonair om de hele diefstal onder de neus van zijn gasten opnieuw uit te voeren. Dus hij zoekt op basis van het psychologisch profiel een proefkonijn om 300 miljoen yen van zijn eigen centenDe Braziliaanse versie 'O Grande Desafio'.Franse versie verkrijgbaar als Les grands détectives n'ont pas froid aux yeux te laten stelen. Het doel? Op het spoor komen van de eerste dader op basis van de feiten en de daden van zijn aangestelde dief.
De vaststellingen van de vier detectives leiden uiteindelijk tot een zeer verrassende ontknoping. Het verhaal is niet overal, in alle talen, verkrijgbaar. Zo is er een Franse versie verkrijgbaar als Les grands détectives n'ont pas froid aux yeux alsook een Braziliaanse versie O Grande Desafio (1992).
Het originele boek uit 1977 heet Meitantei nanka kowakunai (Die bekende detectives zijn niet bang) en is overigens de eerste in een serie van vier, allen met het viertal Queen, Maigret, Poirot en Akechi in de hoofdrol. Het tweede deel heet Meitantei ga Oosugiru (Teveel bekende detectives), nummer 3  Meitantei mo raku janai (Ook bekende detectives zijn niet gemakkelijk) en tot slot deel 4 in 1983 Meitantei ni kanpai (Proost aan de bekende detectives).

Terwijl hij zijn werk uit 1981
The Great Detectives schreef viel Julian Symons niet alleen de eer te beurt om Fred in Larchmont te ontmoeten. Hij kreeg ook de gelegenheid om een eigen theorie aan Fred zelf voor te leggen. Daarin argumenteerde hij dat er eigenlijk twee Ellery's moeten geweest zijn -- de eerste met de pince-nez en de latere  post-Halfway House. Hij construeerde een theorie dat de eerste Ellery in werkelijkheid Ellery's jongere broer, Dan was. Fred vond de theorie zeer vindingrijk was maar ook dat Julian de veranderingen die mensen ondergaan onderschat. Hij ging zelfs zover om de theorie niet overtuigend te noemen. Julian voorzag dit boek ook met de pastiche "Dan and the blonde Sabrina" een verhaal rond een vermist beeldje "Sabrina".



The Further Misadventures of Ellery Queen samengesteld door twee West 87th Irregulars Josh Pachter &‎ Dale C. Andrews is verkrijgbaar via Wildside Press. Klik op de banner om te bestellen...



In september 1982 zien we "The Adventure of the Logical Succesor" van J. Randolph Cox verschijnen, en wel in Volume 32, Number 3 van voluit The Baker Street Journal - An Irregular Quaterly of Sherlockiana. Deze editie voor de NY Baker Street Irregulars laat Ellery Queen, in 1919 terwijl hij aan Harvard studeert, een bezoekje brengen aan  "de Grootste Detective". "On Opening the door I saw a young man dressed in tweeds and carrying a stout walking-stick. He was fully six feet in height, spare and square shouldered, and not unathletic. His eyes were those of a thinker, silver-grey in colour. The one aspect of attire which seemed out of place was the pair of pince-nez eyeglasses, the lenses of which he was engaged in polishing. They were an incongruity on such an athletic figure. ...".  Het laat Ellery zeggen: "... I've read your accounts of Mr.Holmes's cases since I was a boy. My aunt brought me a copy of your Adventures of Sherlock Holmes when I was sick" alsook "In fact, it was probably that book that made me want to become a writer." Beide verwijzen natuurlijk naar Dannay veeleer dan naar Ellery als een geheel. Dit is ook geen detectiveverhaal op zich maar geeft ons wel een inkijk in Sherlock's gedachten over Ellery Queen's toekomst ("...both of his chose careers").



Michio Tsuzuki 's "Jiraiya in Ginza" (1982) situeert zich in 1936 wanneer Ellery een bezoek brengt aan Japan. Tijdens het bezichtigen van Ginza (Tokyo) doet er zich, "verrassend genoeg", een moord voor. Niet alleen vinden ze op de rug van het slachtoffer een tattoo portret van Jiraiya (een fictionele dief en tovenaar) terug maar ook een laatste boodschap voor het sterven…(Michio Tsuzuki is de eerste hoofdredacteur voor de Japanese EQMM)



Het is echt spijtig dat vele van deze verhalen praktisch zo goed als onbeschikbaar zijn. Jon Breen
West 87th Irregular beschrijft "The Persian Fez Mystery" of "The Tragedy of Q" van Joe R. ChristopherWest 87th Irregular(1983) als één van de meest intelligente eerbetonen aan de Queen stijl. Men vind ze terug in het (30 kopijen!) vriendenboek Queen's Books Investigated of Queen is in the Accounting House en het onthult dat Elroy Queep "..alleen in zijn boeken de politie te slim af was, in het echte leven waren zijn suggesties steeds verkeerd..."

