n 1933 wilden de neven zelf een magazine opstarten getiteld Mystery League, een initiatief dat na vier uitgaves jammerlijk mislukte. Om Manfred B.Lee maar eens te citeren : "Mystery League Magazine was het product van de Queen verbeelding en één van onze eerste ambities. Het werd uitgegeven voor de spreekwoordelijke "appel en een ei"... de volledige staf bestond uit Fred en mezelf. We hadden niet eens een secretaresse. We selecteerde de verhalen, bereiden de drukproeven voor, lazen de proefdrukken, deden het andere werk, zwoegden,...en veegden ook letterlijk het kantoor."

            
Hierboven: Lee als Ellery Queen (nog steeds in volle Barnaby Ross/Ellery Queen modus) met uitgever Sidney M. Biddell (R) terwijl hij het eerste exemplaar van het magazine signeert. (okt 1933)

Sidney M. Biddell, die eerder mislukte met zijn verkoop van Mystery League boeken, waarvoor hij gebruik maakte van krantenwinkels en winkels voor rookwaren om boeken aan 50 cent per kopie te verkopen, blies nu het idee nieuw leven in onder de vorm van een magazine genaamd Mystery League. In elk nummer zat zowat drie tot vier keer het aantal woorden die ooit in de Mystery League boeken te lezen waren. Aan de zakelijke kant van de nieuwe Mystery League Magazine onderneming wordt hij bijgestaan door Karl J. Weimer.

Een vijfde nummer werd wel samengesteld maar zag nooit de drukpersen. Alle kaften werden voorzien van foto's van Ben Pinchot en de illustraties werden voorzien door Eugene Thurston.  Het enige wat ze aan het avontuur wel overhielden was de opgedane ervaring met anthologieën ...

Ellery Queen's Mystery Magazine werd opgestart in de herfst van 1941 wanneer Dannay Lawrence E. Spivak van The Mercury Press  (doe daarna de populaire TV show Meet the Press stichtte en ook presenteerde) er toe overhaalde om nog maar eens een mysteriemagazine te lanceren. EQMM werd al zeer vlug, zoals het vandaag de dag dat nog steeds is, de beste in zijn soort. Dannay zag er persoonlijk toe op het maken van het magazine en maakte van zijn expertise ter zake (en zijn persoonlijke bibliotheek) gebruik om bepaalde verhalen van de totale vergetelheid te redden en om bij jonge schrijvers deze vorm aan te moedigen. EQMM werd zo een uitlaatklep voor hun eigen kortverhalen maar gaf het tevens de kans aan andere auteurs om hun werk te laten zien. Deze vonden vaak de zogenaamde stationromannetjes niet geschikt hiertoe omdat er vaak slecht geschreven en armtierige verhalen in verschenen En zo, startte EQMM veeleer als experiment:

Ellery Queen's Mystery Magazine's doelstelling werd door hen als volgt omschreven: "Om vrij algemeen het genre te laten groeien tot een echte literatuurvorm; om het schrijven van goede verhalen onder collega's aan te moedigen door een praktisch afzetgebied aan te bieden en om nieuwe schrijvers tot het genre aan te trekken." *

 * De exacte bron van bovenstaand fragment is ongekend. Het verscheen voor het eerst als uitleg van Ellery Queen in 1962 in Reader’s Encyclopedia of American Literature (Crowell).

In navolging van het eerste doel zocht en publiceert hij verhalen met misdaadelementen door grote literaire figuren uit het heden en verleden met als resultaat dat meer dan 40 Nobel en Pulitzer Prijswinnaars hun werken in EQMM publiceerden, onder hen Rudyard Kipling, William Faulkner, Ernest Hemingway, Norman Mailer en Alice Walker. 
Dannay was altijd de stuwende kracht achter het tijdschrift geweest (net zoals Lee dat was voor het team's inspanningen voor radio). Manfred maakte maar bij gelegenheid bijdrages tot EQMM niettegenstaande hun contract met uitgever Lawrence E.Spivak Lee als eventueel vervanger aanduidde in het geval Dannay kwam te overlijden of in het leger moest (tweede wereldoorlog). Een van de eerste beoefenaars van het genre, zeker het (mysterie) kortverhaal, handelde Dannay persoonlijk elke uitgave van het tijdschrift af tot kort voor zijn dood. Hij was de onvermoeibare ontdekker en heruitgever van verloren juweeltjes uit stationromannetjes van weleer. Hij zocht zijn collega's actief op om hen aan te zetten voor het tijdschrift te schrijven en moedigde ook de nieuwe schrijvers aan door een sectie op te richten genaamd "department of first stories" waar in elke uitgave minstens één verhaal van een auteur nieuw tot het mysteriegenre werd afgedrukt.

