n 1944 gaf Ellery Queen The Misadven-tures of Sherlock Holmes uit, een bloem-lezing met pastiches en parodieën rond Holmes  Hij maakte gebruik van deze vorm van vleierij om eer te betonen aan de beroemdste figuur in detective fictie. Het is dan ook passend te noemen dat precies ook deze vorm van eerbetoon Ellery Queen ook zelf te beurt viel. De eerste aanzet hiertoe werd blijkbaar door Queen zelf gemaakt. In The Devil to Pay  doet hij zich voor als Hilary "Scoop" King,  een krantenreporter. Dat zelfde jaar (1938) verzorgde Queen, de uitgever, een bloemlezing onder de titel Challenge to the Reader waarin de identiteit van 24 beroemde speurders werd verborgen in de verhalen waar ze in voorkwamen. "The Adventure of the Hanging Acrobat" werd herbemeubeld met Hilary King, detective. We moeten echter toegeven dat het eenvoudig weg vervangen van de naam van het hoofdpersonage in een verhaal gewoon te weinig is om te beantwoorden aan de definitie van een echte pastiche.  


    
Boven: Thor Fredric (Tor Fredriksson, 1913-1961) tekende cartoons voor de Zweedse pers in Finland gedurende de jaren 30 en WOII.  Enkele voorbeelden hiervan werden in 2014 ontdekt in een boek over WOII cartoons.  Afbeelding courtesy Jyrki Vainio


Ellery Queen beschreef zelf het verschil tussen een pastiche en een parodie op verschillende manieren:

"Een pastiche is een ernstige en oprechte imitatie precies zoals de originele auteur dan zou hebben gedaan. Maar schrijvers van parodieën, die grappige of satirische uitwijdingen maken, hebben niet zulke hoogwaardige scrupules. Meestal streven ze de meest vreemde vervorming na en zo zagen vele ingenieuze "travesties" het daglicht."

"Een parodie is een burleske imitatie van een ernstig werk; een pastiche is gewoonlijk een ernstige imitatie aangepakt op precies dezelfde wijze als de originele auteur het zou doen.
Alleen illustere voorbeelden verdienen zo'n gepassioneerde hommage. ... Een pastiche, wiens doel ernstig is, en waarvan de vormgeving enorme kennis, onderscheidingsvermogen en moed vereist is onvermijdelijk een zeldzame literaire vorm."
                                       (101 years of entertainment - 1946)

Tijdens het ons overzicht van de verhalen (pastiches, persiflages, vermeldingen, eerbetonen,...)  moeten we echter voor ogen blijven houden dat ons "onderwerp" niet alleen detective (1) is, maar ook schrijver(s) (2) en uitgever van een tijdschrift (3). Maar laten we beginnen bij de detective...

n "The Final Problem" (1946) door Bliss Austin, een zgn.
"Baker Street Irregular", is één van de hoofdfiguren Christopher Morley. Dit verhaal maakt gebruik van Sherlock Holmes' materiaal om EQMM's eerste wedstrijd voor detective kortverhalen te parodiëren. De jury dat jaar bestond uit Morley, Howard Haycraft en Ellery Queen, en Austin speelt hen hier uit als de detectives in het verhaal. Zelfs Richard maakt zijn opwachting! Het is een uiterst genietbaar klein detective verhaal, met veel humor and een uitstekende parodie van zowel de kortverhalen van Holmes als die van Ellery Queen. (Mike Grost)



In februari 1947 gaf EQMM opnieuw een verhaal uit van Maurice Richardson dat de naam droeg "The Last Detective Story in the World". Het verhaalt de gebeurtenissen rond de laatste grote krachtmeting tussen Holmes and Professor Moriarty. Beide doen een beroep op respectievelijk de grootste speurders en criminelen. Ellery Queen verschijnt net lang genoeg in Holmes' team, om een beet te krijgen van Nero Wolfe's vleesetende orchidee.

Nog zo'n Holmesiaanse pastiche werd ons gebracht door Viola Brothers Shore (EQMM, november 1948) en droeg de naam  "A Case of Facsimile" Het hield het oplossen van een misdaad in door Shirley Holmes in de Edgar Allan Poe School met behulp van Samantha Spade, Regina Fortune, Nerissa Wolfe en Elsie Queen!



Gedurende de overgangsperiode in de late jaren 40 - vroege vijftiger jaren werden weinig pastiches gepubliceerd behalve die rond de figuur van Holmes. EQ's verschijning bleef dan ook beperkt tot zaken die te catalogeren vallen onder Sherlockiana of Watsoniana. Een voorbeeld hiervan is zeker "International Investigators, Inc." (EQMM, februari 1952) Waarin E.G. Ashton schrijft over een organisatie van grote fictionele detectives die bijeenkomen om te discussiëren over diverse zaken maar in hoofdzaak Holmes. Ellery is er ook en wordt omschreven als een "stille jonge Amerikaan wiens pince-nez zijn licht zilveren ogen beschermde". Een andere deelnemer geeft zelfs aan dat Queen "verstandiger gekleed liep dan de meeste Amerikanen, zijn manieren uitnemend waren en zijn Duesenberg goed." Zoals Lord Peter aangeeft, "moet een Lord altijd overklast worden door een Queen."



Nog een bijeenkomst van het Eerste Internationale Congres voor Fictionele Speurneuzen in W.Heidenfeld's "The Unpleasantness at the Stooges' Club" (EQMM, februari 1953) waardoor de respectievelijke "Watsons" er alleen voor staan wanneer misdaad toeslaat. Je hoort er Nikki Porter uitroepen: "Oh, was Ellery maar hier!"



R.G.G.Price's "Tec's Twilight" (EQMM, september 1953 origineel uitgegeven in 1951) omvat de memoires van een ouderwordende speurneus die alleen werkt, omdat hij van mening is dat die rivalen vele cliënteel hebben verloren omdat deze hen associëren met de personen waarmee ze omgaan. Deze Engelse' Tec geeft toe dat hij veel opgestoken heeft over atmosfeer van Amerikanen als Philo Vance en Ellery Queen, die "urenlang in een kamer van de moord gaat staan alleen maar om de atmosfeer op te snuiven."



Ellery werd ooit zelfs geparodieerd als een pinguïn samen met een aantal andere "Penguin"-detectives. Hiervoor moet je Stuart Palmer's artikel "Some of my Best Friends (are Penguins)" (EQMM, juni 1950) lezen waarin hij het over de pinguïns heeft en er ook zijn collectie beeldjes en tekeningen toont. EQ wordt hier weergegeven "zijn hoofd brekend over de eerste uitgaven en balancerend op de slappe koord der logica".



Opnieuw maakt hij zijn opwachting in hoog gezelschap in Murder in Pastiche Or Nine Detectives All at Sea van Marion Mainwaring (1954) Mallory King ontmoet er een aantal nauwelijks verholen detectives die een  moord moeten ontrafelen: Atlas Poireau (Hercule Poirot), Trajan Beare (Nero Wolfe), Spike Bludgeon (Mike Hammer), Sir John Nappleby (Sir John Appleby), Jerry Pason (Perry Mason), Lord Simon Quinsey (Lord Peter Wimsey), Miss Fan Sliver (Maud Silver) Broderick Tournier (Roderick Alleyn).

(lees hier verder...)

 

NAAR PAGINA: 1 • 2 • 3 • 4 • 5 • 6 • 7 • 8 • 9 • 10 • 11 • 12 • 13 • 14 • 15