 

                    Manfred B. Lee and Fred Dannay in a drawing by Aya Fukushima (Boon Fukushima) a Japanese freelance illustrator and textile designer who surprised us with this rendition of famous photograph. Click the picture for his website (Picture courtesy of Aya Fukishima)
Boven: Manfred B. Lee en Fred Dannay in een tekening van de hand van Aya Fukushima (Boon Fukushima) een Japanse freelance illustrator en textielontwerper die ons verraste met deze weergave van de beroemde foto. Klik op de zijn naam om zijn website te bereiken (Afbeelding met toestemming van Aya Fukishima).

 


De bewondering voor de werken voor de Ellery Queen werken in Japan is nooit gezien. Niet verwonderlijk dat er ook verschillende items in deze sectie terug te vinden zijn. In Yuki Misshitsu, Snow Locked Room, (1989) van Rintaro Norizuki, wordt commissaris Norizuki Sadao in het midden van de winter uitgenodigd door, zoals later blijkt, een vrouwelijke afperser, op haar gastenverblijf. Ze wordt er verhangen teruggevonden in een nabijgelegen gebouw op het domein. De lokale politie denken al snel aan zelfmoord daar de versgevallen sneeuw niet belopen is en de enige sleutel zich in het gebouw lijkt te bevinden. Overtuigd van vals spel roept Sadao de hulp in van zijn zoon Rintarou Norizuki (zelfde naam als auteur van het boek!). Norizuki schreef ook een werk genaamd The Adventures of Norizuki Rintarou.... Duidelijk meer een hommage dan wel een pastiche maar close enough. (Nigel Holmes, Snow Locked Room



Dat is ook het geval bij Arisugawa Arisu. Net als bij Queen is de hoofdfiguur een detective schrijver die dezelfde naarm draagt als de auteur van het boek. (Arisugawa werd geboren als Uehara Masahide, maar baseerde zijn auteursnaam op de Japanese versie van  de naam “Alice” dit uit liefde voor Alice in Wonderland alsook voor de rockster uit de jaren 70 Alice Cooper. Maar de echte held is niet de fictionele Arisugawa, maar diens beste vriend, de briljante en soms slecht gehumeurde criminoloog Himura Hideo. De fictionele Arisugawa beschrijft de zaken die Himura's aanneemt, waardoor hun relatie veel weg heeft van die van Watson en Holmes. Arisugawa's verhalen vertonen ook veel van de bekende kenmerken uit de klassieke werken van detectie, waaronder de gesloten kamermysteries, schijnbaar waterdichte alibis, onverwachte motieven en slimme manieren om medemensen te vergiftigen.  Arisugawa steekt zijn affectie voor Ellery Queen nauwelijks onder stoelen of banken en dit is te zien in de titels van zijn werken waaronder zijn eerste boek genaamd Moonlight Game, The Tragedy of Y '88, (1989) en sommige van zijn boeken en bundels kortverhalen:

"The Russian Tea Puzzle"
(kv, 1994),
 
The Swedish House Mystery (boek, 1995),
"The Brazilian Butterfly Mystery" (kv, 1996),
"The English Garden Mystery" (kv, 1997),
"The Persian Cat Mystery" (kv, 1999),
 
The Malayan Railway Mystery (boek, 2002),
"The Swiss Watch Mystery" (novellete, 2003),
 
"The Morocco Crystal Mystery" (kv, 2005),
 
The Indian Club Mystery (boek, 2018),"and
"The Canadian Coin Mystery" (kv, 2019)

(Steven SteinbockWest 87th Irregular, Wikipedia Wikipedia.jp, Nigel Holmes, Death in Nara by the Sea)

Steven Steinbock en Arisugawa Arisu (Alice) in Osaka, Japan in maart 2020 - Photo courtesy of Steven Steinbock 
Boven: Steven SteinbockWest 87th Irregular en Arisugawa Arisu (Alice) in Osaka, Japan in maart 2020 -  Photo courtesy of Steven Steinbock