EQMM zag het levenslicht op 25 september 1941- het eerste kwaliteitsmagazine in zijn soort in Amerika.  Die gebeurtenis liet men niet zomaar voorbijgaan. Het werd officieel gelanceerd, met de nodige plichtplegingen, op de "Detective Story Centennial Luncheon" die doorging in het Waldorf-Astoria Hotel, New York City, ter ere van de 100ste verjaardag van wereld's eerste detective verhaal - Edgar Allan Poe's The Murders in the Rue Morgue. De tweeledige festiviteiten werd uitgezonden van kust tot kust via koppeling van radiostations en werd bijgewoond door  vooraanstaanden en liefhebbers van het genre als Henry Seidel Canby, Dr. A.S. W. Rosenbach, Majoor Alexander P. de Seversky, William Lyon Phelps, Burton Rascoe, Arhtur Garfield Hay, Dr. Foster Kennedy, Howard Haycraft, Tony Sarg, Raymond Gram Swing, alsook door vooraanstaande detectiveschrijvers als Carolyn Wells, Anthony Abbot, Mignon G. Eberhart en Ellery Queen zelf.

Zo begon het tijdschrift begon in een viermaandelijkse verschijning in de herfst van 1941. En tegen mei het jaar daaropvolgend was de reactie zo overweldigend dat de uitgave werd opgevoerd tot een tweemaandelijks tijdschrift. Uiteindelijk zelfs maandelijks met competitie van The Saint's Magazine en Alfred Hitchcock's Mystery Magazine. Het eerste Ellery Queen verhaal dat werd opgenomen in EQMM was en herdrukt. Daarna verschenen nog meerdere scripts van de EQ luisterspelen. Maar Ellery liet ook toe dat er enkele premières aan het magazine werden geleverd. EQMM beloofde ook prijzen voor goede verhalen zeker onder de sectie "First Stories".

Dannay deed persoonlijk het redactiewerk voor het magazine tot voor enkele maanden voor zijn dood, gebruikmakend van zijn expertise (en persoonlijk bilbiotheek) om verhalen van de vergetelheid te redden en jongere schrijvers aan te moedigen om zich in het genre te begeven. Dit ondanks de nadelen die aan zijn beroep verbonden waren nadelen waarvoor Dannay zelf ook niet blind was: "Is het ooit bij je opgekomen dat het leven van een uitgever niet over rozen gaat? Dat een uitgever zijn tijd niet doorbrengt zoals misschien een heer zijn (literaire) vrije tijd doorbrengt? Dat vele van een uitgevers werkuren voorbij gaan in de donkerste wachten van de nacht, wanneer mensen met gezondere gewoontes rustig liggen slapen? Dat, in één zin gezegd, het leven van een uitgever is niet al zijde en geld?" Ellery Queen "A Plea for Editors" (1981)

Boven: Gedurende bepaalde tijd hadden de omslagen van het tijdschrift een ander uitzicht, de abonnementsuitgave zag er gewoontjes uit terwijl de krantenwinkel versie er meer opwindend uitzag. (1/57)

'47 was een Amerikaans magazine dat voor het eerst werd gepubliceerd in 1947. Het wijzigde zijn naam met het jaartal en '48 tot het reeds verdween in 1948. Omdat het steeds van naam wijzigde wordt het in bibliotheken geïndexeerd onder zijn ondertitel, The Magazine of the Year.  De grootte was die van pockets en het ging over de toonbank voor 35c. Onder de diegene die zowel aandelen als bijdragen leverden was ook Frederic Dannay.

wordt vervolgd...