oen Frederic Dannay en Manfred B. Lee in 1941 beslissingen namen over de richting waarin hun nieuwe magazine moest gaan, bestond er nooit enige twijfel over het feit dat het globaal gericht zou zijn. Beide mannen hadden een kosmopolitische smaak en een brede kennis van de wereldliteratuur. Het is ondertussen één van de aantrekkingspunten van EQMM geworden dat Dannay, die al snel het hoofdredacteurschap op zich nam, in zijn pagina's elke grote schrijver in de geschiedenis minstens door één detectiveverhaal wilde vertegenwoordigd zien. In zijn eerste jaren verschenen in EQMM meestal herdrukken van de grote namen uit de fictie van verschillende landen (zowel bekend binnen als buiten het genre).

Toen EQMM actief nieuwe werken begon te zoeken, keek het hiervoor niet alleen binnen maar ook buiten de Amerikaanse landsgrenzen. Over de wedstrijden voor beste kortverhalen die jaarlijks liepen tussen 1946 en 1957, en opnieuw in 1962, zei Dannay in de eerste verzamelbundel van winnaars het volgende: "Wij verstuurden advertenties de wereld rond." Wat aanleiding gaf tot inzendingen voor de wedstrijd uit vergelegen landen als Brazilië, Argentinië, en Zuid-Afrika.

Ondanks het feit dat noch Dannay noch EQMM's tweede hoofdredacteur Elanor Sullivan niet actief opdracht gaven tot vertalingen, verschenen toch niet minder dan 88 vertalingen in EQMM tussen1941 en mid-2003, toen het "Passport to Crime Department" werd opgericht—deze had tot doel het maandelijks vinden en vertalen, van een verhaal uit een andere taal. Eén van de meest vermeldenswaardige vertalingen die ooit in EQMM vroege jaren verscheen was die van de vermaarde Jorge Luis Borges met de naam "Garden of Forking Paths" (August 1948), het was meteen ook het eerste in het Engels gepubliceerde werk van een auteur die nadien nog de eerste winnaar van de "International Publishers' Prize" zou winnen (een eer die hij dat jaar deelde met Samuel Beckett) en hij was bovendien één van de belangrijkste schrijvers van het "magisch realisme". Borges's vertaler was Anthony Boucher, één van de grootste critici, schrijvers en vertalers in het detective genre. Volgens oudgediende EQMM vertaler Donald A. Yates, zond Boucher zijn Borges vertalingen naar Fred [Dannay] zonder hierom te worden gevraagd. Tony geraakte geïnteresseerd in Spaans-Amerikaanse misdaadverhalen mid de jaren veertig en publiceerde in 1947 zijn beoordeling van dat onderwerp in een artikel dat werd gepubliceerd in Publishers Weekly onder de naam "It's Murder, Amigos." Boucher is nog steeds EQMM's meest productieve vertaler (op de hielen gezeten door Donald Yates).

Zonder af te willen doen van hun belang zijn vertalingen maar een klein deel van de verhalen die EQMM uit andere landen publiceert. Ongeveer dertig procent van EQMM's inhoud gedurende de laatste tientallen jaren kwam uit het Verenigd Koninkrijk, en het magazine kon zich altijd al beroepen op inzendingen uit Canada, Australië, Nieuw Zeeland, en andere Engelstalige landen. Eén van EQMM's Britse schrijvers sprak ons over het belang om in Bagdad in de jaren veertig op te groeien en er EQMM, in het Engels te kunnen kopen in de krantenwinkels. Met dit soort van globale verdeling die mogelijk was tijdens de geboorte van EQMM, is het ook niet moeilijk dat zoveel schrijvers buiten de V.S.—waarvan velen wellicht lezer waren van EQMM noch voor ze zelf schrijver werden—uiteindelijk ook zelf hun verhalen naar Fred Dannay opstuurden. EQMM's verdeling in die tijd gebeurde echt wereldwijd, een feit dat gedeeltelijk, en alleen maar gedeeltelijk kan worden toegewezen aan de grote verschepingen naar de legerafdelingen gedurende de oorlog.

Terwijl de Engelstalige edities van het magazine hun weg vonden naar alle hoeken van de wereld, waren er ook vele toegelaten uitgaven in vreemde talen—tot zelfs sommige die niet toegelaten waren. Zoals vertaler Donald A. Yates zich herinnerde: "Ik ging in 1958 naar Mexico om er de Mexicaanse misdaadliteratuur te bespreken voor een artikel dat ik aan het schrijven was. Enthousiast als ik was vertelde ik honderduit aan Fred [Dannay] over een Spaanse editie van EQMM die ik in Mexico City vond. Maar dat bleek voor hem nieuws te zijn. Kort daarop, werd de publicatie gestopt. Een ondernemende kerel in Mexico City moet gedacht hebben dat imitatie een vorm van vleierij was."

Een deel van de aantrekking van EQMM die deze uitgever doorgaf, maar jammer genoeg niet kan geverifieerd worden omwille van het verlies van een groot stuk van de bestanden en archief, was het feit dat EQMM vele jaren het derde meest vertaalde Amerikaanse magazine was,enkel voorgegaan door Readers Digest en Popular Mechanics. Het is zeker mogelijk te beweren dat EQMM één van de langstlopende buitenlandse uitgaven had in het twintig jarig bestaand van de Japanse versie van het magazine dat liep tussen de tachtig en negentiger jaren. Meer buitenlandse uitgaven werden (tot 2010) uitgebracht door Servische en Chinese uitgevers.

Het nieuwe tijdperk van elektronisch uitgeven waarin we nu zijn terecht gekomen opent de deuren tot een globale publicatie die wellicht (en we hopen steevast dat dit ook een feit wordt!) de wereldwijde reikwijdte die EQMM ooit had op het hoogtepunt van de buitenlandse edities zal voorbijsteken. Met het werk om de verdeling nog beter uit te bouwen, hopen we ook de grenzen van globale inhoud nog verder te verleggen, om zoveel als mogelijk auteurs uit nieuwe landen toe te voegen aan "Passport to Crime" alsook de Britse en overzeese gebieden goed vertegenwoordigd te houden.

(A Global Focus, Janet Hutchings)

Het magazine verscheen maandelijks in het Engels, Frans, Italiaans, Duits, Portugees, Spaans, Japans en het Nederlands.  Een overzicht!