De 70ste verjaardagseditie van EQMM bevatte twee pastiches . Edward D.Hoch's "The Circle of Ink" (EQMM, sep 1999) plaatst Ellery en zijn nog steeds getrouwde vader (met Jesse Sherwood) in Universiteitsmiddens waar een moordenaar een inktcirkel op de handen In maart 2018 werd de bloemlezing "The Misadventures of Ellery Queen" uitgebracht door Wildside Press. De meeste van de verhalen uit dit boek werd eerst gepubliceerd in EQMM. EQMM wilde dan ook de publicatie van dit werk extra in de verf zetten en besloot één van de verhalen in hun podcast serie op te nemen. Je hoort Darcy Bearman, Dell Magazines’ manager voor de marketing van sociale media, die “The Gilbert and Sullivan Clue” van Jon L. Breen voorleest, een verhaal dat eerst werd gepubliceerd in EQMM van september/oktober 1999.van z'n slachtoffers achterlaat. In Jon L.Breen'sWest 87th Irregular "The Gilbert and Sullivan Clue" kwam Ellery zowaar in aanraking met Y2K. (Klik op het Podcast icoon en geniet! ...)

 
Frank Stewart bracht in de dagelijkse bridge rubriek van menige kranten in 2004 het volgende Ellery Queen probleem:

Ellery Queen bekeek het levenloze lichaam van West, languit onder de tafel waar hij meespeelde in een spel met hoge inzet. Hij was geslagen met een vuurtang.
"We hebben de andere drie vogels," zei inspecteur Queen.
"North's vingerafdrukken staan op het moordwapen, maar hij wil niet bekennen. Hij zegt dat hij het vuur heeft aangestoken."

"Wat is er gebeurd bij hun laatste deal, pap?" vroeg Ellery.
"Volgens North," zei de inspecteur, "speelde Zuid met vijf klaveren. West leidde de aas en nog een harten, en Zuid vocht dit aan, dwong de troefaas zich bloot te geven en nam zes troeven, vier ruiten en een schoppen. Wat doet dat er eigenlijk toe?"

"Ik denk dat als je East onder druk zet, hij zal bekennen," zei Ellery.
"West verslaat het contract met een ruitenwissel bij Trick Two. Als East de troef aas neemt, leidt hij een tweede ruiten en Zuid kan de ruiten niet gebruiken en verliest een schoppen."

"Ik heb het gedaan," huilde East. "Mijn partner wilde de dommerik niet doden, dus heb ik hem gedood."
"Breng hem weg, Velie," zuchtte de inspecteur.

Ik moet toegeven dat ik geen bridge speel. Laat dit dus een uitdaging zijn voor onze lezers. Hoe goed zit dit in Click if you think you can help out...!elkaar? Zijn er verwijzingen in de oplossing die, op het eerste zicht, niet zichtbaar zijn? Je kunt mij bereiken door op "Uncle Sam" te klikken...
 

Alweer Edward Hoch zorgde er zelfs voor dat Ellery Wrightsville nog eens aandeed in "The Wrightsville Carnival" (EQMM sep/okt 2005). Terwijl voor hetzelfde nummer Josh PachterWest 87th Irregular en Jon.L.BreenWest 87th Irregular"The German Cologne Mystery" schreven. Het verhaal met als ondertitel een Ellery Queen parodie liet het Inspecteur Wretched Breen een gesloten deur neerhalen van kamer 521 in het snel achteruitgaande Hotel Madrid. Dit na een telefoontje van zijn zoon, de gevierde detective schrijver en amateur detective Celery Breen.




"The Japanese Armor Mystery" (日本木製鎧甲之謎 ,2005) van Ma Tian is dan weer een Chinees verhaal uit de Nieuwe Orthodoxe stroming waarin Queen het antwoord moet vinden op enkele ogenschijnlijke eenvoudige vragen: Waarom een oudere man doden die reeds op zijn stervensbed ligt, en waarom werd de verdachte dood terug gevonden in een houten namaak Samurai pak?  Dit kortverhaal werd vertaald naar het Engels door Steven SteinbockWest 87th Irregular en maakt deel uit van de bloemlezing The Further Misadventures of Ellery Queen (2020). 



De Japanner Kazuo Miyamoto maakte zijn debuut onder de naam Kaoru Kitamura. Hij wordt beschouwd als een pionier van het "alledaags mysterie". Aanvankelijk, omdat in zijn eerste boeken de niet vermelde eerste persoon "The Japanese Nickel Mystery" van Kaoru Kitamura, heruitgave van: Tokyo Somoto-sha (20 april 2009)"The Japanese Nickel Mystery" van Kaoru Kitamura, 2005 Tankobon Hardcovereen vrouwelijk studente was, en de naam Kaoru niet gender specifiek is, werd gespeculeerd dat Kitamura een vrouw was. Deze speculatie werd beëindigd toen hij zijn identiteit bekendmaakte bij het aanvaarden van de Mystery Writers of Japan Award in 1991. Op zich al een eerbetoon aan EQ. Daar liet hij het niet bij... in 2005 bracht hij een uit de kluiten gewassen pastiche uit The Japanese Nickel Mystery. Ellery Queen wordt door een uitgever en detectiveschrijver uitgenodigd om Japan te bezoeken, en wordt er aangetrokken door een reeks kindermoorden in Tokio. Het verhaal voorziet in een man die een duizend Yen biljet kan veranderen in twintig muntstukken van vijftig yen en laat onze detective een verband aanwijzen met een voorgaande zaak.

 

Volgend op een discussie in een lezersforum in maart 2002 over  And on the Eighth Day probeerde Dale C. AndrewsWest 87th Irregular het schrijven van een "nieuw" soort pastiche uit. Het voorzag een bestaand verhaal van een epiloog. Dale was zo vriendelijk het verhaal hier aan te bieden. Het is, vanzelfsprekend, voorzien van een "spoiler warning" dus als je de ontknoping niet wil zien kijk dan vooral elders!  
Onze correspondentie gaf uiteindelijk aanleiding tot het schrijven van de pastiche "The Book Case" by Dale Andrews
West 87th Irregular en Kurt Sercu (EQMM, mei 2007) . In het verhaal  komt een hoogbejaarde Ellery Queen Harry Burke te hulp bij het vinden van de dader. Ellery's hulp werd ingeroepen omdat het slachtoffer werd gevonden midden in een collectie van Ellery Queen boeken....

Maxwell E. Siegel's "Once Upon a Crime" werd neergepend in 1951 maar pas veel later, in 2007 gepubliceerd worden (Old-time Detection Issue Nr.16 ) het omvat zowat alle Ellery Queen figuren (waaronder JJMcC) en in het verhaal besluit Ellery om, naast zijn eigen naam, drie 'niet bestaande namen' op de glazen deur van zijn bureel in 545 Fifth Avenue te plaatsen: "Frederic Dannay, Manfred B. Lee and Barnaby Ross". Nikki viel terug op haar eerste naam Sheila Brent en Mevr. Ellery Queen blijkt uiteindelijk Paula Paris te zijn geworden! Lee schreef in zijn antwoord aan Mr.Siegel dat ondanks de pluspunten van het verhaal: "... dit het soort verhalen zijn die we gewoonweg niet kunnen overwegen. Een uitgever die zichzelf begint te verheerlijken in zijn eigen publicatie is ondenkbaar, om niet te zeggen een slechte manier van handelen."

 

Matthew J. Elliott is, naar eigen zeggen, een bekroonde scenarioschrijver, auteur, voice-over artiest, presentator, redacteur en bijdrager voor RiffTrax uit Lancashire, Engeland. Zijn miniserie The New Adventures of Mickey Spillane's Mike Hammer met Stacy Keach in de hoofdrol uit 2008 werd genomineerd voor een Audie Award.
"Ik ben mysterieschrijver geworden door Ellery Queen. Hilary Caine zou niet bestaan als Ellery er niet was geweest."
Zijn "tongue in cheek" Hilary Caine mysteries spelen zich af in "The Golden Age" van de Britse mysteries uit 1930. Hilary Caine is een jonge vrouw met een unieke gave om misdaden op te lossen. Ze wordt aangenomen door het Engelse roddelblad Tittle Tattle Magazine als hun privé-detective. Zij lost de misdaad op, zij schrijven het verhaal.
Voor het eerst gepubliceerd in 2008, zijn er niet minder dan 25 Hilary verhalen te beluisteren.

In het september/oktober nummer van 2009 publiceerde EQMM een prequel voor "The Book Case" met de titel  "The Mad Hatter's Riddle". Dit verhaal speelt zich af in 1975 waar Ellery wordt gevraagd om in Hollywood advies uit te brengen bij het filmen van de NBC Ellery Queen series. Specifiek voor de aflevering "The Mad Tea Party", zoals de echte fans zich zullen herinneren de enige in de reeks die op een authentiek Ellery Queen verhaal is gebaseerd. En jawel, hoor... jammer genoeg (geen verrassing daar) slaat het noodlot ook op de set toe...

"And you, El, are also looking fit. Still writing those convoluted whodunits?
No. I gave up writing detective stories about four years ago. I still edit the magazine. I guess it's my vineyard.
"

Ellery Queen's Mystery Magazine plaatste een voorproefje op hun pagina...

                  The Mad Hatter's Riddle van de hand van Dale C. Andrews Met een tekening door Laurie Harden (gebruikt met toestemming EQMM)
Boven: "The Mad Hatter's Riddle" van de hand van Dale C. AndrewsWest 87th Irregular Met een tekening door Laurie Harden (gebruikt met toestemming Laurie Harden en EQMM)

The Further Misadventures of Ellery Queen samengesteld door twee West 87th Irregulars Josh Pachter &‎ Dale C. Andrews is verkrijgbaar via Wildside Press. Klik op de banner om te bestellen... 
 
Leverage is een Amerikaanse televisie drama van TNT die voor het eerst op het scherm kwam in december 2008. Leverage vertelt de belevenissen van een vijf man sterk team van professionele dieven, computer experten en bedriegers, met aan het hoofd voormalig verzekeringsonderzoeker, Nathan Ford. Binnen bedrijven of overheden wenden ze hun talenten aan om de gewone burger van onrecht te Het was het ook vanzelfsprekend dat Timothy Hutton hier in zijn vaders EQ kostuum optrad (of toch bijna) als "Ellery Queen: World's Greatest Detective' .behoeden. "Nate" wordt gespeeld door Timothy Hutton, voor ons natuurlijk voor altijd de zoon van de overleden Jim Hutton. Leverage liep vijf seizoenen en op 7 juli 2011 bracht de 2de aflevering "The 10 Li'l Grifters Job"  een  Murder Mystery Masquerade de gelegenheid om een eerbetoon te brengen aan EQ of de figuur die Jim gestalte gaf in de 70s. Timothy werd hier en in andere fora al meerdere malen aangehaald als "perfecte" hoofdrol voor een nieuwe Ellery Queen serie... dus was het ook vanzelfsprekend dat hij hier in zijn vaders EQ kostuum optrad (of toch bijna) als "Ellery Queen: World's Greatest Detective" . Jammer genoeg wordt er buiten de verschijning van Timothy Hutton verkleed als EQ geen andere verwijzing gemaakt naar het werk van Dannay/Lee.

In seizoen 3 van Mad Men aflevering 12 "The Grown ups" (1 november 2009) komt Pete teleurgesteld thuis omdat Lane hem en Ken aparte rollen en titels heeft gegeven binnen dezelfde accounts, wat volgens Pete zijn prestaties kleineert. Trudy stelt hem vragen om te begrijpen wat er precies is gebeurd, waarop Pete repliceert met "Stop it with the Ellery Queen". (onder)

    Trudy stelt hem vragen om te begrijpen wat er precies is gebeurd, waarop Pete repliceert met "Stop it with the Ellery Queen".
David Marcum had een "JJMcC ervaring" wanneer hij de intro schreef voor zijn The Papers of Sherlock Holmes (2011) Daarin beschrijft hij hoe hij op zijn tante's zolder Watson's notitieboek vond met daarin originele niet gepubliceerde Sherlock Holmes zaken! David zei ons dat hij de verhalen schreef met traditionele Watson stem. Ellery wordt kort aangehaald op het eind van het boek in één van die niet eerder vertelde verhalen waar Watson naartoe verwijst zonder ze uit te schrijven. In dit geval, een referentie naar een onderzoek waarin Ellery en de inspecteur, samen verschillende anderen van de Grote Detectives, Holmes en Watson bijstaan gedurende hun verblijf in New York.  

(lees hier verder...)

 

NAAR PAGINA: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15


 
Inleiding | Plattegrond | Q.B.I. | Liist Verdachten | Wie?  | Q.E.D. | Moord en scene | Nieuw | Auteursrecht
Copyright © MCMXCIX-MMXXII   Ellery Queen, een website rond deductie. Alle rechten voorbehouden.